Wpis z mikrobloga

Mirki, mam coraz mniej sił. Czuję jak z każdym dniem płomień życia we mnie przygasa. lvl prawie 28 here, ciężka niepełnosprawność społeczna, wycofany, cichy, grzeczny, polacka morda, brak znajomych. Wynajmuję mały pokoik w wojewódzkim. Brak nadziei na lepsze jutro, brak planów, ogólnie nie widzę przed sobą przyszłości. Czy to już wszystko co życie ma mi do zaoferowania? Teraz tylko tyranie aż do śmierci? Nigdy nie potrzymam za rękę? Nikt, poza mamą, mnie szczerze nie przytuli? Jak mam żyć z taką wizją kolejnych ~40 lat? Coraz częściej przyłapuję się na tym, że wyobrażam sobie wizję mojej śmierci, przed pójściem spać proszę siłę wyższą żeby nie pozwoliła mi się obudzić. Przecież jak rodzice zawiną się na tamten świat to już totalnie się rozsypię. Odkładam kasę nie wiadomo po co, w sumie mało co już daje mi przyjemność.

Musiałem to z siebie wyrzucić, dzięki za przeczytanie

#przegryw #feels #samotnosc #suicidefuel
jg44 - Mirki, mam coraz mniej sił. Czuję jak z każdym dniem płomień życia we mnie prz...

źródło: comment_1668004280lX4nYn2kXI6VQmp9SvQygz.jpg

Pobierz
  • 9
taką wizją kolejnych ~40 lat? Coraz częściej przyłapuję się na tym, że wyobrażam sobie wizję mojej śmierci, pr


@jg44: chciałbym mieć 28 lat. To taki świetny wiek. Możesz wszystko ale ci się nie chce.