[taki_tam_ktos]

23 września 1939 roku.

W Wożuczynie gen. dyw. Stefan Dąb-Biernacki rozwiązał Front Północny.

Pod Krasnobrodem szarża 25 pułku ułanów Wielkopolskich (przeżylo 30 ułanów), uwieńczona zdobyciem miasta i wzięciem do niewoli sztabu niemieckiej 8. Dywizji Piechoty.

Po uszkodzeniu niemieckimi pociskami elektrowni milknie Polskie Radio Warszawa.

Walki z Niemcami.

====
Hel.
====

Od 9:00 do 13:30 niemieckie pancerniki ostrzeliwują Hel. Niemcy rozpoczynają natarcie u nasady półwyspu spychając obrońców w kierunku Chałup. O godzinie 15:00 niemieckie samoloty bombardują Kuźnicę. Bombardowanie niszczy około 30 zabudowań zabijając 1 osobę.

Efektem bombardowania jest bunt ludności kaszubskiej przeciw dalszej obronie.

==============
Obrona Warszawy.
==============

Począwszy od nocy 22/23 IX ogień artylerii niemieckiej na Warszawę przybiera wielkie nasilenie.

Koncentracja ognia ciężkiej artylerii na pozycjach obrony miasta wskazuje na przygotowanie do natarcia.

W Śródmieściu liczne pożary w rejonie pl. Trzech Krzyży i na Powiślu, a także w okolicach pl. Teatralnego i w dzielnicy północnej (Ciepła, Bonifraterska, Muranowska).

Straż ogniowa po wielogodzinnej akcji ratuje gmach teatrów na pl. Teatralnym.

==================
Obrona Twierdzy Modlin.
==================

Trwają przygotowania do niemieckiego natarcia.

=================================
Druga bitwa pod Tomaszowem Lubelskim.
=================================

Dowódca frontu gen. dyw. Stefan Dąb-Biernacki podejmuje decyzję o kapitulacji oraz oświadcza, że nie pójdzie do niewoli, lecz spróbuje przedostać się na Węgry. Ma to miejsce w cukrowni Wożuczyn, gdzie znajduje się sztab gen. Przedrzymirskiego. To właśnie on zostaje obarczony przez gen. Stefana Dęba-Biernackiego obowiązkiem podpisania i wykonania kapitulacji.

Przed świtem bataliony 45 pułku piechoty z 13 Brygady Piechoty toczą nocne walki pod ogniem artylerii. Poszczególne bataliony pułku tracą łączność między sobą. Pułk nie jest w stanie kontynuować dalszego natarcia na wzgórza pod Tomaszowem, utrzymując tylko dotychczasowe pozycje na skraju lasu. Brak wsparcia artyleryjskiego uniemożliwia również natarcie 43 i 44 pułku piechoty. Na uwikłaną w walki leśne 13 Brygadę Piechoty uderzają niemieckie czołgi. W tej sytuacji na nic zdaje się wsparcie 19 Brygady Piechoty oraz zgrupowania płk. Ocetkiewicza. Polskie oddziały piechoty wpychane są w kierunku Podlodowa, do którego wtargnęło 50 niemieckich czołgów wraz z piechota, nawiązując walkę z Polakami we wsi. Na skraju wsi na krótko osłania oddziały polskie ogień 6 dywizjonu artylerii ciężkiej. Z walk pod Podlodowem wychodzi cało tylko 3 bateria 6 dywizjonu artylerii ciężkiej, wycofując się z resztkami dywizjonu w kierunku Łaszczowa. Z powodu całkowitego braku paliwa oraz amunicji mjr Łukawiecki wydaje rozkaz zniszczenia oraz zakopania sprzętu, a także spalenia samochodów dywizjonu, pozostawiając jedynie kilka pojazdów jako środek transportu dla żołnierzy. 11 dywizjon artylerii najcięższej, który został przydzielony do brygady jako wsparcie artyleryjskie, po godzinie ostrzału wyczerpał całkowicie amunicję. Uderzenie czołgów z niemieckiej 2 Dywizji Pancernej doprowadziło do kapitulacji oddziału płk. Ocetkiewicza we wsi Podlodów. Do sztabu brygady dociera wiadomość o rozbiciu przez Niemców 44 pułku piechoty płk. Frączka.

O świcie oddziały 1 Dywizji Piechoty Legionów przekraczają szosę Zamość-Tomaszów z zadaniem nacierania na Krasnobród. W walce biorą udział wszystkie jednostki dywizji. Niemieckie oddziały, podwożone samochodami z Tomaszowa, uderzają na tyły i skrzydła nacierającej dywizji, zadając jej duże straty. Ogień niemieckiej artylerii dzięki dobrej widoczności dziesiątkuje polskie szeregi. Przeciwnatarcia Niemców spychają polskie oddziały na bagna i stawy Tarnawatki. Desperackie natarcia batalionów, a właściwie już kompanii, 8 i 7 pułku piechoty załamują się w ogniu broni maszynowej niemieckich czołgów i artylerii. Ciężka walka, prowadzona w okrążeniu, przeciąga się do późnych godzin popołudniowych, doprowadzając do rozbicia 1 Dywizji Piechoty Legionów. Straty wyniosły 75% zabitych lub rannych. Dowódca dywizji gen. bryg. Wincenty Kowalski, kontuzjowany na polu walki, dostaje się do niemieckiej niewoli.

O godzinie 16 dociera rozkaz gen. Przedrzymirskiego informujący, że w rejonie Krynic opanowana została szosa Zamość-Tomaszów. Rozkaz polecał wszystkim walczącym oddziałom zerwać wieczorem kontakt z nieprzyjacielem i skierować się przez wyłom w kierunku Suchowoli. Dowódca 13 Brygady Piechoty płk Szalewicz o godzinie 18 rozwiązuje brygadę, polecając poszczególnym grupom żołnierzy przejść przez Rachanie-Janówkę-Majdan Krynicki. Jako miejsce ponownej koncentracji oddziałów brygady wyznaczony zostaje rejon Suchowoli. Resztki 45 pułku piechoty wycofują się w nocy przez Krynice, lecz nie biorą już udziału w żadnych działaniach bojowych. Spod Tomaszowa zdołały wycofać się również resztki 43 pułku piechoty wraz z grupą rozbitków w liczbie ok. 500 żołnierzy, dochodząc przez Rachanie w rejon Krasnobrodu.

41 rez Dywizja Piechoty gen. Piekarskiego nawiązała całodzienną walkę w rejonie Rachań, do której włączone zostało główne zgrupowanie artyleryjskie. Wcześniej 114 i 116 pułk piechoty zajęły Rachanie, a 113 pułk piechoty rej. Przewala. Poszczególne jednostki dywizji nadal stanowiły odwód armii w rej. Przewale-Perespa-Tyszowce, oczekując na dalszy rozwój wydarzeń w rezultacie uderzenia grupy armii gen. Dęba-Biernackiego na szerokim froncie między Zamościem a Tomaszowem. W walkach pod Rachaniami 32 pułk artylerii lekkiej znalazł się w krytycznej sytuacji i zmuszony został do zniszczenia 1/3 swoich dział, aby oddział był bardziej mobilne i zdolne do przebicia się przez pozycje wroga.

Przed świtem Grupa Operacyjna Kawalerii gen. Andersa otwiera drogę na szosie Zamość-Tomaszów. Gen. Anders informuje gen. Dęba-Biernackiego o przerwaniu niemieckiego pierścienia i otwarciu przejścia przez szosę. Tego dnia sytuacja oddziałów kawalerii uległa gwałtownemu pogorszeniu. Niemcy starali się zamknąć lukę za wszelką cenę, kontratakując oddziałami podwożonymi z Zamościa i Tomaszowa. Największe walki skoncentrowały się w Jacni i Suchowoli. Pod Jacnią rozbita została brygada płk. Zakrzewskiego oraz Wołyńska Brygada Kawalerii. Dalszy kierunek natarcia kawalerii gen. Andersa prowadził na Krasnobród.

===================
Bitwa pod Krasnobrodem.
===================

Nowogrodzka Brygada Kawalerii miała za zadanie uderzyć na Krasnobród działając po osi Krynice – Suchowola, a po zajęciu miasteczka maszerować w kierunku Majdanu Sopockiego. W straży przedniej szedł 27 Pułk Ułanów, a czoło kolumny stanowił 25 Pułk Ułanów Wielkopolskich.

Polacy dzięki mgle zaskoczyli nagłym atakiem niemieckich żołnierzy z 8 Dywizji Piechoty, którzy wycofali się z miasta. Oddział porucznika Tadeusza Gerleckiego dotarł do wzgórza niedaleko Kaplicy na Wodzie. Polacy natknęli się tam na oddział kawalerii wschodniopruskiej. Porucznik Gerlecki poprowadził szarżę 1 szwadronu 25 Pułku Ułanów, doszło do walki na broń białą.

Niemcy przy pomocy swoich ciężkich rumaków chcieli zepchnąć Polaków ze wzgórza ci natomiast upatrywali szansy w zwrotności swoich lżejszych koni. Doszło do pojedynku porucznika Gerleckiego z oficerem niemieckim. Na odsiecz swojemu dowódcy przybył kapral Mikołajewski, który ciosem w plecy powalił nieprzyjaciela.

Po stracie swojego dowódcy niemieccy kawalerzyści wycofali się. Niestety polski szwadron, który gnał w dół za swoim dowódcą dostał się pod silny ogień boczny. Zginał porucznik Gerlecki oraz wielu ułanów i koni.

Wkrótce Polacy przy wsparciu 9 Dywizjony Artylerii Konnej zdobyli klasztor i pobliską wieś, rozbili także sztab niemieckiej 8 Dywizji Piechoty oraz wzięto do niewoli 100 jeńców uwalniając przy okazji 40 polskich żołnierzy.

Bitwa pod Krasnobrodem zakończyła się zwycięstwem wojsk polskich. Straty polskie to 26 zabitych i 35 rannych, straty niemieckie to 47 zabitych i 30 rannych.

------------------------

Zawsze chciałem zobaczyć taką relację dzień po dniu z Polskiej Wojny Obronnej. W końcu w tym roku postanowiłem sam się tym zająć, stąd ten wpis. Jeśli zobaczycie jakiś błąd, to mile widziane sprostowania ( ͡° ͜ʖ ͡°).

Tag do obserwowania: #wojnaobronna1939

#iiwojnaswiatowa #kronika #kampaniawrzesniowa #wrzesien39 #polska #iiirzesza #wojna #historia #gruparatowaniapoziomu

Źródła: [[1]](http://www.sww.w.szu.pl/index.php?id=kalendarium_kampania_wrzesniowa) [[2]](http://www.1939.pl/kampania-wrzesniowa/kalendarium.htm) [[3]](https://dobroni.pl/n/czestochowa-1939/10283) [[4]](http://zywiecinfo.pl/historia/item/1261-walki-pod-wegierska-gorka-1939) [[5]](http://www.wikipedia.pl/) [[6]](https://www.gdansk.pl/turystyka/westerplatte-1939-siedem-dni-obrony,a,5415) [[7]](https://fakty.interia.pl/prasa/odkrywca/news-dzien-w-ktorym-przestala-istniec-9-dywizja-piechoty,nId,2441117#utm_source=paste&utm_medium=paste&utm_campaign=firefox) [[8]](tomaszstezala.pl/index.php/ostrowski/51-ii-wojna-swiatowa-kampania-wrzesniowa-1939-zwz-we-lwowie-zwz-ak-w-krakowiear) [[9]](http://www.warszawa.pl/) [[10]](http://twierdza.org/wydarzenia/twierdza-brzeska-w-historii/62-obrona-1939) [[11]](http://slowopolskie.org/natarcie-warte-pomnika-szara-polakow-na-niemieckie-pozycje-pod-sdow-wiszni/) [[12]](https://www.facebook.com/wrzesien1939)

[taki_tam_ktos]

Mapa na dzień 23.IX.

[taki_tam_ktos]

Wołam zainteresowanych (47) z listy wojnaobronna1939
Możesz zapisać/wypisać się klikając na nazwę listy.

! @taki_tam_ktos @Cockatrice @stam @Hand_Solo @Sauron_Wladca_Ciemnosci @kamilinho1 @WhiteS @thinbritishboy @MBartos @Redwood4413 @adilucas @Staraagrafka @Koczkozaur @Pustynny_marynarz @ChrystusPoganin @Jamtage @Yogaczyk @arka_noego @l1ght @Poldaz @linijkana20cm @cyberpunkowy_neuromantyk @SpawaczPolimeru @To_jest_dramat @rumcajs666 @MrTashbiesh @Brisign @kameel @Kkk15 @Heroina340 @feniu @bmstr @Zapocona_Onuca_Odyna @Cephei @Kotoplastykon @batalona @Aktynowiec @Magtzz @Amorfly @PanPapryk @Zydomasoneria @mlody_inteligentny_skromny @guowa @powsinogaszszlaja @PLTR2016 @Anscylla @comandantul

[nikogo_nie_ma_w_domu]

@taki_tam_ktos no w końcu już myślałem, że dzisiaj nie będzie relacji.

[taki_tam_ktos]

@nikogo_nie_ma_w_domu: Dzisiaj zeszło, bo się pochorowałem i internet mi odwala dzikie cyrki od 5 dni. Muszę wpisy ogarniać przez neta z telefonu. ;/

[SKYFander]

@taki_tam_ktos: Nie mogłem się oprzeć xD

[pawel-niczyporek]

@SKYFander: nie mogłem się oprzeć, by nie zaplusować. Zawsze, gdy widzę współczesne nasze defilady i pokazy wojskowe, lotnicze, mam skojarzenia z ostatnimi miesiącami przed II WŚ i Wojną Obronną. ( ͡° ʖ̯ ͡°)

[e.....4]

@pawel-niczyporek: No tak bo powinni się wtedy położyć i stwierdzić że Niemcy jednak ich rozjadą.

[pawel-niczyporek]

@ediz4: do czego w moim komentarzu się odnosisz? To, co powinni byli zrobić, to zupełnie odrębna i niezwiązana z moim komentarzem kwestia... Czytaj ze zrozumieniem.

[e.....4]

@pawel-niczyporek: Odnoszę się do bzdurnych komentarzy dotyczących zawartości ówczesnej prasy.

[pawel-niczyporek]

@ediz4: jakoś nie widać tego po pretensjach, które do mnie kierujesz w swoim komentarzu. ¯\_(ツ)_/¯
/Nie mówiąc już o tym, że to zupełnie nie na temat, o którym pisałem ja./

[Nahcep]

@taki_tam_ktos: co ciekawe gazeta odnotowała rzeczywisty sukces armii:

Podczas oblężenia Warszawy 22 września 1939, na Zaciszu, w wyniku polskiego ostrzału von Fritsch doznał uszkodzenia tętnicy udowej. William Shirer w swoim Pamiętniku Berlińskim (Berlin Diary) napisał, że rana odniesiona przez von Fritscha nie była śmiertelna. Jego adiutant starał się zatamować krwotok i usunąć generała z pola bitwy. Jednak wtedy Fritsch zdjął swój monokl, popatrzył na niego i rzekł: "Ach, nie przejmuj się!".