Wpis z mikrobloga

#ciekawostki #lingwistyka #onomatopeja #gruparatowaniapoziomu

whoosh; wing-wing; xào xạc; φρού φρού (tak "robi" wiatr w różnych językach)

Onomatopeja, czyli dźwiękonaśladownictwo - słowo pewnie większości znane. W każdym języku istnieją słowa, które naśladują odgłosy. Są to onomatopeje, czyli wyrazy dźwiękonaśladowcze. Stosowane są nie tylko w poezji, ale również w komiksach, języku dzieci czy codziennych rozmowach. Polega na dobieraniu słów w taki sposób, aby naśladowały one dźwięki jakiegoś zjawiska albo oddawały ich brzmienie, np. szczekanie psa czy stukot kół pociągu.

W języku polskim chyba najbardziej rozpoznawalnym przykładem użycia dźwiękonaśladownictwa jest wiersz Juliana Tuwima "Lokomotywa". Tam znajdziemy gwizd, świst, buch, puff itd.

To w języku polskim. Zastanawialiście się jednak, jak to jest w innych językach?
Jak "robi" krowa po angielsku, jak "robi" pies po fińsku, a jak świnia po japońsku? Jak tyka zegar po wietnamsku, albo warczy silnik po hindusku? :D

Chciałem tych odpowiedzi szukać po różnych stronach językowych, czy wręcz pytać ludzi, ale okazało się, że nie tylko mnie dręczyły te pytania. Odpowiedzi znajdują się pod linkiem: https://en.wikipedia.org/wiki/Cross-linguistic_onomatopoeias