Czas na kolejny #polskizmeivels. Dzisiaj o wyrażeniu "z powrotem".

Powinno się mówić "z powrotem", a nie "spowrotem" lub, o zgrozo, "zpowrotem". Wiele osób tak pisze, idąc za ciosem "stąd", "stamtąd" etc. Jest to po prostu wyjątek. Uważajcie, by też nie używać konstrukcji "wrócić z powrotem", gdyż jest to pleonazm. Samo "wrócić" wystarczy. (ಠ‸ಠ)

Mam do was dzisiaj także pytanie, czy chcecie zostać przy obecnej wersji spamlisty, czyli zapisywanie się na cały dzień, czy może wolelibyście stałą listę, czyli po zapisaniu się bylibyście oznaczani codziennie, dopókiPokaż całość

Cześć, Mirabelki i Mireczki. Mam pomysł, na serię wpisów na Mikro, mam nadzieję, że ktoś się zainteresuje. A mianowicie - codzienne omawianie kolejnych często popełnianych błędów w polszczyźnie.

Na pierwszy ogień niech pójdzie mylenie "te" z "to".
Może słyszeliście, jak ktoś mówił "te dziecko", "te słowo". Jest to oczywiście forma błędna. Zaimek "te" używa się w liczbie mnogiej rodzaju niemęskoosobowego, a w liczbie pojedynczej rodzaju nijakiego powinno się używać zaimka "to". Czyli:
- widzę to słowo, to dziecko
- widzę te słowa, te dzieciPokaż całość

Czas na drugą część serii o błędach w języku polskim popełnianych przez Polaków. Właśnie - Polaków, a nie polaków.

Kiedy rzeczowniki i przymiotniki związane z nazwami krajów, etnicznością i religią piszemy małą, a kiedy wielką literą?

Wielką literą powinnismy pisać:
- nazwy krajów: Irlandia, HiszpaniaPokaż całość

Czas na kolejny #polskizmeivels. Dzisiaj wam opiszę zastosowanie końcówek -e i -ę. Sprawa jest banalna, ale wiele osób ma z tym problem. (｡◕‿‿◕｡)

Czasowniki
Jeżeli już czasownik ma się kończyć na -e lub -ę, to pierwsza osoba liczny pojedynczej kończy się na -ę, trzecia osoba liczbyPokaż całość

Czas na kolejny #polskizmeivels! Dzisiaj opiszę wam mylenie końcówki -ą z -om Sprawa jest banalna jak poprzednim razem.

Rzeczowniki
Słowo w liczbie pojedynczej rodzaju żeńskiego będzie miało końcówkę -ą.
Przykłady:
(Z) kim? (z) czym? - kobietą, rózgą,Pokaż całość

Czas na kolejny #polskizmeivels. Kiedy zwracając się do kogoś, powinniśmy używać wielkiej, a kiedy małej litery?

Wielkiej litery powinniśmy używać, kiedy zwracamy się do kogoś na piśmie bezpośrednio. Wielką literę powinniśmy stosować wobec osób, które darzymy szacunkiem bądź miłością, jednakże używanie jej to sprawa bardzo indywidualna. Dużo zależy od miejsca w hierarchii osoby, do której piszemy. Jeżeli jest niżej, to możemy używać w stosunku do niej małej litery.

Gdy piszemy o osobach trzecich powinniśmy używać małej litery.Pokaż całość

Czas na kolejny #polskizmeivels. Dzisiaj zwięźle i na temat o popularnym błędzie ortograficznym bierzący czy bieżący?

Powinno się pisać "bieżący", reszta wariacji na ten temat jest błędna. Słowo to pochodzi od staropolskiego "bieżeć",czyli spieszyć się, biec, iść. ;)

Jeżeli chcesz widzieć więcej tego typu wpisów zaobserwuj mnie lub tag #polskizmeivels. W komentarzu znajduje się też lista, jeżeli chcesz być jutro oznaczony.

Czas na kolejny #polskizmeivels. Dzisiaj omówię pisownię na pewno i naprawdę. Wiele osób nie wie, które z tych wyrażeń pisze się łącznie, a które osobno.

"na pewno" pisze się zawsze oddzielnie, pozwolę sobie dzisiaj zacytować profesor Krystynę Długosz-Kurczabową: "Wyrażenie na pewno składa się z przyimka na i dawnej formy B. lp. rodzaju nijakiego przymiotnika pewno (stąd pisownia rozłączna, por. analogiczne na nowo, na okrągło, na prawo). Przymiotnik ten (utworzony od rzeczownika *pъva ‘pewność, ufność’ formantem *-ьnъ, *-ьna, *-ьno) miał postać r.m. *pъvьnъ ( stąd pol. pewien), r.ż. *pъvьna (stąd pol. pewna), w r.n. *pъvьno (stąd pol. pewno) i znaczenie ‘godny zaufania, niezawodny, niewzruszony’."
Źródło: https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/na-pewno;9268.html

"naprawdę" powinno się pisać oddzielnie, jest to wyjątek! Jednakże czasem wymagana jest pisownia oddzielna, gdy przyimek "na" łączymy zPokaż całość

Czas na kolejny #polskizmeivels. Dzisiaj omówię problem z kościołem.

Czy powinno się go zapisywać wielką czy małą literą? Otóż zależy. "kościół" jako budynek powinno się zapisywać małą literą, natomiast "Kościół" jako wspólnotę lub instytucję wielką.

Jeżeli chcesz widzieć więcej tego typu spisów zaobserwuj mnie lub tag #polskizmeivels. W komentarzu znajduje się też spamlista, jeżeli chcesz otrzymać jutro ode mnie powiadomienie.

#uczsiezwykopem #polskiPokaż całość

Czas na kolejny #polskizmeivels. Dzisiaj o końcówce -ął.

Jak podaje SJP - czasowniki w czasie przeszłym powinno się zapisywać z końcówką -ął, lecz wiele osób zapisuje ją jako -oł.
Przykłady:
Wziął, splunął, wyjął
Dlaczego ludzie popełniają błąd? Samogłoska "ą" traci swój nosowy rezonans i dlatego jest wymawiana jako "o" (nasze "ą" to tak naprawdę nosowe "o", które w przeszłości było nosowym "a" :D). Szczególny problem mogą mieć z tym mieszkańcy Wielkopolski, Małopolski i Śląska, ponieważ wiele osób z tych rejonów wymawia końcówkę "ą" jakoPokaż całość

Czas na kolejny #polskizmeivels, wybaczcie, że dzisiaj tak późno. (・へ・) Dzisiaj o zaimkach "tę" i "tą".

W starannej polszczyźnie w bierniku powinno się używać zaimka "tę", jednakże w mniej poprawnym kontekście jest dopuszczalny zaimek "tą", zwłaszcza w mowie. "Tę" jest pozostałością po starych formach zaimków, jeszcze do połowy XIX mówiono "tamtę książkę", "moję mamę". "Ę" przeistoczyło się w większości przypadków w "ą", stąd problem.Pokaż całość

Czas na kolejny #polskizmeivels. Dzisiaj o błędzie popełnianym na co dzień.

Powinniśmy pisać "na co dzień", a nie "na codzień" lub co gorsza "nacodzień". Co śmieszniejsze, do lat 60. obowiązywała ta druga forma. Zmieniono to, ponieważ w polszczyźnie nie ma rzeczownika "codzień".

Jeżeli chcesz widzieć więcej tego typu spisów zaobserwuj mnie lub tag #polskizmeivels. W komentarzu znajduje się też spamlista, jeżeli chcesz otrzymać jutro odePokaż całość

Czas na #polskizmeivels. Dzisiaj trochę o datach.

Zaczynając od miesięcy, mogliście często usłyszeć wyrażenia typu szesnasty grudzień, trzeci marzec, jedenasty październik. Są to formy błędne, miesiąc zawsze powinien być w dopełniaczu, zatem poprawnie by było: szesnastego grudnia, trzeciego marca, jedenastego października.

Co do lat, od roku dwutysięcznego mamy z nimi ogromny problem. Wiele osób uparcie mówi: dwutysięczny trzynasty, dwutysięczny dziewiętnasty itd. Poprawna forma to: dwa tysiące trzynasty, dwa tysiące dziewiętnasty. Czemu tak jest? Bo nie mówimy rok tysięczny siódmy etc. (ⴲ﹏ⴲ)/ Tylko wspomniany rok dwutysięcznyPokaż całość

Czas na kolejny #polskizmeivels. Dzisiaj o konstrukcji "wydaje się być".

Jest to kalka z niemieckiego "es scheint zu sein". Zazwyczaj powinniśmy używać konstrukcji "wydaje się"; w przymiotniku czasem ta dłuższa forma jest niezbędna, ale w miarę możliwości i tak powinniśmy używać tej krótszej. Jest też inny przypadek, w którym "wydaje się być" jest jak najbardziej na miejscu, dzisiaj znowu pozwolę sobie zacytować SJP: "Nie ma jednak możliwości zamianyPokaż całość

Czas na kolejny #polskizmeivels. Wybaczcie, że znowu tak późno. ( ͡° ʖ̯ ͡°) Dzisiaj o określeniu "ciężko", które stało się synonimem "trudno".

Sformułowania typu "ciężki dzień", "ten temat jest ciężki" chyba już kogoś nie dziwią. A tak się składa, że do niedawna nikt tak nie mówił. Słowa "ciężko" jako synonim "trudno" powinniśmy używać tylko w mowie potocznej, a mimo to da się znaleźć takie kwiatki nawet w gazetach. "Trudno" powinno być używane w sytuacjach formalnych. Są też oczywiście wyjątki od tej reguły, czyli utarte sformułowania typu "ciężkostrawny".
Skąd się wzięła ta dziwaczna tendencja? W sumie nie wiadomo, niektórzy językoznawcy sugerują, że to może być kalka angielskiego "hard".

Jeżeli chcesz widzieć więcej tego typu spisów zaobserwuj mnie lub tag #polskizmeivels. W komentarzu znajduje się też spamlista,Pokaż całość

Czas na kolejny #polskizmeivels. Wzią(ś)ć na tapet(ę), czyli jak nie popełnić dwóch błędów w trzech słowach.

Zacznijmy od czasownika. Poprawną formą jest, oczywiście, "wziąć"! Niektórzy mogli kiedyś wyłapać, że na przykład Mickiewicz pisał "wziąść". Nie jest to akceptowalne dlatego, że jest etymologicznie nieuzasadnione. "Wziąć" pochodzi od prasłowiańskiego "vъzęti". Głoska "ti" przeszła w naszym języku na "ć"; po czesku na przykład mówi się "vzít". (ʘ‿ʘ)

Co do tapetu (nie tapety) - SJP podaje definicję tego słowa: "stół nakryty zielonym suknem, przy którym dawniej toczono obrady; dziś tylko w związkach frazeologicznych:
a) być, pojawić się, znaleźć się na tapecie - byćPokaż całość

Czas na kolejny #polskizmeivels. Dzisiaj krótko, bo jestem zmęczona. (￣෴￣) Apropo, a pro po, a propo, apropos, a propos, jak to się właściwie powinno pisać?

Właściwą formą jest "a propos", a właściwie "à propos". Jest to zapożyczenie z francuskiego, a w tym języku nie czyta się końcówki -s, więc powinniśmy to wymawiać jako "a propo", a akcent powinien padać na ostatnią sylabę.

Jeżeli chcesz widziećPokaż całość

Czas na #polskizmeivels. Dzisiaj parę słów o internecie.

A może Internecie? Właśnie. Kiedyś dopuszczalna była tylko forma pisana wielką literą, ale od jakiegoś czasu obie są dopuszczalne, więc piszcie, jak chcecie. Ważne, by być konsekwentnym i używać jednej. Zwłaszcza w tym samym tekście. (｡◕‿‿◕｡)

Jeżeli chcesz widzieć więcej tego typu spisów zaobserwuj mnie lub tag #polskizmeivels. W komentarzuPokaż całość

Czas na kolejny #polskizmeivels. Dzisiaj o problematycznym "ów".

Widziałam ostatnio, że wiele osób ma problem z odmianą tego słowa, a niektórzy nie wiedzą, że w ogóle się je odmienia. Największy problem można mieć z mianownikiem liczby pojedynczej rodzaju nijakiego. I ciekawostka na koniec: kiedyś do tego słowa dodawano partykułę -że, aby wzmocnić jego znaczenie. Przykład: "Widzę tylko owóż samo miejsce..."
Na dole zamieszczam tabelkę z odmianą tego słowa. Źródło: https://fil.ug.edu.pl/strona/15103/zaimek_ow_odmienia

Jeżeli chcesz widzieć więcej tego typu spisów zaobserwuj mnie lub tag #polskizmeivels. W komentarzu znajduje się też spamlista, jeżeli chcesz otrzymać jutroPokaż całość

Czas na kolejny #polskizmeivels. Wybaczcie, że mnie wczoraj nie było, ale zawirowania związane ze Świętami zabrały mi cały wolny czas. ( ͡° ʖ̯ ͡°) Dzisiaj o "tudzież".

Wiele osób używa tego spójnika w znaczeniu "lub", jednakże ma on znaczenie równe z "i", "oraz" etc. Ponadto powinno się go stosować tylko w tekście stylizowanym i wyniosłym, nie w mowie. W przeszłości to słowo znaczyło: 'zaraz,Pokaż całość