Zorin OS to najbardziej prawidłowo robi. Jasny i ciemny motyw są wzorowo zaprojektowane. Wszędzie Biel, i widoczne separatory. (na monitorach TN może się jednak zlewać kolor)
Zorin OS Lite jest szybki i lekki dla starszych komputerów, ale niestety zużywa 600 MB RAM na starcie, w stosunku do takiego MX Linux który żre 500 MB, czy Antix który zabiera tylko 150 MB - co byłoby troszkę więcej niż kiedyś Win XP miał po świeżym zainstalowaniu.
Jak widać zaokrąglone rogi są teraz w modzie (różne dystrybucje Linuxowe się śmieją).
Starsza wersja Zorina wyglądała tak, i próbowała się przypodobnić Windowsowi 10
Zorin OS Lite jest szybki i lekki dla starszych komputerów, ale niestety zużywa 600 MB RAM na starcie, w stosunku do takiego MX Linux który żre 500 MB, czy Antix który zabiera tylko 150 MB - co byłoby troszkę więcej niż kiedyś Win XP miał po świeżym zainstalowaniu.
Jak widać zaokrąglone rogi są teraz w modzie (różne dystrybucje Linuxowe się śmieją).
Starsza wersja Zorina wyglądała tak, i próbowała się przypodobnić Windowsowi 10
Próbowałam #ubuntu #popos #debian #linuxmint #endeavouros #mxlinux #manjaro i pewnie jakichś jeszcze innych distro na przestrzeni ostatnich kilku miesięcy. Najbardziej spodobał mi się właśnie #endeavouros i #debian, bo z tymi distro miałam najmniej problemów.
Mam jednak problem z usypianiem laptopa, a badziej z jego wybudzaniem. To jest ruletka, raz wstanie, innym raz nie. Raz się pojawi ekran logowania i normalnie wracam do pulpitu, a innym razem pojawi się, ale wszystko działa tak wolno, że tak naprawdę nie działa wcale. Ale zazwyczaj jest czarny ekran bez podświetlenia. Nieważne czy to GNOME pod X11 czy Wayland, czy to KDE, czy Cinnamon.Nieważne czy jakieś urządzenia pod USB albo BT są podłączone.
Przejrzałam fora, reddity, archwiki i d--a. Wszystko robię niby jak jest napisane, ale wybudzanie dalej
@L3gion: to akurat więcej związane ze sprzętem, niektóre rzeczy lepiej działają w linuksie, inne w windowsie, a w macos niby wszystko działa, do czasu aż klawiatura nie padnie.
Nie ma się co napinać na „wojnę systemów”, tutaj są producenci tnący koszty i klienci dymani na kasę.