[K.....y]

Katarzyna Szaulińska

BARDZIEJ


wodo
czy pamiętasz każdą zmianę mojej pogody
śmierć zwierząt i dojrzewanie jagód
czy pamiętasz kiedy pierwszy raz susza była tak przerażająca
czy pamiętasz ten strach
bo choć jesteśmy razem nie wiem czemu czasem milczysz
a kiedy mnie chce się pić mówisz: chce ci się pić

a choć widziane z góry straciłybyśmy tę jasność
to tu gdzie jestem widzę kształt granicy i kształt moich nóg
obok ryb i czubków sosen
i lśnienie mokrych kamyków na brzegu

lecz które ma większy ciężar
wlane na wagę las czy jezioro
moja twarz czy ta w wodzie objęta kręgiem nieba

a w klepsydrze
z góry do dołu czas skroplony na podobieństwo całunów turyńskich i wierszy
z dołu do góry
dziwię się swojemu odbiciu
w odstępie danym mi by patrzeć
a nie jak ryby żywić się lustrem

wodo
która odbijałaś las czy jesteś inną niż ta która odbijała miasto
i czy odbicia istnieją w twojej pamięci
czy rysują ci tylko kształt nieprzeniknienia

i te wszystkie burze obraz w mętnej tafli
nie słyszysz nawet: pytam która z nas się zmieniła

a może
woda las i ja
pełzniemy wzdłuż czasu nie wprost lecz po okręgu
wracając co krok do źródeł
bo linia prosta też się zwija w kłębek
jak kot na słońcu i samotne dziecko

#poezja #poezjawspolczesna