Wpis z mikrobloga

Dawno nie było, ale powraca - #podwieczorekkulturalny

Dzisiejszym tematem będą portrety dzieci.

Cytat na dziś:

Co to jest człowiek dorosły? Dziecko nadęte latami.


Simone de Beauvoir

1. Dziewczynka z chryzantemami

James Joyce

Kwiat dany mojej córce

Krucha i biała, jak ta krucha róża,

Dłoń różę dała.


Jak rzeka czasu przybladła jej dusza,


Zwiędła, omdlała.


Różanokrucha i piękna – lecz żyje

Kruchszy cud dziki,


Który w łagodnych twoich oczach kryjesz,


Dziecko o żyłach błękitnych.


Dziewczynka z chryzantemami to zdecydowanie najbardziej znany obraz Boznańskiej. Swoją drogą ładnie się złożyło, że autorami obrazów są sami Polacy.

(...)stworzyła ona [Boznańska] właśnie w portrecie małej dziewczynki o dziwnych, niepokojących oczach, jakby kroplach atramentu, które zdają się wylewać na chorobliwie bladą twarz, współczesny ideał postaci Maeterlincka. Jest to dziecko enigmatyczne, które doprowadza do szaleństwa tych, co mu się zanadto przypatrują. (...) przerażająca dziewczynka, tak jasna i biała, że budzi dreszcz.


William Ritter

2. Dziewczynka z wazonem z kwiatami

(...)Małe stworzenie

- tak niewinne zaborcze -


może zstąpić na pokręcone ścieżki


Czy los mu rzuci

nić Ariadny


by z labiryntu powszednich pokus


wyprowadzić


ku pokusom gigantów?


Wanda Bacewicz, "Opiekunka dziecka"

Nawiasem mówiąc widać na tym obrazie Wyspiańskiego inspiracje dziełami ukiyo-e. Pamięta ktoś jeszcze podwieczorek o japońskich Ukiyo-e? O wpływie japońskich artystów na malarzy europejskich na pewno jeszcze będzie osobny wpis.

Płyta na dziś:

Misplaced Childhood zespołu Marillion.

Prawdopodobnie była moją ulubioną płytą w historii rocka (neo)progresywnego. Linkuję do końcówki ale polecam przesłuchać całość, teraz tak dobrych albumów koncepcyjnych już nie robią.

Film na dziś: Jako film polecam dziś refleksyjne anime Only Yesterday. Powrót do marzeń, bo tak brzmi polskie tłumaczenie to jedno z najlepszych dzieł słynnego Studia Ghibli, w dodatku w reżyserii Isao Takahaty, autora doskonałego Grobowca Świetlików. Wśród innych animacji wyróżnia się nieco stonowanym, poważniejszym klimatem i całkiem dojrzałą atmosferą. To, co podoba mi się tutaj najbardziej to brak elementów notabene najbardziej charakterystycznych dla anime: cudów, czarów, efektów specjalnych i nadprzyrodzonych stworzeń. Pozostała sama proza życia okraszona odrobiną magii dzieciństwa. Niepowtarzalny urok starej Japonii i wspominanie różnych, pozornie błahych epizodów z dzieciństwa zapewniają nostalgiczny, ale z pewnością nie ponury nastrój. Do przyjemnej aury swoją cegiełkę dorzuca wizerunek japońskiej wsi i jej pejzaży. Powrót do marzeń to anime na które zawsze czekałem, anime na jakie zasługuje dojrzały odbiorca.

Trailer

Na koniec Dwoje dzieci z psem Tadeusza Makowskiego. A już niedługo więcej Makowskiego, bo go lubię, a co! :)

#sztuka #malarstwo #poezja #kultura #anime #cytaty #muzyka #rockprogresywny
Palosanto - Dawno nie było, ale powraca - #podwieczorekkulturalny



Dzisiejszym tema...

źródło: comment_CWIb68C72o2W9dC6rhHGFGohjOjsD7fo.jpg

Pobierz
  • 1