[SonyKrokiet]

Żerańskie kombi z radzieckim rodowodem

czyli

FSO Warszawa 223/224K Kombi

Rozpoczęcie produkcji w nowo wybudowanej Fabryce Samochodów Osobowych na Żeraniu darowanej Pobiedy M-20 przechrzczonej na Warszawę wiązało się z wieloma mniejszymi lub większymi konsekwencjami. Pomijając czasochłonność i przestarzały sposób produkcji, Warszawa była tworzona w jednej odmianie nadwoziowej, to jest czterodrzwiowym fastbacku z charakterystycznym garbem, który – co tu ukrywać – choć wygodny i przestronny dla pasażerów, to miał jednak słabe możliwości przewozowe. Ze względu na zapotrzebowanie instytucji państwowych, głównie szpitali, na wersje dostawczą mogącą być bazą do sanitarki, czy też osób prywatnych, rozpoczęto produkcję trzydrzwiowego modelu furgon, który był przeznaczony na rynek krajowy i eksportowy – jego też przerabiano na karetki. Niemałe znaczenie miał też eksport zagraniczny, z którego fabryka mogła pozyskiwać twardą walutę, potrzebną do zakupu nowych tłoczni czy rozwoju istniejących i nowych konstrukcji.

Prace nad pełnoprawną wersją kombi ruszyły jednak w latach 60. XX wieku – za podstawę do nowej wersji nadwozia posłużył wdrażany wówczas do produkcji model 203/204; dawcą wzmocnionej mechaniki był model Pick-up, który produkowano od lat 50. Za projekt nowej linii nadwozia odpowiadał Cezary Nawrot, zaś za technikę – Stanisław Łukaszewicz, który kierował pracami w Biurze Konstrukcji Nadwozia. Gotowy prototyp przedstawiono na Międzynarodowych Targach Poznańskich w 1965 roku, gdzie zdobył uznanie.

Warszawa 203/204 Kombi do tylnych drzwi była zwykłym sedanem o oznaczeniu 203/204, którego wprowadzono do produkcji rok wcześniej; za nimi, do końca długości pojazdu, znajdowała się zaprojektowana na nowo oszklona przestrzeń bagażowa, z równym dachem na całej długości auta - w tylnej części dachu zamontowano na stałe relingi bagażowe. W pasie tylnym zastosowano nową klapę bagażnika oraz zderzak z wkomponowanym podświetleniem tablicy rejestracyjnej; sama klapa była dzielona na wysokości podłogi – górna część po otwarciu umożliwiała dostęp do przestrzeni bagażowej, zaś dolna – do schowka, gdzie mieściło się koło zapasowe, klucze i podnośnik; można było też tam schować drobne części zamienne.

Pomimo wzmocnionej mechaniki i szerszego ogumienia, Kombi cechowało się małą ładownością, która wynosiła 45 kilogramów przy pięciu osobach, zaś przy dwóch – 255 kg; użytkownicy aut jednak przeładowywali pojazd, który miał wytrzymywać bez problemu ostre traktowanie. W porównaniu do sedana, obniżeniu uległa prędkość maksymalna – wersja z górnozaworowym silnikiem osiągała prędkość około 125 km/h, zaś dolnozaworowa – 115 km/h; zastosowano takie same silniki jak w sedanie, to jest górnozaworowy S-21 i dolnozaworowy M20.

Produkcja seryjna modelu 203/204 K, przechrzczonego potem na 223/224 K, rozpoczęła się w grudniu 1965 roku; sanitarkę na bazie Kombi wprowadzono dopiero w 1967 roku. Nielicznie wytwarzane Kombi były głównie kierowane na eksport, co sprawiło, że samych wozów zachowało się w Polsce niewiele. Ostatni egzemplarz wyprodukowano w 1973 roku.

#autakrokieta #samochody #motoryzacja #gruparatowaniapoziomu #ciekawostki #prl #fso

[SonyKrokiet]

sanitarka na bazie kombi

[SonyKrokiet]

wnętrze Kombi

[A.....d]

@SonyKrokiet: Jak cudownie, wypok raczył mi dać powiadomienie

Stęskniłem się

[SonyKrokiet]

rysunek wymiarowy

[SonyKrokiet]

@Andy_Bernard: te powiadomienia różnie działają ( ͡° ͜ʖ ͡° )つ──☆*:・ﾟ

[A.....d]

@SonyKrokiet: Zrób może mirkolistę, też się wywala ale mniej

[Pangia]

@SonyKrokiet: mnie też pierwszy raz w życiu zawołało