Wpis z mikrobloga

#anonimowemirkowyznania
Chciałbym się was spytać w kwestii diagnozy #autyzm #asperger. Niecały rok temu u mojego kilkuletniego dziecka stwierdzono autyzm. Chcąc pozyskać odpowiednią wiedzę z zakresu tego zaburzenia, zauważyłem, iż ja sam posiadam wiele cech ze spektrum, które są ze mną od czasów dzieciństwa. Ja osobiście ani razu swojego zachowania nie uważałem za nietypowe, lecz opinie innych osób na mój temat były zgodne z cechami autystycznymi. Kilka takich cech, które wywnioskowałem:
Od dziecka mam problem z agresją od czasu szkolnych. Listę na zakupy musze mieć rozpisaną z dokładnością do 1 sztuki produktu. Denerwuję się gdy trzeba nagle trzeba coś dodać do listy, lub gdy coś nie przebiega tak jak zaplanowałem. Mam problem ze zrozumieniem mimiki twarzy. Nie potrafię pracować w grupie, czy rozmawiać o niczym. Na przestrzeni lat miałem kilku przyjaciół, z każdym kontakt się urwał podobno z mojej winy, bo nie akceptowałem nowych zainteresowań danego kumpla lub powiedziałem coś niestosownego. Jestem nadwrażliwy na przeciążenia wysokościowe/szybkościowe, wpadam w panikę na kolejkach górskich itp. Nietypowe, głośne dźwięki również wzbudzają we mnie obawy np. dźwięk motocykla. Jestem zbyt szczery, nie zwracam uwagi na to czy kogoś zranię. Zachowania nieadekwatnie do sytuacji (np. przywitanie uśmiechem ciotki na pogrzebie jej męża). Czuję się niekomfortowo gdy jestem w większym gronie niż 2 osoby. Na przestrzeni kilku lat straciłem lub rzuciłem kilka miejsc pracy. Kierownicy z moich poprzednich dwóch miejsc pracy zauważyli u mnie pewne odchyły: 1. mam tiki w trakcie rozmów w postaci stukania nogami/drapania po głowie/macania przedmiotów jakie wpadną w rękę. 2. Nie przyjmuję krytyki, zamykam się w sobie. 3. Unikam kontaktu wzrokowego. 4. Mam problemy z wielozadaniowością, muszę być skupiony na jednym zadaniu. 5.Za bardzo analizuję zamiast się skupić na wykonaniu szybko zadania. 6. Unikałem spotkań towarzyskich.

Wykonałem test AQ z wynikiem 44/50. Inne dodatkowe testy potwierdzały, iż wynik na spektrum jest sporo powyżej normy. Wykonując mojemu dziecku badanie ADOS, zdecydowałem się wykonać również i sobie. Sporo placówek odmówiło, ze względu na wiek powyżej 30 lat. 1 osoba podjęła się badania. Wyszedł wynik spektrum o niskim nasileniu, jednak nie czuję satysfakcji z takiego wyniku. Opis opierał się głownie na wyniku zadań, które były proste jak np. zaprezentowanie sceny z obrazka, oraz zachowania w trakcie spotkania. Większość moich problemów została pominięta w badaniu. Może winą jest to, iż przygotowywałem się do tego badania, dużo o nim czytając i widząc to badanie u mojego dziecka.
Moim następnym kierunkiem był kontakt z psychologiem. Niestety jeden psycholog na koniec rozmowy oświadczył mi, że nie wie jak mi pomóc i nie ma doświadczenia w tym zakresie. Drugi psycholog stwierdził, że będąc w spektrum o niskim nasileniu to tak jakbym go nie miał, i że w dzisiejszych czasach co druga osoba ma spektrum. Zaczął doszukiwać się problemów z nieśmiałością, problemami rodzinnymi itp. Wydałem już prawie tysiąc złotych, a nie wiem nic.

Chciałbym się od was dowiedzieć czy opisane sytuacje mogą być w spektrum i jak dalej pociągnąć temat. Odczułbym spokój wiedząc co mi dolega i jak sobie z tym poradzić.

#psychologia #diagnoza

---
Kliknij tutaj, aby odpowiedzieć w tym wątku anonimowo
Kliknij tutaj, aby wysłać OPowi anonimową wiadomość prywatną
ID: #6323b83bd9b963ed8f166835
Post dodany za pomocą skryptu AnonimoweMirkoWyznania ( https://mirkowyznania.eu ) Zaakceptował: karmelkowa
Przekaż darowiznę
  • 37
  • Odpowiedz
1 osoba podjęła się badania. Wyszedł wynik spektrum o niskim nasileniu, jednak nie czuję satysfakcji z takiego wyniku. Opis opierał się głownie na wyniku zadań, które były proste jak np. zaprezentowanie sceny z obrazka, oraz zachowania w trakcie spotkania. Większość moich problemów została pominięta w badaniu.


@AnonimoweMirkoWyznania: dwóch psychologów, a żaden nie zauważył, że chcesz siebie zdiagnozować jako osoba z autyzmem. Szukasz naprawdę dobrego psychologa do skutku i odłącz sobie
  • Odpowiedz
OP: @szynszyla2018 Na wykopie nie szukałem jakiejś oficjalnej diagnozy. Pomyślałem, że znajdą się może osoby, które borykają się z tym zaburzeniem i po prostu podzielą się swoją opinią lub dadzą namiary na konkretne placówki. Dla przykładu FapFolder wrzucił plik z takimi punktami. Aczkolwiek potem zauważyłem, że komentarze zmieniły się w kłótnię między użytkownikami. Dziękuję za informację, zapoznam się z profilami na Instagramie.

@dyskutek2 Nie rozumiem twojej wypowiedzi, którą zamieściłeś powyżej. Nie wiem o co Tobie chodzi z tym przegadaniem. Od Internetu nie mogę się całkowicie odłączyć, z racji poszukiwania pracy. Nie mogę też tak cały czas szukać dobrego psychologa do skutku, bo moje fundusze znikną w szybkich tempie, dlatego poszukiwałem tutaj porady jak pociągnąć porządnie ten temat. Nie rozumiem też o co chodzi z tym powiedzeniem że dwóch psychologów nie zauważyło, że chcę się zdiagnozować w kierunku autyzmu. Po prostu odpowiadałem im na pytania i sprecyzowałem z czym się męczę ja i osoby z mojego otoczenia.

Odpowiadając na drugą część twojej wypowiedzi. Czego szukam? Szukam odpowiedzi, pewnie uznacie mnie za upartego głupka ale ja muszę wiedzieć dokładnie co jest ze mną nie tak. Może tylko jestem egoistą, hipochondrykiem itp. ale chcę mieć tego potwierdzenie. Ja siebie sprawdziłem w zakresie spektrum autyzmu a bardziej łagodnej objawy Aspergera i w tym kierunku chciałem się profesjonalnie zdiagnozować. To nie jest tak, że szukam takiego psychologa który otwarcie powie na pierwszym spotkaniu „Pan jest autystykiem” i będę z tego zadowolony. Szukam osoby która nie będzie mi mówić o tym że mam przychodzić przez najbliższy miesiąc co tydzień na wizytę i wtedy zdecyduje co mi jest ale po drodze skasuje tysiaka. Nie musi być stwierdzony Autyzm ale niech ja się dowiem jakie zaburzenie mi doskwiera i jak mam z tym pracować. Idę do psychologa i nie chcę mu odpowiadać na pytanie czego ja oczekuję od niego, a chcę wiedzieć co on mi może zaoferować.
W kwestii mojej listy objawów może dla ciebie część z nich jest nadinterpretacją, ja natomiast mam dobrze przemyślaną listę. Przeanalizowałem, że nie mogę badać spektrum autyzmu tylko z własnej perspektywy, lecz także z innych osób. Bazuje ona głównie na dokładnych wypowiedziach osób z mojego otoczenia, byłych znajomych współpracowników, przełożonych itp. Ja ją jedynie sprezentowałem w skróconej formie. Moje problemy sięgają już czasów dzieciństwa. Czy to podstawówka czy gimnazjum, nie ważne, z każdej szkole miałem własnych oprawców, nieświadomie sprawiałem przykrość bliskim, czy popadałem w
  • Odpowiedz
DobraRopucha: @szynszyla2018: Co Ty za głupoty wygadujesz? Co jak co ale na wykopie o autyźmie, upośledzeniu czy innych poważnych tematach można rozmawiać, więc nie wprowadzaj OPa w błąd. Instagram do poważnych debat? XD jak tam przesiadują głównie ludzie z przerośniętym ego byleby się chwalić swoim cudownym życiem. Na wykopie nie możesz rozmawiać o problemach w związku, bo zaraz Cie zwyzywają od głupich p0lek co wolą mokebe, a nie przegrywa
  • Odpowiedz
Zgnityniebieskipasek: Może zostane z minusowany, ale uważam, że osoby zaburzone nie powinny posiadać #potomstwo bo skazuje się ich na takie samo, a być może i większe cierpienie, bo z przekazaniem swoich genów dają w pakiecie swoje choroby/zaburzenia, więc to troche egoistyczne zachowanie. Tak na wykopie panuje kult antynatalizmu, że rozmnażanie jest złe nawet wśród zdrowych osobników, gdyż skazujemy swoje przyszłe potomstwo na cierpienie, a co dopiero mówić o zaburzonych
  • Odpowiedz
via Wykop Mobilny (Android)
  • 0
@AnonimoweMirkoWyznania: tutaj jest temat o lekkim zaburzeniu, które zostalo znalezione przypadkiem. Nie ma ludzi bez wad, super zdrowych itp. Nikt nie ma zbadanych wszystkich genów i nie wie jakie ma wady, każdy jakies ma. Pomijam przypadki, gdzie zdrowi rodzice mają chore dziecko, bo geny cały czas mutują przez np. środowisko.
  • Odpowiedz
@AnonimoweMirkoWyznania: jeżeli chodzi o zaburzenia ze spektrum autyzmu, to mnóstwo ludzi chodzi bez diagnozy i świadomości o swojej neuroatypowości. Ja przekazałam geny synowi i on również jest autystą, ale te 20 parę lat temu po prostu byłam dziwnym dzieckiem zamkniętym w swoim świecie. Świadomość na temat ASD była nikła (szczególnie u kobiet). Ja swoją diagnozę otrzymałam po diagnozie syna.
  • Odpowiedz
MagicznyTowarzysz: > Czego szukam? Szukam odpowiedzi, pewnie uznacie mnie za upartego głupka ale ja muszę wiedzieć dokładnie co jest ze mną nie tak. Może tylko jestem egoistą, hipochondrykiem itp. ale chcę mieć tego potwierdzenie.

Masz po prostu tuzin schematów dezadaptadycjnych.
Szukasz diagnozy to wybierz się do poważnego centrum psychoterapii z psychiatra na miejscu.
W Warszawie jest z 10 takich prywatnych, renomowanych placówek.
  • Odpowiedz
@AnonimoweMirkoWyznania: Moim zdaniem baaardzo pasuje do spektrum. Natomiast polski autyzm dorosłych nie istnieje jako coś, czego uczą psychiatrów na studiach, dlatego nie mają porządnych badań dla dorosłych. To znaczy mają, ale ci, co się o nie postarali. Trzeba poszukać pocztą pantoflową specjalistów od autyzmu dorosłego, aczkolwiek to jest oficjalnie "nieuleczalne", więc szkoda twojego czasu. Nieoficjalnie spróbuj diety bezkazeinowej oraz bez pszenicy. Nie u wrzystkich, ale u wielu osób ze spektrum
  • Odpowiedz