Wpis z mikrobloga

Piękny portret żyrafatytana (giraffatitan). To afrykański zauropod - czyli roślinożerny dinozaur z długą szyją. Dorastał prawdopodobnie do 25 metrów długości, 12 wysokości, co dało mu zaszczytne miejsce w czołówce największych dinozaurów ever. W zależności, jak paleontolodzy wykłócają się akurat o sposób obliczania gęstości tkanek i inne atrakcje, podaje się, że ważył między 23 a 70 ton.

Jeśli uważacie, że na portrecie żyrafatytan ma niezbyt twarzowy "kołnierz" na szyi - cóż, macie rację. Jesteśmy przyzwyczajeni do bardzo "gładkich" i szczupłych przedstwień dinozaurów, aż doskinwrapping (polecam pojęcie). Teraz artyści i paleontolodzy od tego odchodzą, dodając zwierzakom prawdopodobne elementy ozdobno-anatomiczne.

Rys. Andrew

#paleontologia #paleoart #paleontologiaboners #dinozaury @Prekambr @Trajforce
Tiszka - Piękny portret żyrafatytana (giraffatitan). To afrykański zauropod - czyli r...

źródło: comment_UOsHjDQ9YREkmPHePeNk2yCHULQ2Pwm2.jpg

Pobierz
  • 11
@Luis_Cas_der_Polaco: Ojjj, dużo przyczyn. Zacznijmy od zyrafy - czemu ma tak długą szyję? Na tej samej zasadzie zauropody wykształciły taki a nie inny ksztalt szyi.

Dalej: dość często w naturze powtarza się schemat: "jestem roślinożerny i bezbronny, ale jak będę większy, to mnie nic nie zeżre", więc w tym przypadku premiowane są osobniki większe, ewoluują tak coraz bardziej gigantyczne, bo i drapieżniki rosną.

A były długie, bo im były większe i
@Luis_Cas_der_Polaco: Trudno powiedzieć, Homo sapiens istnieje dopiero ~350k lat, może mniej, a większy wpływ na środowisko ma od kiedy istnieją większe społeczności i rolnictwo, czyli kilkadziesiąt tysięcy lat. To nie jest aż tak dużo czasu, żeby wyewoluowały np. przeogromne ryjówki.

Człowiek część megafauny wybił i zjadł, części zajął środowisko życia (pod pola i osady). Część wielkich ssaków po zlodowaceniach wymarła ze względu na klimat i dostępnośc pożywienia (tak roślin, jak ofiar).
@Tiszka: i @Luis_Cas_der_Polaco

Długie tak jak napisała koleżanka - trudno być dinozaurem z długą szyją nie mając jednocześnie długiego ogona. A po co długim? Bo jest nisza ekologiczna czyli żarcie wysoko na drzewie gdzie nikt nie jeszcze nie sięga.
Są też inne czynniki sprawiające, że opłaca się być dużym, ucieczka "w masę" przed drapieżnikami, które też rosną albo zimny klimat, który "premiuje" duże ssaki bo mają lepszy stosunek objętości (produkcja energii)
@Luis_Cas_der_Polaco: Delikatnie rozwinę tylko posty @Tiszka i @pigoku

Naprawdę duże zwierzęta (porównywalne do dzisiejszych słoni) pojawiły się dopiero u schyłku triasu około 200 mln lat temu. Zwierzęta jako takie mają ponad 650 mln lat, wiec trochę im to zajęło. Samo rozrośnięcie przynosi wiele korzyści (w skrócie duży może więcej), jednak jest okupione szeregiem wyzwań, jakie ze sobą nosi. Duże zwierzęta potrzebują więcej zasobów (jedzenie, picie, teren); muszą "przebudować" swoją anatomię, by