Wpis z mikrobloga

#antykapitalizm #socdem

https://pl.wikisource.org/wiki/Idee_spo%C5%82eczne_kooperatyzmu_(Abramowski,_2012)

Edward Abramowski, Idee społeczne kooperatyzmu, 1907 - całkiem interesująca, krótka ( 42 strony ) praca do pobrania jako PDF traktująca o spółdzielczym socjalizmie i prezentująca krytykę państwowego socjalizmu tutaj ubranego w formę tzw. ludowego państwa pracy. Cytowane fragmenty Antona Mengera o ludowym państwie pracy bardzo szybko i dosadnie przypominają człowiekowi o powstałej nie tak wiele lat później Rosji bolszewickiej. Także krytyka i analiza tych fragmentów przez Abramowskiego przynosi wiele trafnych z długoletniej perspektywy wniosków odnośnie socjalizmu państwowego.

Gdyby np. okazało się, że jest za dużo ochotników do

pracy na roli, a za mało do pracy w kopalniach, natenczas rząd

musiałby odmówić przyjmowania zbytecznych pracowników

rolnych, a natomiast przedsiębrać jakie bądź środki: większe

wynagrodzenie, odznaczenie honorowe lub w ostateczności

pobór przymusowy — dla ściągnięcia potrzebnej liczby

robotników do kopalń, gdyż inaczej cały system produkcji

państwowej mógłby runąć. Takie zaś klasyfikowanie ludzi do

różnych zawodów, według liczby wymaganej przez produkcję,

odbywałoby się bardzo często wbrew przyrodzonym

zdolnościom i chęciom człowieka. I na to nie byłoby żadnej rady,

gdyż każda gałąź produkcji musiałaby mieć niezbędną dla siebie

ilość ofiar ludzkich, ażeby całość gospodarki narodowej szła

pomyślnie.

Z tego widzimy, że rząd ustroju kolektywnego, tak jak go

pojmuje socjalizm państwowy, miałby olbrzymią władzę nad

człowiekiem.


Sam Abramowski optuje za spółdzielczym socjalizmem i jako ideał do którego powinni robotnicy się odwoływać stawia stowarzyszenia/spółdzielnie jako najbardziej demokratyczną formę jaką zna. Na każdym kroku podkreśla istotę wolności i demokracji w życiu nowego człowieka. Uważa on że rewolucja nie powinna odbywać się odgórnie i przy pomocy metod kapitalistycznego państwa a oddolnie i przy pomocy zmian mentalności samego człowieka. Walkę należy przenieść z parlamentu i urzędów do spółdzielni i związków zawodowych. Własność prywatną należy według niego zastępować nie własnością państwową a spółdzielczą, funkcje państwa należy natomiast ograniczyć do minimum.

Abramowski wyśmiewa pragmatyzm w działalności politycznej który wg. niego jest odrzuceniem wdrażania prawdziwego postępu jako tzw. "lepszej, ale odległej przyszłości" i właśnie wykorzystanie wszystkich funkcji państwa kapitalistycznego z jego odgórnymi reformami i represjami. Przeciw temu stawia idealizm i realne działanie w postaci tworzenia i wspierania spółdzielczości.

Autor nigdy jednak nie wyjaśnia w jaki sposób, bez przemocy różnorakiej, spółdzielnie miałyby całkowicie zastąpić własność prywatną kapitalistów. Nigdy też nie podejmuje tematu konkurencji między spółdzielniami.