[J.....0]

Cura te ipsum, czyli opieka medyczna w USA.

Część 1. Teoria i statystyka

System opieki zdrowotnej w Stanach Zjednoczonych jest niezwykle skomplikowany. I mówiąc to nie mam na myśli faktu, że Amerykanie są nieogarnięci i zbyt leniwi, aby czytać umowy. Ta kwestia jest naprawdę potwornie złożona i pełna kruczków, których nieznajomość na każdym kroku wyciąga pieniądze z kieszeni. Zacznijmy zatem od podstaw teoretycznych. W kolejnych częściach praktyka.

Co to jest ubezpieczenie zdrowotne?

Ubezpieczenie zdrowotne jest to dobrowolne ubezpieczenie, zawierane z wybraną, prywatną firmą lub firmami, które pokrywa część kosztów, jakie pacjent ponosi w wyniku choroby lub leczenia. Sytuacja, w której ubezpieczenie pokrywa 100% kosztów praktycznie się nie zdarza, ale o tym zdążę powiedzieć…

Co się dzieje, jeśli nie masz ubezpieczenia, a zachorujesz?

Cóż, to zależy od Ciebie. Jeżeli zgłosisz się na do lekarza lub na izbę przyjęć nieubezpieczony, a jesteś w stanie zagrożenia życia, to zostaniesz przyjęty, ale dostaniesz rachunek do zapłaty. A wynosi on – bagatela – od kilkunastu tysięcy do kilku milionów dolarów. W rezultacie horrendalne rachunki za opiekę zdrowotną to główna przyczyna upadłości konsumenckiej w USA. Dla wielu ludzi jest to sytuacja tragiczna: nikt im nie wynajmie mieszkania, nie pozwoli wziąć abonamentu na telefon, ani nie podłączy kablówki. Dlatego niejednokrotnie biedni Amerykanie ryzykują życiem, żeby nie płacić za szpital czy leczenie. Mimo wszystko nie jest tak, jak mówią niektórzy: w USA nie „zdycha się pod płotem”. Natomiast widmo choroby, zwłaszcza przewlekłej, to dla nieubezpieczonych koszmar. Dla ubezpieczonych zresztą też, co wynika z faktu, że aby ubezpieczenie w ogóle zaczęło działać (tzw. deductible), przeciętnie w ciągu roku trzeba z własnej kieszeni wydać prawie 4500 dolarów. (Źródło).

Jak wielu Amerykanów jest nieubezpieczonych?

To zależy od stanu. W północnych stanach ubezpieczonych jest więcej; liczba nieobjętych ubezpieczeniem sięga kilku procent. Wynika to z faktu, że mniej jest tam imigrantów z Meksyku, których na ogół nie stać na ubezpieczenie, a także więcej etatów (przemysł). Natomiast na południu, na przykład w Teksasie, gdzie przebywam, ubezpieczenia nie ma prawie 30% ludzi. Innymi słowy, co trzeciej osoby nie stać, aby chorować. W przypadku jakiegokolwiek zdarzenia w rodzaju zawału / wylewu / raka / ugryzienia przez kojota (do czego zaraz wrócę) taka osoba jest praktycznie rzecz biorąc skończona. Dla jasności: szpital ją przyjmie, ale potem zlicytuje. Średnia dla kraju to 11%.

Jaka wolność! Każdy może się nie ubezpieczyć?

Otóż nie. Tacy ludzie jak ja, czyli na przykład zagraniczni studenci i pracownicy naukowi, mają nałożony przez władze federalne (inaczej: ogólnokrajowe) obowiązek zgłoszenia posiadania ubezpieczenia na cały czas pobytu. Mało tego: to ubezpieczenie musi spełniać konkretne warunki. Są to mianowicie:

Ubezpieczenie od wypadku lub choroby: $100,000
Koszty transportu medycznego: $50,000
Transport zwłok: $25,000
Deductible: nie więcej niż $500
(Źródło)

Na Orientarion Meeting – obowiązkowym spotkaniu dla nowych studentów i pracowników naukowych – osoba prowadząca podkreśla zawsze, że te stawki są śmiesznie małe. $100,000 można spokojnie wydać po przewróceniu się na ulicy: sam rezonans magnetyczny może w niektórych przypadkach kosztować $20,000! (Źródło). Jeżeli natomiast będziesz miał pecha i ugryzie Cię kojot, to przemycie rany, opatrunek i cztery zastrzyki na wściekliznę, kosztują kolejne $20,000. (Źródło z mojej okolicy). Wyobrażacie sobie combo: kojot + upadek? Dlatego zaleca się wyższe stawki ubezpieczenia. Całe szczęście w każdym przypadku, który nie jest nagły, każdy - nieważne czy GP (General Practice), czy UMC (Urgent Medical Center) czy ER (Emergency); wyjaśnię niebawem – podaje wycenę zabiegu przed jego wykonaniem. Dzięki temu na ogół obywa się bez zaskoczeń.

No dobra Jack, to ile dałeś za ubezpieczenie?

Za półroczne ubezpieczenie medyczne i dentystyczne – uwaga, one są oddzielne: to drugie nie jest obowiązkowe nawet dla scholars – dałem 1521 dolarów, czyli ponad 6000 zł. Jest to ubezpieczenie „grupowe” (uczelniane), jakie najczęściej dostają pracujący Amerykanie właśnie przez fakt, że są zatrudnieni i można im je pobierać z pensji. I choć za ubezpieczenie można płacić w miesięcznych ratach, to mnie pociągnęli jednorazowo – za pół roku. Jest to zatem niemały wydatek, ale jak Ci się nie podoba, to idź do innego ubezpieczyciela.

Sporo...

Wcale nie! Ja płaciłem za siebie, ale absurdalnie drogie są ubezpieczenia dla rodziny. Szacuje się, że przeciętny roczny koszt ubezpieczenia (składka + co-pay, czyli to, co się dopłaca do usług medycznych + deductible, czyli próg od którego ubezpieczenie zaczyna działać) to dla typowej amerykańskiej, czteroosobowej rodziny koszt rzędu $28,166 (źródło). Czyli średnio dwa i pół tysiąca dolarów miesięcznie. To jest naprawdę sporo, pieniędzy, połowa jednej sporej pensji. Do tego dochodzi kilka faktów. Ubezpieczenie z wiekiem jest coraz droższe, bo dla osób 45-64 osiąga trzykrotność tego, co dla osób 18-24 (patrz niżej). Nierówne są także stawki pomiędzy poszczególnymi stanami (Alaska ma stawki średnio trzy razy wyższe niż Ohio). Dodatkowo jest to wyłącznie ubezpieczenie, które nazywamy w Polsce zdrowotnym. Nie chroni ono zatem przed niemożliwością pracy: dlatego wirus ma takie używanie w Stanach – nikt nie chce iść na zwolnienie, bo nie jest ono płatne.

Ale Ty głupi jesteś, Jack! A nie lepiej wykupić ubezpieczenie podróżne w Polsce?

Jak jedziesz na tydzień, to spoko. Jak na pół roku, to nie bardzo. Dlaczego? Bo na ogół wygląda to tak, że jeżeli jesteś ubezpieczony w jakimś PZU, AXA czy TU Europa, to w przychodni gówno ich ten świstek obchodzi. Musisz płacić z własnej kieszeni, a potem słać pisma do ubezpieczyciela, żeby Ci oddali. Mało tego: na ogół jest tak, że w OWU widnieje obowiązek kontaktu z ubezpieczycielem *przed pójściem* do lekarza. Dajmy na to, że łamiesz nogę, wzywasz kartkę, jedziesz na Emergency. Nie dość, że za wszystko płacisz z własnej kieszeni, to potem ubezpieczyciel może Ci powiedzieć: „No ale wie pan, nie było dzwonione do nas, a pan złamał nogę, a nie – nie wiem – palec, którym się wybiera numer, więc my tego nie możemy zapłacić”. I pupa zbita. Mało tego: ostrzeżenie dla Was moi Mircy. Zwróćcie uwagę że większość OWU ma bardzo dużo wyłączeń – choroby psychiczne, nasilenie objawów posiadanych już chorób albo wypadki po spożyciu alkoholu. Dlatego starajcie się, jeżeli wyjeżdżacie na dłużej, kupować lokalne ubezpieczenia. Na ogół są dużo lepsze. Ja za pierwszym razem kupiłem ubezpieczenie w Polsce i nosiłem polisę cały czas, bo takie jest zalecenie. Za drugim stwierdziłem, że nie ryzykuję – zapłaciłem trochę więcej i kupiłem ubezpieczenie lokalne.

Jak wyglądał Twój zakup ubezpieczenia?

Śmiesznie. Wypełnia się świstek PDF. I teraz uwaga. Wpisuje się na nim dane karty kredytowej (razem z numerem i CVV). A następnie wysyła się faksem. Ktoś powie: to jest nienormalne. Ale musicie obie zdać sprawę, że Amerykanie są technologicznie zacofani. Nie ma Blika, nie ma PayU. Jest PayPal, który działa jak działa i służy głównie do e-zakupów, są czeki… I karty kredytowe. Wyprzedzając fakty: kiedy chcesz, żeby ściągnięto Ci kasę z karty, np. u lekarza, pielęgniarka po prostu zabiera Ci ją i zanosi sobie do uzupełnienia danych. Kradzież kasy? No, trudno, panie. Ach, a wiecie, jak się podpisuje PDF? Nie jakimś podpisem cyfrowym czy innym cudem. Bierzesz funkcję „Maszyna do pisania” i wpisujesz swoje imię i nazwisko. (Ostatnio na jednej ze stron podpisałem tak rachunek: śmieszne było to, że czcionkę Times New Roman zmieniło mi na jakiś odręczny font – i to tyle, jeżeli chodzi o definicję podpisu). Dla mnie, który na Szafir czekał chyba dwa tygodnie, to jest szok.
Tak więc wysłałem ten PDF kontem na MyFaksie (metody jak za króla Ćwieczka), a za kilka dni otrzymałem… Dwie przesyłki od firmy BlueCross BlueShield. W obu karty. Jedna medical insurance, druga dental insurance. (Pic rel).

Ej, chwila, nikt nie sprawdzał Twojego stanu zdrowia?

Nie! Ubezpieczyciel nie widział mnie na oczy. Nie pytał o wagę, wzrost, choroby. Wiem, że wraz z wiekiem ograniczenia nakładane przez ubezpieczycieli są coraz większe. Jednak po wprowadzeniu Patient Protection and Affordable Care Act (znanego jako ObamaCare) – czyli częściowej nacjonalizacji służby zdrowia – pojawiły się pewne warunki: nie można wykluczyć nikogo z ubezpieczenia, a dla osób 45-64 stawka może być maksymalnie trzy razy wyższa niż dla osób 18-24. Nie można ten podnosić kosztu ze względu na pre-existence conditions, czyli wcześniejsze choroby. Aż strach pomyśleć, co działo się wcześniej, skoro wprowadzone obostrzenia i tak wydają się stosunkowo liberalne…

A co z osobami po 65. roku życia?

Mają problem. Nawet jeżeli wykupiły ubezpieczenie w ramach Term Life Insurance, czyli na całe życie, to z czasem składki rosną tak dramatycznie, że praktycznie nie ma możliwości ich opłacania. Szacunki mówią, że osoba, która kończy 65 lat, musi mieć co najmniej $280,000 na leczenie, aby mogła mieć zapewnioną opiekę zdrowotną. (Źródło). Jeżeli kogoś nie stać, to – znowu – nie umiera w męczarniach, bo istnieje federalny program Medicare (jeżeli przepracowało się co najmniej 10 lat) oraz programy stanowe. Wiadomo oczywiście, że finansowane w ten sposób usługi są niższej jakości, ale nikt przynajmniej nie umiera na ulicy.

Na razie nie widzę w tym nic skomplikowanego…

Bo dopóki nie zachorujesz, to nie wiesz, jaki ten system jest powalony. W rzeczywistości nie wiesz, ile zapłacisz za jakikolwiek zabieg i wizytę u lekarza, dopóki nie wiesz: (a) kto Cię przyjmie (in-network/out-of-network); (b) czy masz ubezpieczenie PPO (Preferred Provider Organization) czy HMO (Health Manage Organization); (c) czy masz możliwość jechać do GP, czy może do UMC albo, nie daj Boże, największego nemezis każdego Amerykanina i jego ubezpieczyciela – Emergency. Mało tego: na razie mówimy o lekarzach i usługach medycznych, a dochodzi jeszcze koszt zakupu lekarstw, które bez ubezpieczenia bywają koszmarnie drogie. O tym też zdążę powiedzieć.

Ale na razie tyle wystarczy, ciąg dalszy jutro. Idę teraz zarzucić Tramadol XD Dziękuję za uwagę!

PS. Nie chcecie trailerów, to nie powiem, co będzie w odcinku 2 ( ͡° ͜ʖ ͡°)

#curateipsum #usa #zdrowie #wolnyrynek #nfz

[S.....i]

Zawsze podś#!$%@?ę sobie, gdy mi ktoś pokaże tę grafikę z wyliczeniami FOR, twierdząc, że musi rocznie dawać na służbę zdrowia ponad 2,5k, chociaż wartość świadczeń w ramach ubezpieczenia powszechnego przewyższa tę kwotę o miliard * pierdyliard.

@shadowboxer: pamiętajmy, że to jest średnia.

No i to jest ubezpieczenie, czyli nie płaci się za konkretną usługę, tylko za to, że jak dany człowiek upadnie i sobie ryj rozwali, to po przyjeździe karetki nie

[r.....k]

@JackTheDevil90: brr brzmi to potwornie źle

W tym momencie cieszę się, że jestem w Polsce.

Dwa prywatne ubezpieczenia kosztują mnie jakieś grosze typu 50 zł - wszystkie badania i wszyscy specjaliści w cenie poza dentystą, teleporady, eskierowanie itp.

W przychodzi z nfz też tragedii nie ma, w razie czego nie robią problemu z badaniami, już dawno miałam erecepty.

Dodatkowo znam kilka osób po wielu poważnych operacjach na NFZ zakończonych pełnym sukcesem.

[pinochet]

Niestety ale sluzba w USA laczy wszystkie wady systemu panstwowego oraz prywatnego. Rozwalona zostala przez sady, lawy przysieglych no i system precedensowy. Mam nadzieje ze opiszesz tez Ile kosztuja ubezpieczenie lekarzy - zwykle dla GP to koszt kilka tys usd miesiecznie. Prawdziwie prywatny system to gdzies w azji moze jest.

[El_Polaco]

To nie jest prawdziwy kapitalizm! Powtarzam, to nie jest prawdziwy kapitalizm!

[Y.....m]

Ten mit, że rachunki medyczne są główną przyczyną upadłości konsumenckich w USA, został już dawno obalony:

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5865642/

" A similar calculation for a subsample of uninsured adults reveals that even in that population, hospitalizations are responsible for only 6% of bankruptcies4; for this population, the effect of a hospitalization on the likelihood of bankruptcy is (not surprisingly) larger, but the hospitalization rate is lower than in the overall nonelderly population".

Dla uczciwości

[kajelu]

odrywając się na chwilę od dyskusji, proponuję rangę reportera dla Pana @JackTheDevil90

@wykop

[Y.....m]

@El_Polaco: Co to jest kapitalizm?

[O.....a]

@JackTheDevil90: jak ktoś jest turystą i dostanie takie wysoki rachunek, to rozumiem, że nie wypuszczą go z kraju jak będzie chciał uciec? ( ͡° ͜ʖ ͡°)

[Sepzpietryny]

czasami jednak się cieszę że żyje w kraju trzeciego świata ( ͡° ͜ʖ ͡°)

@damiiiii: Dla mnie usa to kraj trzeciego świata

[Dante27]

@rafxyz44:

ostatnio czytalem ze ludzie nie maja pralek na chacie bo wychodzi za drogo w ubezpieczeniu lol

Nie wiem czy ktos Ci odpowiedzial juz wyzej, ale to w 100% prawda, ba, w USA dalej dziala biznes pralnii jak u nas w czasach komuny :)
Czesto widac to nawet na filmach i serialach, te "publiczne" pralnie nie sa wymyslem scenarzystow :D

To kraj w niektorych aspektach dalece zacofany, ale majacy zajebiste mniemanie

[severh]

@JackTheDevil90: kurła a ja myślałem że u nas prywatna służba zdrowia jest niezbyt tania... Choć w ZIPie jak patrzę na cennik wykonanych świadczeń to też czuję że w US ceny są z kosmosu (╯°□°）╯︵ ┻━┻

[kezioezio]

Powinnaś liczyć ile średnio jeden Polak płaci na NFZ, a jest to trochę ponad 2500 rocznie, czyli około 200 zł miesięcznie.

@Strzelec_Kurpiowski: 200 zł to płaci ktoś, kto zarabia minimalną krajową. Jest mnóstwo osób, które zarabia więcej, co za tym idzie, płaci więcej ubezpieczenia, a nie ma z tego tytułu żadnych profitów. Już teraz ubezpieczenie powinno się płacić od członka rodziny, bo wychodzi na to, że rodzina 2+2, płaci 100zł na

[kezioezio]

Czytałem dosłownie podobne spostrzeżenie o Japonii. Mało gdzie można płacić kartą, a system bankowy w #!$%@? zacofany.

@DrKittens: Bo akurat bankowość, czy nawet stosunek prędkości internetu do ceny mamy bardzo dobry. Jak mieszkałem pół roku w Londynie, to ciężko było o dobry internet, a jak wyjechałem poza miasto, to w ogóle traciłem zasięg.

[ruonim]

OJOJJO 6k dolarów!!! I oczywiście zapomnieliśmy napisać ile przeciętny John zarobi. I nagle okazuje się że proporcje do przeciętnego kowalskiego są niemal identyczne.

[girltiger]

@JackTheDevil90: proszę, wołaj ( ͡º ͜ʖ͡º)

[S.....i]

200 zł to płaci ktoś, kto zarabia minimalną krajową.

@kezioezio: średnio w Polsce płaci się 2500 rocznie na głowę.

Jest mnóstwo osób, które zarabia więcej, co za tym idzie, płaci więcej ubezpieczenia, a nie ma z tego tytułu żadnych profitów.

Tak działa system podatkowy. Odsetek płacą wszyscy taki sam.

Już teraz ubezpieczenie powinno się płacić od członka rodziny, bo wychodzi na to, że rodzina 2+2, płaci 100zł na osobę, za pełny

[kezioezio]

No wiadomo - powinni zdychać na ulicy żebyś czuł sie bogatszy jak pracownik amazona w usa wracający przez slumsy do domu po robocie ( ͡° ͜ʖ ͡°)

@suqmadiq2ama: A co mnie to interesuje? Jaki ja mam interes w leczeniu ich za moje pieniądze?

[suqmadiq2ama]

@kezioezio: Społeczny, taki żeby ci chorzy i trędowaci na ulicy nie ruchali córki po drodze do szkoły i taki jeszcze że jak pewnego dnia sie #!$%@? finansowo i stracisz wszystko co masz (no ty akurat nie bo jesteś wybrańcem najzdrowszym i najmądrzejszym i nic ci nie grozi) to nie wylądujesz w kanale zdychając na grype

[suqmadiq2ama]

@kezioezio: Ewentualnie można Ci odliczyć składke jak zachorujesz na raka te dwieście złoty, wydać ibuprom i kazać #!$%@?ć od lekarza bo sie nikomu nie opłacasz już, debilizmu niestety nie leczy ani prywatna ani państwowa służba zdrowia