W memoriale Problems of Central and Eastern Europe z lipca 1917 roku, rozesłanym do czołowych polityków Ententy Dmowski obszernie przedstawił swe poglądy na rolę i kształt przyszłej Polski. klęska Niemiec, rozpad monarchii Habsburgów na państwa narodowe i powstanie silnej Polski mogły w jego przekonaniu stanowić jedyną podstawę porządku w powojennej Europie. Wobec niebezpieczeństwa, jakie stwarzać będą nawet pokonane Niemcy, i osłabionej przez rewolucję Rosji fundamentem przyszłego porządku w Europie środkowej i wschodniej powinna być Polska. Stąd też przy politycznej organizacji tej części Europy należy przyjąć zasadę organizowania państw narodowych, stanowiących przeciwwagę Niemiec, przy czym w obrębie tych państw powinny znaleźć się ludy na niskim poziomie rozwoju narodowego. A zatem podstawą powojennego porządku nie powinna być ani zasada historyczna, ale zasada pogodzenia narodowych aspiracji ludów Europy środkowej i wschodniej z interesami Europy w ogóle. (...)

Za nie podlegające dyskusji uważał Dmowski odłączenie od Austro-Węgier całej Galicji i Śląska Cieszyńskiego i przyłączenie do Polski.Natomiast wschodnia granica Niemiec a zarazem zachodnia Polski powinna zaczynać się na Bałtyku w odległości 70 mil angielskich na zachód od Gdańska, iść w kierunku południowo-zachodnim na zachód od Poznania, a dalej w kierunku południowo-wschodnim na wschód od Wrocławia. W obrębie Polski znalazłyby się całkowicie: Górny Śląsk, Poznańskie Prusy Zachodnie powiększone o kilka powiatów na północy, które odpadły od Polski przed rozbiorami. Polsce też powinna przypaść większa część Prus Północnych, a z pozostałej należy utworzyć albo autonomiczną prowincję polską, albo małą republikę związaną unią celną z państwem polskim. Tylko takie rozwiązanie może pozbawić Prusy Północne roli "niemieckiej placówki wysuniętej przeciwko Polsce i bazy działań niemieckich, skierowanych ku jej

zwroty za bilety pociągowe

z konferencji wolnościowców / konferencji prawicy