[o-o_i]

Stawiam piwo osobie, która odpowie sensownie na moje pytanie: dlaczego "e" nosowe zapisujemy zgodnie z logiką jako e z ogonkiem - "ę", natomiast nosowe "o" jest zapisywane jako zaogonkowane "a"?

#pytanie #osochozi #polskatrudnajezyk

[A.....y]

@o-o_i: żebym tylko takie problemy miał ;__;

[t.....4]

@o-o_i: bo do o nie da się przyprawić ogonka, a kreskę już ma

[wentynski]

@o-o_i: bo o z ognkiem to u

[zordziu]

@o-o_i: (#) ǫ <- proszę, skopiuj sobie

[Eskimoska]

@o-o_i: Za poradnią językową:

"W staropolszczyźnie (dokładniej: w XIV, XV i na pocz. XVI w.) litera ą (tzn. a z ogonkiem) była znakiem graficznym samogłoski a (nosowej), podobnie jak ę oznaczało wówczas e nosowe. Wtedy kształtował się polski alfabet (a, ą, b, c, d, e, ę…). W ciągu XVI w. samogłoska ą zaczęła zmieniać swoje brzmienie, ale znak graficzny pozostał (decydowały o tym także względy ekonomiczne). W konsekwencji dawne a nosowe

[macabrankov]

@Eskimoska: Przecież to nie tłumaczy dlaczego ą to ą.

[Eskimoska]

@macabrankov: ? A jak inaczej, jak nie historią to wytłumaczyć?

Polszczyzna odziedziczyła z epoki prasłowiańskiej dwa samogłoskowe dźwięki nosowe: e nosowe i o nosowe. Ale że gdzieś do połowy XV w. funkcjonowało w naszym języku zjawisko iloczasu, polegające na tym, iż każda z samogłosek miała swą odmianę długo wymawianą i krótko wymawianą, to i dwie samogłoski nosowe występowały w wersjach długiej i krótkiej. Mieliśmy zatem dwie samogłoski nosowe co do barwy

[o-o_i]

@macabrankov: Moim zdaniem brzmi legitnie

@Eskimoska: Jak w Warszawie, to postawię, a jak nie, to mogę przelać hajs xD

[macabrankov]

@Eskimoska: No tak, ale wciąż nie wiem dlaczego ktoś sobie wymyślił, że oznaczy to akurat ogonkiem :)

[o-o_i]

@macabrankov: To akurat jest umowa, mi chodziło o to, że jeśli "ę" to nosowe "e", to, zgodnie z zasadami logiki, "ą" powinno być nosowym "a", a nie "o".

[macabrankov]

@o-o_i: @o-o_i: @o-o_i: W sumie racja, chyba jestem zbyt zmęczony na takie rozmowy - idę spać #dobranoc