Wpis z mikrobloga

10 mitów o rewolucji rosyjskiej - 2.

2. następca Aleksy.

Dziś porozmawiamy o tym, kto był następcą tronu rosyjskiego na początku 1917 roku.

Pierwszą rzeczą, jaką ludzie wiedzą o cesarewiczu Aleksym , jest to, że był chory na hemofilię.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na dwie rzeczy:
1. Choroba następcy tronu była w tamtych czasach tajemnicą państwową. Społeczeństwo nie wiedziało o tym. Oczywiście wiedzieli członkowie rodziny królewskiej i osobiści lekarze, ale nie wiele kto inny.
2. To była poważna choroba, ale już nie śmiertelna na początku XX wieku i ze wsparciem medycyny jednego z wiodących krajów świata.
Wniosek ten potwierdzają dwa fakty.
a) męscy krewni Aleksego z pomniejszych niemieckich domów królewskich, którzy również otrzymali tę chorobę od angielskiej królowej Wiktorii , bez problemu dożyli swych 50-tych lat.
b) Aleksy nie żył życiem chorego, w 1915 roku Mikołaj II zabrał go z sobą na dłuższy czas do czynnej armii w pobliżu frontu.

Więc Aleksy był w stanie odziedziczyć tron, ożenić się i zostawić potomków.
Ale czy miał on przyjąć tron w 1917 roku?

Zgodnie z prawem Imperium Rosyjskiego, dorosłość członka rodziny królewskiej osiągało się w wieku 21 lat. Tak więc nawet będąc synem monarchy, w 1917 roku Aleksy nie mógł sam zostać monarchą.

Kto był następny w kolejce do tronu?

3. Michaił Aleksandrowicz , brat Mikołaja II .
Czy mógł być następcą tronu w razie nagłej potrzeby? Odpowiedź brzmi: nie.
Michaił ożenił się przez nierówne małżeństwo i tym samym stracił prawa do tronu rosyjskiego. W dodatku ożenił się z dwukrotnie rozwiedzioną kobietą, co było wielkim skandalem w prawosławnym kraju. Mikołaj II był bardzo niezadowolony z tego małżeństwa.

4. Następny w kolejce. Cyryl Władimirowicz był synem młodszego brata ojca Mikołaja II , byłego cesarza Aleksandra III .
Ale i on stracił prawa do tronu z powodu źle wybranej żony.
Chociaż jego małżeństwo nie było morganatyczne jak małżeństwo Michała . Ale Cyryl poślubił swoją pierwszą kuzynkę. Małżeństwo w tak bliskim pokrewieństwie było zabronione przez tradycję cerkwi prawosławnej i ustawodawstwo Imperium Rosyjskiego. Tak więc jego aspiracje do tronu były co najmniej bardzo problematyczne.

Zobaczmy dalej, choć to już jest chwiejna sytuacja.

5. Wielki książę Dmitrij Pawłowicz . Tutaj formalnie nie mamy żadnych przeszkód. Dmitrij Pawłowicz był synem najmłodszego brata poprzedniego cesarza Aleksandra III . I on nawet przez pewien okres czasu, kiedy stracił innych opiekunów, został wzięty na wychowanie do rodziny Mikołaja II , więc bliski członek rodziny.
Niestety jednak ten pretendent do tronu miał w owym czasie swoje własne problemy osobiste.
a) homoseksualizm, i nie byłby to wielki problem, nie był ten rzadkością w europejskich domach królewskich, a nawet wśród niektórych panujących monarchów;
ale w czasie wydarzeń istniało również
b) pod koniec 1916 roku brał udział w prywatnej homoseksualnej orgii, podczas której zginął słynny bohater żółtej prasy jakiś człowiek znany pod nazwiskiem "Rasputin" .
Tak więc ten wielki książę był wówczas w niełasce i usunięty z cesarskiego dworu do Persji.

Tak więc, jak widzicie, doszliśmy tutaj do ważnego faktu, który często jest pomijany w opisach rewolucji rosyjskiej - na początku 1917 roku rosyjski tron cesarski nie miał następcy.

#historia #rosja
Zwolenniki poprzedniej części: @Islam: , @matkaPewnegoMirka: , @arkan997: , @Nieboraknoikak: , @stjimmy: , @farmer111:
mobutu2 - 10 mitów o rewolucji rosyjskiej - 2.

2. następca Aleksy.

Dziś porozma...

źródło: comment_1630613157ChmttNggp9cAxNRl1CoQgL.jpg

Pobierz
  • 8
@arkan997: Ustawu dotyczący sukcesji tronu piszą sami monarchowie.
Cytowane ograniczenia dotyczące nierównego małżeństwa zostały wprowadzone tylko w 1820 r. przez Aleksandra I, po tym jak jego brat Konstanty, następny w kolejce, ożenił się z Joanną Grudzińską (potem znanną jako księżna Łowicka).