Dzisiaj będzie rozprawa jaki wiek konia pasuje do jakich wymagań oraz dopasowanie zakresu umiejętności konia i jeźdźca.
0-3 lat + niska cena za prospekt na przyszłość do sportu + możliwość ułożenia konia wedle własnego uznania - potrzebne jest doświadczenie, konsekwencja w wychowywaniu młodego konia, ogrom czasu lub pieniędzy - zapobiegliwość aby nasz prospekt nie uszkodził siebie zanim zacznie pracować - bardzo dobre oko przy wyborze źrebiąt – jest to też swego rodzaju loteria genetyczna
3-5 lat + koń zajeżdżony, w co najmniej podstawowej pracy, nadal „formowalny" do własnego widzimisię + niższa cena od konia wyszkolonego wyżej + gratka dla kogoś kto nie ma kompetencji do zajeżdżenia konia ale jest chętny „wspinać się po drabinie” razem z koniem (ścisła współpraca z trenerem) - jest to nadal młody koń który może nadal mieć „dzikie" momenty na które trzeba być przygotowanym i gotowym do ciągłego naprostowywania drogi szkolenia młodego konia - młody koń nadal w pewien sposób dojrzewa i potrzebuje więcej przerw aby mógł w pełni dorosnąć zdrowy fizycznie i psychicznie. Generalna zasada - ile lat, tyle treningów w tygodniu jest powszechnie stosowana w światku sportowym.
5-8 lat + młody koń który jest już dojrzały ale także „zrobiony" w więcej niż podstawowych chodach. Utalentowane konie pod okiem specjalisty będą zaczynały swój „szczyt" formy, aczkolwiek inni profesjonaliści mogą spowolnić proces szkolenia aby dopasować go do możliwości i rozwoju konia. Taki koń będzie minimalnie tańszy, co nie znaczy że nie ma potencjału. - cena będzie stanowczo wyższa gdyż koń w takim wieku ma najtrudniejszą szkołę za sobą, koń także pokazuje swoją osobowość jaka będzie nam towarzyszyła, ale ma więcej kariery przed sobą niż "za" - koń nadal w wieku młodocianego "jajcowania"
9-12 lat +koń w pełni sił i formy który nie powinien przejawiać poważniejszych kontuzji spowodowanych wiekiem. - wysoka cena że względu na poziom wyszkolenia i doświadczenie - W przypadku koni pracujących ciężko od zajeżdżenia w wieku 3 lat, mogą pojawiać się pierwsze kontuzje spowodowane „eksploatacją". Np. konie robione pod konkursy 4, 5 i 6 latków.
12-18 lat + zazwyczaj koń profesor który wszystko widział i wszystko wie i raczej wióru w głowie nie ma. Świetny nauczyciel, jeśli jest to tzw. koń na przyciski + cena będzie stawać się niższa im starszy jest koń - trudność szkolenia może zacząć być limitowana ze względu na wyeksploatowanie wierzchowe konia. Skakanie parkuru 140 cm prawdopodobnie nie będzie możliwe, a raczej będzie niesprawiedliwe. - większe ryzyko kontuzji
18+ + wspaniały nauczyciel, pierwszy koń dla osób bez wielkich sportowych ambicji + niska cena - choroby i kontuzje wynikające z wieku i kruchości „emeryta", potrzebne suplementy, zastrzyki = koszty - jest to koń w starszym wieku, na dłuższą metę trzeba będzie w pewnym momencie go pożegnać. mówię to z perspektywy jeźdźca który nawet nie miał szansy pożegnać właśnie 18 letniego konia - jednego dnia wesoło hasał po łące, drugiego padł z nieznanych przyczyn.
Umiejętności Mierz siły na zamiary. Początkujący jeździec sparowany z koniem czynnym w Grand Prix będzie rewelacją dla dżokeja, ale bez korekty zaawansowanego jeźdźca ten koń bardzo szybko przestanie być na tym poziomie. Brak repetycji, pracy, ciągłego uruchamiania właściwych mięśni a także nie kultywowanie złych nawyków o które u początkujących jeźdźców tak łatwo, spowoduje spadek wartości tego konia. „Do horse a justice" jest pięknym określeniem szacunku jeźdźca względem konia. Nie jest to sprawiedliwe wobec utalentowanego w jakikolwiek sposób zwierzęcia, aby blokować jego progres i szkolenie z powodu rozbieżnych celów. Wiele koni (głównie sportowych) MA potrzebę ciągłego treningu i zawodów. Są w tym zazwyczaj wspaniałe, jak przysłowiowa ryba w wodzie. Brak tego może spowodować problemy behawioralne – od tych nie do końca groźnych jak apatia i „wygaszenie" aż po te groźne i niestety dość częste – nadmierna ekscytacja i stres. Prowadzą one nie tylko do kontuzji jeźdźca ale także do innych długoterminowych chorób koni jak np. wrzody czy też narowów jak łykanie lub tkanie wynikające z nudy.
Warto jest celować w konia który jest troszkę przed nami ale nie jest mistrzem wszech i wobec. „Mój syn skacze 80 cm i szuka konia do startów". Nie jest to pytanie konkretne. Czy syn startuje na zawodach do 80 cm? Czy może syn skacze parkuru do 80 cm? A może syn raz przeskoczył stacjonatę (lub nie daj Boże tylko krzyżak) 80 cm? Szukając konia do startów, sami wybierzmy się na jedne i jeśli czujemy się pewnie w powiedzmy klasie P, podejrzewam że w domu potrafimy skoczyć parkur na N. W takim wypadku szukanie konia startującego pewnie w klasie N ma sens, bo ten sam koń zapewne w domu trenuje klasę C – jeśli ma odpowiednią budowę ciała i możliwości. I do tego jesteśmy w stanie sami przetestować go na jego obrotach. Dodatkowym plusem takiej sytuacji jest fakt iż nie dokładamy pieniędzy na konia klasy dwa czy trzy szczeble wyżej – bo jeśli koń ma predyspozycje – możemy sami wybrać się z tym koniem na przygodę aby te szczeble osiągać.
Znaczenie umiejętności blednie wraz z wiekiem konia. Koń skaczący 140 cm w przeszłości a mający teraz lat 15 owszem skakać może (jeśli nie ma medycznych przeciwwskazań), ale będą to przeszkody coraz mniejsze. Starsze, doświadczone konie są wspaniałymi „pierwszymi końmi". Potrzebują one często zwolnić tempo i mogą pomóc aspirującemu amatorowi zacząć startować na zawodach, czyli to koń wtedy z tej drabiny schodzi ale żeby pomóc początkującemu jeźdźcowi się na nią wspinać. Będzie na pewno jednak pewien moment kiedy krzywa wieku a trudności szkolenia się skrzyżuje i w tym momencie jeździec będzie potrzebował nowego konia aby piąć się wyżej. Po takim etapie, gdy koń kończy karierę sportową, może się on spełnić jako emerytowany Happy Hacker czyli towarzysz wycieczek w teren lub przy braku możliwości jazdy może nadal być użytkowany jako „przyjaciel" dla innego konia źle znoszącego samotność.
Lubię wszystkie twoje teksty ale ten chyba jest najlepiej napisany ze wszystkich. Rewelacja. Przeczytałem dopiero teraz bo dodałem sobie do zakładek i czekał na chwilę wolnego czasu i spokoju. Dzięki!
@WladimirPutin: o ja dopiero zobaczyłam ten komentarz, bardzo przepraszam za 3 tygodnie obsuwy xD Raczej nie prowadzę bo o wiele łatwiej jest mi wypocić wpis na mirko niż robić całą otoczkę. W zeszłym roku myślałam o napisaniu takiego poradnika w stylu "jak kupić konia i go nie #!$%@?ć", ale mam i pracę i studia na głowie i bardzo bardzo wolno mi się tasiemce pisze. A brykanie to szczerze mówiąc jest parę rodzai - czasami koń tak pokazuje że się cieszy, a czasem jest to spowodowane czymś... ile koni tyle charakterków.
@sisisa: jw. przepraszam za odkopywanie komentarza sprzed tygodni xD Tak naprawdę moim zdaniem jeśli mamy czas/pieniądze/umiejętności poleciłabym kupowanie surowego konia i układanie go pod siebie od samego początku (nawet jak nie mamy skilla to można zawsze mieć pomoc trenera). Wtedy jeśli kupujemy następnego konia to już trochę bardziej
Dzisiaj będzie rozprawa jaki wiek konia pasuje do jakich wymagań oraz dopasowanie zakresu umiejętności konia i jeźdźca.
0-3 lat
+ niska cena za prospekt na przyszłość do sportu
+ możliwość ułożenia konia wedle własnego uznania
- potrzebne jest doświadczenie, konsekwencja w wychowywaniu młodego konia, ogrom czasu lub pieniędzy
- zapobiegliwość aby nasz prospekt nie uszkodził siebie zanim zacznie pracować
- bardzo dobre oko przy wyborze źrebiąt – jest to też swego rodzaju loteria genetyczna
3-5 lat
+ koń zajeżdżony, w co najmniej podstawowej pracy, nadal „formowalny" do własnego widzimisię
+ niższa cena od konia wyszkolonego wyżej
+ gratka dla kogoś kto nie ma kompetencji do zajeżdżenia konia ale jest chętny „wspinać się po drabinie” razem z koniem (ścisła współpraca z trenerem)
- jest to nadal młody koń który może nadal mieć „dzikie" momenty na które trzeba być przygotowanym i gotowym do ciągłego naprostowywania drogi szkolenia młodego konia
- młody koń nadal w pewien sposób dojrzewa i potrzebuje więcej przerw aby mógł w pełni dorosnąć zdrowy fizycznie i psychicznie. Generalna zasada - ile lat, tyle treningów w tygodniu jest powszechnie stosowana w światku sportowym.
5-8 lat
+ młody koń który jest już dojrzały ale także „zrobiony" w więcej niż podstawowych chodach. Utalentowane konie pod okiem specjalisty będą zaczynały swój „szczyt" formy, aczkolwiek inni profesjonaliści mogą spowolnić proces szkolenia aby dopasować go do możliwości i rozwoju konia. Taki koń będzie minimalnie tańszy, co nie znaczy że nie ma potencjału.
- cena będzie stanowczo wyższa gdyż koń w takim wieku ma najtrudniejszą szkołę za sobą, koń także pokazuje swoją osobowość jaka będzie nam towarzyszyła, ale ma więcej kariery przed sobą niż "za"
- koń nadal w wieku młodocianego "jajcowania"
9-12 lat
+koń w pełni sił i formy który nie powinien przejawiać poważniejszych kontuzji spowodowanych wiekiem.
- wysoka cena że względu na poziom wyszkolenia i doświadczenie
- W przypadku koni pracujących ciężko od zajeżdżenia w wieku 3 lat, mogą pojawiać się pierwsze kontuzje spowodowane „eksploatacją". Np. konie robione pod konkursy 4, 5 i 6 latków.
12-18 lat
+ zazwyczaj koń profesor który wszystko widział i wszystko wie i raczej wióru w głowie nie ma. Świetny nauczyciel, jeśli jest to tzw. koń na przyciski
+ cena będzie stawać się niższa im starszy jest koń
- trudność szkolenia może zacząć być limitowana ze względu na wyeksploatowanie wierzchowe konia. Skakanie parkuru 140 cm prawdopodobnie nie będzie możliwe, a raczej będzie niesprawiedliwe.
- większe ryzyko kontuzji
18+
+ wspaniały nauczyciel, pierwszy koń dla osób bez wielkich sportowych ambicji
+ niska cena
- choroby i kontuzje wynikające z wieku i kruchości „emeryta", potrzebne suplementy, zastrzyki = koszty
- jest to koń w starszym wieku, na dłuższą metę trzeba będzie w pewnym momencie go pożegnać. mówię to z perspektywy jeźdźca który nawet nie miał szansy pożegnać właśnie 18 letniego konia - jednego dnia wesoło hasał po łące, drugiego padł z nieznanych przyczyn.
Umiejętności
Mierz siły na zamiary. Początkujący jeździec sparowany z koniem czynnym w Grand Prix będzie rewelacją dla dżokeja, ale bez korekty zaawansowanego jeźdźca ten koń bardzo szybko przestanie być na tym poziomie. Brak repetycji, pracy, ciągłego uruchamiania właściwych mięśni a także nie kultywowanie złych nawyków o które u początkujących jeźdźców tak łatwo, spowoduje spadek wartości tego konia. „Do horse a justice" jest pięknym określeniem szacunku jeźdźca względem konia. Nie jest to sprawiedliwe wobec utalentowanego w jakikolwiek sposób zwierzęcia, aby blokować jego progres i szkolenie z powodu rozbieżnych celów.
Wiele koni (głównie sportowych) MA potrzebę ciągłego treningu i zawodów. Są w tym zazwyczaj wspaniałe, jak przysłowiowa ryba w wodzie. Brak tego może spowodować problemy behawioralne – od tych nie do końca groźnych jak apatia i „wygaszenie" aż po te groźne i niestety dość częste – nadmierna ekscytacja i stres. Prowadzą one nie tylko do kontuzji jeźdźca ale także do innych długoterminowych chorób koni jak np. wrzody czy też narowów jak łykanie lub tkanie wynikające z nudy.
Warto jest celować w konia który jest troszkę przed nami ale nie jest mistrzem wszech i wobec.
„Mój syn skacze 80 cm i szuka konia do startów". Nie jest to pytanie konkretne. Czy syn startuje na zawodach do 80 cm? Czy może syn skacze parkuru do 80 cm? A może syn raz przeskoczył stacjonatę (lub nie daj Boże tylko krzyżak) 80 cm? Szukając konia do startów, sami wybierzmy się na jedne i jeśli czujemy się pewnie w powiedzmy klasie P, podejrzewam że w domu potrafimy skoczyć parkur na N. W takim wypadku szukanie konia startującego pewnie w klasie N ma sens, bo ten sam koń zapewne w domu trenuje klasę C – jeśli ma odpowiednią budowę ciała i możliwości. I do tego jesteśmy w stanie sami przetestować go na jego obrotach. Dodatkowym plusem takiej sytuacji jest fakt iż nie dokładamy pieniędzy na konia klasy dwa czy trzy szczeble wyżej – bo jeśli koń ma predyspozycje – możemy sami wybrać się z tym koniem na przygodę aby te szczeble osiągać.
Znaczenie umiejętności blednie wraz z wiekiem konia. Koń skaczący 140 cm w przeszłości a mający teraz lat 15 owszem skakać może (jeśli nie ma medycznych przeciwwskazań), ale będą to przeszkody coraz mniejsze. Starsze, doświadczone konie są wspaniałymi „pierwszymi końmi". Potrzebują one często zwolnić tempo i mogą pomóc aspirującemu amatorowi zacząć startować na zawodach, czyli to koń wtedy z tej drabiny schodzi ale żeby pomóc początkującemu jeźdźcowi się na nią wspinać. Będzie na pewno jednak pewien moment kiedy krzywa wieku a trudności szkolenia się skrzyżuje i w tym momencie jeździec będzie potrzebował nowego konia aby piąć się wyżej. Po takim etapie, gdy koń kończy karierę sportową, może się on spełnić jako emerytowany Happy Hacker czyli towarzysz wycieczek w teren lub przy braku możliwości jazdy może nadal być użytkowany jako „przyjaciel" dla innego konia źle znoszącego samotność.
#ciekawostki #konie #zwierzaczki #sport #jezdziectwo
źródło: comment_4zw035AIkay82W490ZTaAXeNDsLleCOO.jpg
PobierzP.S. Nie prowadzisz jakiegoś bloga może?
Raczej nie prowadzę bo o wiele łatwiej jest mi wypocić wpis na mirko niż robić całą otoczkę. W zeszłym roku myślałam o napisaniu takiego poradnika w stylu "jak kupić konia i go nie #!$%@?ć", ale mam i pracę i studia na głowie i bardzo bardzo wolno mi się tasiemce pisze.
A brykanie to szczerze mówiąc jest parę rodzai - czasami koń tak pokazuje że się cieszy, a czasem jest to spowodowane czymś... ile koni tyle charakterków.
@sisisa: jw. przepraszam za odkopywanie komentarza sprzed tygodni xD
Tak naprawdę moim zdaniem jeśli mamy czas/pieniądze/umiejętności poleciłabym kupowanie surowego konia i układanie go pod siebie od samego początku (nawet jak nie mamy skilla to można zawsze mieć pomoc trenera). Wtedy jeśli kupujemy następnego konia to już trochę bardziej