Son ar chistr („Pieśń cydru” w języku bretońskim pierwotnie „Ev Chistr 'ta Laou!”) To pieśń oparta na melodii ludowej z Bretanii (kraina w pn-zach. Francji), której słowa zostały napisane w 1929 r. przez dwóch braci Morbihan, Jeana Bernarda i Jeana- Marie Prima. Melodia stała się znana dzięki interpretacji słynnego bretońskiego piosenkarza Alana Stivella w latach 70. oraz przez holenderski zespół Bots pod nazwą „Zeven dagen lang”. Piosenka jest nadal używana przez zespoły folklorystyczne na całym świecie i została przetłumaczona na wiele języków, ale też zmieniana w treści.
W wolnym tłumaczeniu oryginalne słowa napisane przez braci Morbihan,
Pij cydr, Laou, bo cydr jest dobry
Pij cydr, Laou, bo cydr jest dobry
Pij cydr, Laou, bo cydr jest dobry
Grosz, grosz i szklanka
Grosz, grosz i szklanka
Cydr jest stworzony do picia
Cydr jest stworzony do picia
Cydr jest stworzony do picia
A dziewczyny są stworzone, by je kochać
A dziewczyny są stworzone, by je kochać
Niech każdy z nas kocha swoje własne
I nie będzie już zazdrości
Nie byłem żonaty przez trzy miesiące
Zanim byłem nękany każdego dnia
Kopnięcia i uderzenia
A czasem próg
Ale nie to mnie najbardziej smuci
Tak o mnie mówiono
Mówiono mi, że jestem niestały
Pijącym cydr podrywaczem
Pij cydr, Laou, bo cydr jest dobry
Grosz, grosz i szklanka.