Wpis z mikrobloga

No to jestem w lesie, ponure tereny, tak jak moje życie wsumie. Zimno, pochmurnie. Będę tu z 2 godziny i wrócę. Smutne to wszystko, takie wyblakłe. Błąkam się po tych lasach szukając niewiadomo czego. Może jakiejś części siebie, którą życie mi wyrwało? Tą pustkę mogłaby tylko zastąpić partnerka. Takie są fakty, brakuje mi wsparcia i miłości, poczucia bycia potrzebnym, kochanym. Wiem o tym, ale to nierealne.

Będę tak chodził wyprany i okaleczony przez los, aż do śmierci. Tylko te lasy są świadkami moich rozmów z samym sobą, płaczu i innych nieprzyjemnych scen. Jestem jak duch, mógłbym dziś umrzeć I nikt by o tym nie wiedział, nikt by nie zapłakał. Taka dola męczeńska, taki los, bezwartościowe to wszystko. W samotności cokolwiek byś robił, nie ma to sensu, żyć tylko dla siebie nie ma sensu. Ehh..

https://youtu.be/HHP5MKgK0o8?feature=shared

#przegryw #samotnosc #depresja
Van-der-Ledre - No to jestem w lesie, ponure tereny, tak jak moje życie wsumie. Zimno...

źródło: 1000020441

Pobierz
  • 3
  • Odpowiedz
@Van-der-Ledre Wsparcie i miłość od kobiety... ehhh młody ale ty naiwny jesteś. To ty masz być wsparciem dla niej na każdy możliwy sposób. Masz dawać jej korzyść. Jedna chwila słabości i znów jesteś sam.
  • Odpowiedz