#anonimowemirkowyznania Różowypasek here. Może to trochę nie do końca poważne pytanie. Ale ilu tu jest #niebieskiepaski i #rozowepaski po 30 którzy są singlami. Nie z wyboru a bardziej że tak się ułożyło. Mam 31 lat, finansowo naprawdę ustawione życie, wielką pracę która nie jest moim życiem a tylko je dopełnia. Normalna całkiem ładna i szczupła kobieta. Nigdy nie miałam problemu z mężczyznami, z łatwością nawiązywałam relacje, najdłuższą ponad 5 letnią, kilka rocznych związków ale zawsze coś w końcu stawało na drodze i się rozstawaliśmy. Nie chciałam nigdy być z nikim na siłę, bo wypada, tak trzeba, czas na dzieci, stara panna itd. Myślę ilu nas jest. Nie mówię o nieudańcach życiowych( nikogo nie obrażając ale jak się nie wychodzi z piwnicy to nie trudno być samemu) ale o takich normalnych zwykłych ludziach którym coś tak nie wyszło i są sami. Czy myślicie że jest realna szansa jeszcze się z kimś zwiążecie. Czy jesteście gotowi na to aby po latach swoich przyzwyczajeń poważnie brać pod uwagę poznawanie kogoś od zera. Z jednej strony nie szukam na siłę, z drugiej jak każdy chciałabym kochać i być kochana. Ot takie trochę #gorzkiezale #kiciochpyta #zalesie
@AnonimoweMirkoWyznania: Ej nie rób mi deprechy z rana :) Po 31 też singiel bo nie pykło, ale znam tylko garstkę podobnych przypadków wśród moich znajomych, więc nie jest nas za dużo.
Plan jakiegoś tam poznania przez tindra, czy inny portal w tym roku jest, więc kto wie ;) Trzeba zacząć bo po 32 to już lipa... Heheszek
BiałkowyPiwniczak: A masz długa przerwę między związkami? Jestem w podobnym wieku i bycie samą było tylko kwestią wyboru i tego, ze chciałam oczyścić głowę po długim związku. Kiedy zdecydowałam pewnego dnia‚chce być w zwiazku’ zaczelam chodzić na randki i zwyczajnie przebierać i wybierać. W ciągu dwóch miesięcy byłam już w związku. na zainteresowanie w ogóle nie mogłam narzekać (wręcz trudno się powstrzymać przed pragmatycznym wybieraniem pod względem wyglądu i wysokości zarobków,
Myśle ze na wszystko przychodzi pora. Na miłość również. Tylko tu raczej po 30 trzeba się wykazać pewną aktywnością w poszukiwaniu. Na studiach co chwile poznaje się nowych ludzi, pracując rączkę otaczamy się tymi samymi. Wiec chyba najważniejsze jest wyjście z inicjatywą.
@AnonimoweMirkoWyznania: jak nie jesteś przegrywem to spokojnie jeszcze kogoś poznasz. Poznawanie ludzi w lecie albo tinder bez ciśnienia i w końcu pojawi się ktoś kto ci podpasuje
@AnonimoweMirkoWyznania: HAHAHAH 31 lat? Dziecko drogie.Ty dopiero w dorosłe życie weszłaś. Biorąc pod uwagę ze do lvlu 20+ to ma się średnio pookładane w głowie. To tak naprawdę dopiero 10 lat żyjesz z pełna świadomością tego czym jest życie. Biorąc pod uwagę ze średnia to jakieś 70-80 lat, to jeszcze masz przed sobą jakieś 40-50 lat bytowania na tym grajdołku z pełna świadomością tego czym życie naprawdę jest. to jest jakieś
Kot Behemot: 35 lvl here. I od tygodnia biję się z myślami, czy zakończyć mój 5-letni związek, bo od jakiegoś już czasu po prostu... trwa. Też przyszedł mi na myśl mój wiek, ale chyba bardziej boli perspektywa zaczynania wszystkiego od nowa (tym bardziej, że w poprzednim związku też byłem 5 lat, choć tam akurat rozstaliśmy się w dość przykrych okolicznościach). Generalnie znaleźć kogoś można na pewno w każdym wieku. Na imprezach,
Różowypasek here. Może to trochę nie do końca poważne pytanie. Ale ilu tu jest #niebieskiepaski i #rozowepaski po 30 którzy są singlami. Nie z wyboru a bardziej że tak się ułożyło. Mam 31 lat, finansowo naprawdę ustawione życie, wielką pracę która nie jest moim życiem a tylko je dopełnia. Normalna całkiem ładna i szczupła kobieta. Nigdy nie miałam problemu z mężczyznami, z łatwością nawiązywałam relacje, najdłuższą ponad 5 letnią, kilka rocznych związków ale zawsze coś w końcu stawało na drodze i się rozstawaliśmy. Nie chciałam nigdy być z nikim na siłę, bo wypada, tak trzeba, czas na dzieci, stara panna itd. Myślę ilu nas jest. Nie mówię o nieudańcach życiowych( nikogo nie obrażając ale jak się nie wychodzi z piwnicy to nie trudno być samemu) ale o takich normalnych zwykłych ludziach którym coś tak nie wyszło i są sami. Czy myślicie że jest realna szansa jeszcze się z kimś zwiążecie. Czy jesteście gotowi na to aby po latach swoich przyzwyczajeń poważnie brać pod uwagę poznawanie kogoś od zera. Z jednej strony nie szukam na siłę, z drugiej jak każdy chciałabym kochać i być kochana. Ot takie trochę #gorzkiezale #kiciochpyta #zalesie
Kliknij tutaj, aby odpowiedzieć w tym wątku anonimowo
Kliknij tutaj, aby wysłać OPowi anonimową wiadomość prywatną
Post dodany za pomocą skryptu AnonimoweMirkoWyznania ( https://mirkowyznania.eu ) Zaakceptował: Eugeniusz_Zua
Dodatek wspierany przez: Wyjazdy dla młodzieży
Komentarz usunięty przez autora
Plan jakiegoś tam poznania przez tindra, czy inny portal w tym roku jest, więc kto wie ;) Trzeba zacząć bo po 32 to już lipa... Heheszek
@AnonimoweMirkoWyznania:
a potem piszesz
nie, nie tak się ułożyło, tak wybrałaś
Też przyszedł mi na myśl mój wiek, ale chyba bardziej boli perspektywa zaczynania wszystkiego od nowa (tym bardziej, że w poprzednim związku też byłem 5 lat, choć tam akurat rozstaliśmy się w dość przykrych okolicznościach).
Generalnie znaleźć kogoś można na pewno w każdym wieku. Na imprezach,