Recykling paliwa z reaktorów atomowych istnieje i jest stosowany w wielu krajach. Nawet paliwo z polskiego reaktora MARIA trafia do recyklingu – wysokowzbogacone paliwo HEU zostało wywiezione do Rosji, gdzie zostanie przerobione i wykorzystane ponownie.
Dlaczego w ogóle recykling paliwa jest możliwy? W nowym paliwie mamy 3% uranu-235, który jest rozszczepialny i to on jest właściwym paliwem. Oprócz tego mamy także 97% uranu-238, który nie służy do produkcji energii, natomiast przekształca się w pluton. Z biegiem reakcji łańcuchowej stosunek pierwotnych składników paliwa zmienia się, a także powstają produkty rozszczepień i rozpadów. One pochłaniają neutrony, które powinny trafiać w uran-235. Zbyt duża ilość produktów uniemożliwia kontynuowanie reakcji rozszczepiania uranu-235. Takie paliwo nie może być stosowane w reaktorze, choć wciąż jest w nim sporo energii do wykorzystania.
Wsad paliwowy typowego reaktora składa się z 30 ton paliwa o wzbogaceniu 3,33%. Czyli mamy 1 tonę uranu-235, który ulega rozszczepieniu i jest paliwem właściwym oraz 29 ton uranu-238, który jest tylko wypełniaczem.
Po 3 latach skład paliwa wygląda następująco:
28,5 tony uranu-238 – część przekształciła się w transuranowce, resztę można wykorzystać ponownie 0,35 tony uranu-235 – nieprzerobioną część paliwa można odzyskać i wykorzystać ponownie 0,80 tony produktów rozpadu – są to połówki atomów uzyskane w wyniku rozszczepiania uranu-235, odpad 0,23 tony różnych izotopów plutonu – pluton-239 może być wykorzystany ponownie jako paliwo 0,12 tony uranu-236 – nieprzydatny izotop, odpad śladowe ilości – transuranowce: neptun, ameryk, kiur, można je odzyskać i wykorzystać ponownie, np. ameryk-241 jest wykorzystywany w czujkach dymu
Skład zużytego paliwa jądrowego To co jest prawdziwym odpadem to ok. 1 tona. Wszystko to zawarte jest w prętach paliwowych – odpady te są metaliczne. Nie mają formy zielonego świecącego szlamu wyciekającego z beczek, natomiast są one ciałem stałym, zamkniętym w prętach paliwowych. Co z tym dalej się dzieje?
Pręty paliwowe trafiają do basenu z wodą, w której leżą sobie przez kilka lat. W tym czasie samoczynnie rozkładają się izotopy krótkożyciowe, oddając ciepło do wody. Woda także doskonale chroni przed promieniowaniem.
Następnie paliwo można przewieźć do zakładu w którym odbywa się recykling paliwa. Recykling jest stosowany np. przez Francję i Rosję. Separuje się prawdziwy odpad, odzyskuje się przydatne izotopy i tworzone jest nowe paliwo. Odpad jest witryfikowany, tzn. powstaje z niego szklana masa, która po utwardzeniu jest ciałem stałym. Nic z tej masy się nie wylewa ani nie paruje.
Zakład Orano we francuskiej miejscowości La Hague zajmuje się recyklingiem paliwa jądrowego. Tutaj trafiają zużyte elementy paliwowe z reaktorów jądrowych. W prętach paliwowych rozszczepia się uran-235 i pluton-239, a produkty rozpadu (czyli rozbite połówki atomów) gromadzą się wewnątrz prętów paliwowych. Po kilku latach reakcji łańcuchowej, ilość produktów rozpadu uniemożliwia dalszą reakcję, choć w paliwie wciąż jest dużo użytecznych izotopów. Produkty rozpadu to zaledwie 4%. Zobaczmy, jak ponownie wykorzystać resztę.
Pręty paliwowe są cięte na kawałki, a następnie trafiają do kwasu azotowego. Kwas azotowy tworzy związki z uranem, plutonem i produktami rozpadu. Kiedy mają formę płynną, łatwo jest je rozdzielić na trzy frakcje – podobnie jak rozdziela się woda i olej w szklance wody.
●Uran jako azotan uranylu trafia do zakładu wzbogacającego, gdzie później jest przekształcany na sześcioflorek uranu w celu separacji izotopowej. ●Płynny azotan plutonu przekształca się w gęsty szczawian plutonu, a ten w tlenek plutonu, który ma formę proszku. Wysyła się go do zakładu Orano Melox, gdzie produkowane jest z niego paliwo MOX. ●Produkty rozpadu zostają zwitryfikowane, czyli stają się szklaną masą. Pakowanie są w szczelne pojemniki i trafiają do składowiska. Cały proces szczegółowo przedstawiony jest na filmie opublikowanym przez Orano. Link: https://www.youtube.com/watch?v=V0UJSlKIy8g
Trochę faktów i liczb na ten temat:
●Zakłady Orano przetwarzają 2/3 zużytego paliwa jądrowego na świecie ●96% zużytego paliwa nadaje się do ponownego wykorzystania ●1 zespół paliwowy MOX zapewnia elektryczność dla 100 000 ludzi przez cały rok ●1 gram plutonu daje tyle energii co 1 tona oleju (ale bez dymu i smogu!) ●Recykling pozwolił zaoszczędzić 25 000 ton naturalnego uranu w ciągu 40 lat ●Paliwo MOX z Orano trafiło do 44 reaktorów jądrowych
To, czego nie da się wykorzystać, trafia do wielkich betonowych zbiorników (pic rel). Wewnątrz nich znajduje się kilka warstw ekranujących promieniowanie, a pierwiastki promieniotwórcze trafiają do szklanej masy. Warto wiedzieć, że odpady są w stanie stałym, więc nie mogą się wylać, jak olej z nieszczelnej beczki. Zdjęcie przedstawia składowisko Zwilag w Szwajcarii. Zwróćcie uwagę, że na zdjęciu jest widoczny pracownik, który nie ma na sobie żadnego kosmicznego kombinezonu - po prostu nie ma takiej potrzeby. Pojemniki zapewniają skuteczną ochronę przed promieniowaniem.
Podsumowując:
RECYKLING PALIWA Z ELEKTROWNI ATOMOWEJ ✅ Wiadomo, co robić z odpadami radioaktywnymi ✅ Ponad 90% można poddać recyklingowi i wykorzystać ponownie ✅ Niewielka ilość odpadów z elektrowni atomowej - można je łatwo zamknąć w betonowych pojemnikach i odizolować od otoczenia, jest to na pewno lepsze niż unoszący się smog i zanieczyszczenia związane z innymi źródłami energetycznymi (np. węgiel). ✅Reaktor o mocy 1000MW zużywa orientacyjnie 20-30 ton paliwa rocznie, z czego można ponownie wykorzystać ponad 90%, zatem dzięki recyklingowi paliwa ilość odpadów jest zdecydowanie mniejsza.
Dodatkowo, o składowisku COVRA w Holandii.
Zwiedzający mogą wejść do hali odpadów wysokoaktywnych nawet w trampkach i koszulce! Aby dodatkowo zachęcić ludzi do zwiedzania, wewnątrz jest mała galeria sztuki! (zdjęcie w komentarzu)
Po wyciągnięciu paliwa z reaktora, ponad 90% stanowi nie wykorzystany uran i pluton, który poddaje się recyklingowi. Na składowisko trafiają „połówki” atomów powstałe po rozszczepieniu uranu. Ilościowo, najwięcej odpadów atomowych tworzą nie elektrownie, a medycyna. Do tych odpadów zaliczają przedmioty stosowane przy tomografii i radioterapii – nawet zwykłe rękawiczki. Takie odpady kompresuje się i zalewa masą, widoczną w 15 sekundzie filmu. Są to odpady niskoaktywne. Link do filmu: https://www.youtube.com/watch?v=OEI9Hi7j-iU
@RyszardTyDraniu co do wywozu naszych odpadów radioaktywnych to mogę potwierdzić. Parę lat temu były przewożone z Żarnowca na gdańskie lotnisko w kontenerach na ciężarówkach w asyście policji.
@whhiefvocjs Miał taką możliwość ale nigdy nie została ona wykorzystana. Reaktory RBMK zostały zaprojektowane jeszcze za Stalina(!) więc jak reszta przemysłu musiały być dwufunkcyjne, ogólnie pomijając kwestie bezpieczeństwa wynikające m.in z samej zasady działania to były dość zajebiste konstrukcje: nie potrzebowały ciężkiej wody, były tanie w budowie i eksploatacji oraz można było uzyskiwać jak sama nazwa wskazuje wielkie moce
a czy kojarzysz może, kto wymyślił ten radosny sposób przedstawiania odpadów jako zielona świecąca maź w beczce?
@mozgogrdyczka: Kto to nie wiem ale domyślam się dlaczego świecąca. Kiedyś były te świecące farby, bazujące na promieniotwórczym radzie. Myślę, że to z tego mogło się wziąć.
Atom spoko i wgle, tylko przy obecnych rządzących bałbym się żeby oni coś takiego budowali. Jest bezpieczny jeśli wszystko się prawidłowo zrobi. A obecna grupa rządzących nie potrafi zamówić maseczek z atestami oraz respiratorów w dobie pandemii, a co dopiero budowa sprawnej elektrownii atomowej... Nawet jeśli budowałby to ktoś z zewnątrz to podpisane umowy byłyby tak niekorzystne że przez 100 lat by się to nie zwróciło.
@RyszardTyDraniu: bardzo dobry wpis, solidne informacje, jednak najczęściej mówiąc takie rzeczy i tak nie przetłumaczysz tego wrogom elektrowni atomowych
@ameneos: Chińczycy nigdy nie chcieli nam sprzedawać żadnej technologii jądrowej, a już na pewno nie technologie wdrożone w power point.
@Dave987654321: > Reaktory RBMK zostały zaprojektowane jeszcze za Stalina(!) Nieprawda, wyżej wrzucałem link gdzie opowiadam o historii radzieckiego przemysłu jądrowego. RBMK powstaje na długo po śmierci samego Kurczatowa.
@Krzychooo: > Parę lat temu były przewożone z Żarnowca na gdańskie lotnisko w
@Mizantrop1976: w sumie to rozwiązuje najprawdopodobniej moje wątpliwości (dzięki!); o radowych dziewczynach czytałam, przy okazji czytania o tym całym szaleństwie z dodawaniem promieniotwórczych izotopów do różnych rzeczy (woda, pasty do zębów, etc.), ludzkość w ogóle nie zna umiaru jak już coś "fajnego" zostanie odkryte, dopiero jak konsekwencje robią się poważne to jest jakiś moment opamiętania, albo przynajmniej pieprzenia o szkodliwości (DDT, plastik, palenie tytoniu...).
Zmarła mi przed chwilą mama, 6 lat temu tata, jak jeszcze byłem nastolatkiem. 22 lata na karku, od dawna się czułem sam na tym świecie, ale teraz to już przesada
Recykling paliwa z reaktorów atomowych istnieje i jest stosowany w wielu krajach. Nawet paliwo z polskiego reaktora MARIA trafia do recyklingu – wysokowzbogacone paliwo HEU zostało wywiezione do Rosji, gdzie zostanie przerobione i wykorzystane ponownie.
Dlaczego w ogóle recykling paliwa jest możliwy? W nowym paliwie mamy 3% uranu-235, który jest rozszczepialny i to on jest właściwym paliwem. Oprócz tego mamy także 97% uranu-238, który nie służy do produkcji energii, natomiast przekształca się w pluton. Z biegiem reakcji łańcuchowej stosunek pierwotnych składników paliwa zmienia się, a także powstają produkty rozszczepień i rozpadów. One pochłaniają neutrony, które powinny trafiać w uran-235. Zbyt duża ilość produktów uniemożliwia kontynuowanie reakcji rozszczepiania uranu-235. Takie paliwo nie może być stosowane w reaktorze, choć wciąż jest w nim sporo energii do wykorzystania.
Wsad paliwowy typowego reaktora składa się z 30 ton paliwa o wzbogaceniu 3,33%. Czyli mamy 1 tonę uranu-235, który ulega rozszczepieniu i jest paliwem właściwym oraz 29 ton uranu-238, który jest tylko wypełniaczem.
Po 3 latach skład paliwa wygląda następująco:
28,5 tony uranu-238 – część przekształciła się w transuranowce, resztę można wykorzystać ponownie
0,35 tony uranu-235 – nieprzerobioną część paliwa można odzyskać i wykorzystać ponownie
0,80 tony produktów rozpadu – są to połówki atomów uzyskane w wyniku rozszczepiania uranu-235, odpad
0,23 tony różnych izotopów plutonu – pluton-239 może być wykorzystany ponownie jako paliwo
0,12 tony uranu-236 – nieprzydatny izotop, odpad
śladowe ilości – transuranowce: neptun, ameryk, kiur, można je odzyskać i wykorzystać ponownie, np. ameryk-241 jest wykorzystywany w czujkach dymu
Skład zużytego paliwa jądrowego
To co jest prawdziwym odpadem to ok. 1 tona. Wszystko to zawarte jest w prętach paliwowych – odpady te są metaliczne. Nie mają formy zielonego świecącego szlamu wyciekającego z beczek, natomiast są one ciałem stałym, zamkniętym w prętach paliwowych. Co z tym dalej się dzieje?
Pręty paliwowe trafiają do basenu z wodą, w której leżą sobie przez kilka lat. W tym czasie samoczynnie rozkładają się izotopy krótkożyciowe, oddając ciepło do wody. Woda także doskonale chroni przed promieniowaniem.
Następnie paliwo można przewieźć do zakładu w którym odbywa się recykling paliwa. Recykling jest stosowany np. przez Francję i Rosję. Separuje się prawdziwy odpad, odzyskuje się przydatne izotopy i tworzone jest nowe paliwo. Odpad jest witryfikowany, tzn. powstaje z niego szklana masa, która po utwardzeniu jest ciałem stałym. Nic z tej masy się nie wylewa ani nie paruje.
Zakład Orano we francuskiej miejscowości La Hague zajmuje się recyklingiem paliwa jądrowego. Tutaj trafiają zużyte elementy paliwowe z reaktorów jądrowych. W prętach paliwowych rozszczepia się uran-235 i pluton-239, a produkty rozpadu (czyli rozbite połówki atomów) gromadzą się wewnątrz prętów paliwowych. Po kilku latach reakcji łańcuchowej, ilość produktów rozpadu uniemożliwia dalszą reakcję, choć w paliwie wciąż jest dużo użytecznych izotopów. Produkty rozpadu to zaledwie 4%. Zobaczmy, jak ponownie wykorzystać resztę.
Pręty paliwowe są cięte na kawałki, a następnie trafiają do kwasu azotowego. Kwas azotowy tworzy związki z uranem, plutonem i produktami rozpadu. Kiedy mają formę płynną, łatwo jest je rozdzielić na trzy frakcje – podobnie jak rozdziela się woda i olej w szklance wody.
●Uran jako azotan uranylu trafia do zakładu wzbogacającego, gdzie później jest przekształcany na sześcioflorek uranu w celu separacji izotopowej.
●Płynny azotan plutonu przekształca się w gęsty szczawian plutonu, a ten w tlenek plutonu, który ma formę proszku. Wysyła się go do zakładu Orano Melox, gdzie produkowane jest z niego paliwo MOX.
●Produkty rozpadu zostają zwitryfikowane, czyli stają się szklaną masą. Pakowanie są w szczelne pojemniki i trafiają do składowiska.
Cały proces szczegółowo przedstawiony jest na filmie opublikowanym przez Orano.
Link: https://www.youtube.com/watch?v=V0UJSlKIy8g
Trochę faktów i liczb na ten temat:
●Zakłady Orano przetwarzają 2/3 zużytego paliwa jądrowego na świecie
●96% zużytego paliwa nadaje się do ponownego wykorzystania
●1 zespół paliwowy MOX zapewnia elektryczność dla 100 000 ludzi przez cały rok
●1 gram plutonu daje tyle energii co 1 tona oleju (ale bez dymu i smogu!)
●Recykling pozwolił zaoszczędzić 25 000 ton naturalnego uranu w ciągu 40 lat
●Paliwo MOX z Orano trafiło do 44 reaktorów jądrowych
To, czego nie da się wykorzystać, trafia do wielkich betonowych zbiorników (pic rel). Wewnątrz nich znajduje się kilka warstw ekranujących promieniowanie, a pierwiastki promieniotwórcze trafiają do szklanej masy. Warto wiedzieć, że odpady są w stanie stałym, więc nie mogą się wylać, jak olej z nieszczelnej beczki. Zdjęcie przedstawia składowisko Zwilag w Szwajcarii. Zwróćcie uwagę, że na zdjęciu jest widoczny pracownik, który nie ma na sobie żadnego kosmicznego kombinezonu - po prostu nie ma takiej potrzeby. Pojemniki zapewniają skuteczną ochronę przed promieniowaniem.
Podsumowując:
RECYKLING PALIWA Z ELEKTROWNI ATOMOWEJ
✅ Wiadomo, co robić z odpadami radioaktywnymi
✅ Ponad 90% można poddać recyklingowi i wykorzystać ponownie
✅ Niewielka ilość odpadów z elektrowni atomowej - można je łatwo zamknąć w betonowych pojemnikach i odizolować od otoczenia, jest to na pewno lepsze niż unoszący się smog i zanieczyszczenia związane z innymi źródłami energetycznymi (np. węgiel).
✅Reaktor o mocy 1000MW zużywa orientacyjnie 20-30 ton paliwa rocznie, z czego można ponownie wykorzystać ponad 90%, zatem dzięki recyklingowi paliwa ilość odpadów jest zdecydowanie mniejsza.
Dodatkowo, o składowisku COVRA w Holandii.
Zwiedzający mogą wejść do hali odpadów wysokoaktywnych nawet w trampkach i koszulce! Aby dodatkowo zachęcić ludzi do zwiedzania, wewnątrz jest mała galeria sztuki! (zdjęcie w komentarzu)
Po wyciągnięciu paliwa z reaktora, ponad 90% stanowi nie wykorzystany uran i pluton, który poddaje się recyklingowi. Na składowisko trafiają „połówki” atomów powstałe po rozszczepieniu uranu. Ilościowo, najwięcej odpadów atomowych tworzą nie elektrownie, a medycyna. Do tych odpadów zaliczają przedmioty stosowane przy tomografii i radioterapii – nawet zwykłe rękawiczki. Takie odpady kompresuje się i zalewa masą, widoczną w 15 sekundzie filmu. Są to odpady niskoaktywne.
Link do filmu: https://www.youtube.com/watch?v=OEI9Hi7j-iU
źródło: comment_16023293330FZ6U611u5zB4phzDEQ7Ei.jpg
PobierzKomentarz usunięty przez autora
Reaktory RBMK zostały zaprojektowane jeszcze za Stalina(!) więc jak reszta przemysłu musiały być dwufunkcyjne, ogólnie pomijając kwestie bezpieczeństwa wynikające m.in z samej zasady działania to były dość zajebiste konstrukcje: nie potrzebowały ciężkiej wody, były tanie w budowie i eksploatacji oraz można było uzyskiwać jak sama nazwa wskazuje wielkie moce
@mozgogrdyczka:
Kto to nie wiem ale domyślam się dlaczego świecąca. Kiedyś były te świecące farby, bazujące na promieniotwórczym radzie. Myślę, że to z tego mogło się wziąć.
@Dave987654321: > Reaktory RBMK zostały zaprojektowane jeszcze za Stalina(!)
Nieprawda, wyżej wrzucałem link gdzie opowiadam o historii radzieckiego przemysłu jądrowego. RBMK powstaje na długo po śmierci samego Kurczatowa.
@Krzychooo: > Parę lat temu były przewożone z Żarnowca na gdańskie lotnisko w
źródło: comment_1602403231KNqSohNhZOBHLhZXPITl89.jpg
Pobierzhttp://www.matint.pl/materialy-radioluminescencyjne.php
I poczytaj o "radowych dziewczynach".