[Oo-oO]

17 + 1 = 18

Tytuł: Wilk stepowy
Autor: Hermann Hesse
Gatunek: literatura piękna
ISBN: 9788380082588
Tłumacz: Gabriela Mycielska
Wydawnictwo: Media Rodzina
Liczba stron: 360
Ocena: ★★★★★★★☆☆☆

Miałem pewien kłopot z tą książką. Już z okładki krzyczy do nas "(...) książka mająca wszystkie cechy przypisywane kultowym dziełom literackim", czy "najlepiej ukazuje wyjątkowość świata (...)" - komentarz jednego laureata nagrody Nobla o książce H. Hesse, drugiego noblisty. Sytuacji nie ułatwia wcale fakt, że literatura dotyczy okresu wczesnego wieku dwudziestego, w Niemczech. Zahacza o sprawy istotne dla Niemców, z perspektywy ich kultury - Goethe, Mozart, polityka wojenna. Czy człowiek współczesny wychowany w Polsce ma szanse dobrze zrozumieć tamte realia? Zadziwiające jest też to, że książka napisana blisko sto lat temu (1927) pozostaje w pewnym sensie ponadczasowa, jeśli skupić się na czysto filozoficznej sferze rozważań głównego bohatera.

Nie mogę powiedzieć by czytało się ją łatwo, jednak jeśli pokusimy się o introspekcję własnego życia, to pewnie każdy z nas znajdzie w sobie coś z wilka stepowego, jakąś rozterkę egzystencjalną. Współcześnie też mamy podobne dylematy, z jednej strony krzyczące sukcesem instagramy, facebooki, celebryci życia na 101% spędzający czas w bajecznych hotelach na Seszelach, z drugiej rutyna dnia codziennego, ciułania na spłatę kredytu czy utrzymania rodziny. Powstają oczywiście artykuły odkrywające ile z tego blichtru jest fałszem, jednak zawsze znalezienie złotego środka między spędzeniem życia jako automat dom-praca-dom, a czerpaniem radości z życia zostaje w gestii człowieka. I o tym też traktuje ta powieść - o szukaniu, o rozważaniu czy aby nie jest to kryzys wieku późnego, oraz o tym czy należy życie i ideały brać dosłownie.

Do pewnego stopnia konstrukcja narracji przypomina mi nieco Ferdydurke Gombrowicza - w niektórych surrealnych scenach można się pogubić, a i obie traktują do pewnego stopnia o dojściu do ładu z samym sobą, czyli "Poznaj siebie" jak mówi delficka maksyma, albo może i o tym że nie wszystko trzeba obejmować rozumiem, tylko - jak muzykę czy taniec - po prostu poczuć i dać się im porwać.

Wydaje mi się, że to może być książka którą może trzeba przeczytać kilkukrotnie by ją dobrze zrozumieć. Skoro więc jest wymagająca, czy jest takim arcydziełem jak jest okrzyknięta? Cóż, w ostateczności jest dla mnie tym czym jest, kamyczkiem na mojej drodze którego przeczytania zdecydowanie nie żałuję a nawet się z niego cieszę, jednak nie w pełni odpowiadającym moim potrzebom. Jeśli jednak znaleźć czas i ochotę, oraz dość uporu zagłębić się te rozważania - może okazać się to ciekawym doświadczeniem.

Wpis dodany za pomocą tego skryptu

#bookmeter #bookmeter #ksiazki #czytajzwykopem #literaturapieknabookmeter

[T.....l]

Informacje nt. książki z tagu #bookmeter:

Średnia ocena z Wykopu: ★★★★★★★★☆☆ (7.6 / 10) (10 recenzji)
Następne podsumowanie tagu: 2022-02-01 12:00 tag z historią podsumowań »
W abonamentach: www.legimi.pl
Kategoria książki: literatura, poeci, gatunki
Liczba stron książki: 360
Gatunek książki: powieść

Ostatnie recenzje tej książki:
1\. 2021-10-17 - Użytkownik FormalinK ocenił na: ★★★★★☆☆☆☆☆ (5.0 / 10) - Wpis »
2\. 2021-07-28 - Użytkownik shakerti1