"Kod źródłowy" szczepionek mRNA Pfizera i Moderny
Piękno nauki w pełnej krasie. Naukowcy ze Stanforda za pomocą "inżynierii wstecznej" uzyskali sekwencję mRNA zawartego w szczepionkach, które służy naszym organizmom do produkcji fragmentów "kolca" wirusa, który z kolei potem trenuje nasz układ odpornościowy (a jednocześnie nie jest dlań groźny).
eoneon z- #
- #
- #
- #
- #
- #
- 224
Komentarze (224)
najlepsze
@obieq: Windows XP
każdy kto skończył biologię w LO na poziomie podstawowym wie, że czas półtrwania mRNA wynosi od kilku minut do kilku dni. Szczepionka działa w ten sposób, że wywołuje odpowiedź immunologiczną i organizm produkuje przeciwciała z tym kodem mRNA. Po kilku dniach po "modyfikacji genetycznej" nie ma śladu, ale organizm nauczył się rozpoznawać koronawirusa. Nie jest to modyfikacja DNA, ale nietrwałego
https://www.businessinsider.com/moderna-designed-coronavirus-vaccine-in-2-days-2020-11?IR=T
Reszta to testy, testy, testy i przygotowanie linii produkcyjnej.
Tak do sztambucha tym, co narzekają, że szczepionka powstała "za szybko". Żyjecie w XXI wieku. Jeśli jakaś dziedzina teraz dynamicznie się rozwija, to jest to właśnie biologia molekularna.
@eoneon: to są właśnie konserwatyści( ͡° ͜ʖ ͡°)
@Yurakamisa: a najważniejsze odkrycie pozwalające na produkcję tej szczepionki - czyli podmiana dwóch aminokwasów zapobiegająca zwijaniu się kolca jeśli nie jest przyklejony do wirusa, zostało dokonane za czasów pierwszego SARS.
Virusie masz #!$%@?...
edit/
z tego co wyczytałem, to TGA jest nieskompresowany, natomiast PNG korzysta z kompresji, lecz bezstratnej
BigPharma: "proszę, zobaczcie co jest w tych szczepionkach."
Proepidemicy: "ok, ale i tak nie wiadomo, czy nie powodują raka"
Wszczepienie 5G udowodnione!
Siadasz do kompa, patrzysz na genom wirusa i publikacje naukowe na temat jego budowy. W oparciu o zebraną wiedzę wymyślasz jaki fragment wirusa powinien być w szczepionce żeby najlepiej działała. Projektujesz w kompie sekwencje jaką chcesz wyprodukować. Zamawiasz usługę syntezy chemicznej tej sekwencji jako DNA. Dostajesz fragment DNA, który wklejasz do plazmidu (wykorzystując enzymy restrykcyjne i ligazę). Dajesz plazmid bakteriom E.coli, namnażasz bakterie razem z plazmidem. Uzyskujesz większą ilość tego