Od dziecka wracam do filmowych adaptacji Lotra co kilka lar. Szczytem mojego poświęcenia był całodniowy maraton edycji super rozszerzonych z blu reja ze trzy lata temu(ponad 13h!). Problemem książek była dla mnie ich objętość. Były zwyczajnie za długie, a ja nigdy nie miałem czasu. Odpadłem min. w połowie Silmarilliona i tytułowej Drużyny. Z pomocą przyszły mi audiobooki, dzięki którym gdziekolwiek idę, cokolwiek robię (także w pracy) przycisk play zabiera mnie do niesamowitości Śródziemia. Dwadzieścia godzin audiobooka to i tak sporo, więc przesłuchanie całości zajęło mi jakieś dwa tygodnie. Co tu dużo mówić, książka jest piękna, a Tolkien był geniuszem. Każdy opis, każda nazwa ma swoje znaczenie, fonetyczne odniesienia, cały background word-buildingu (15 gramatycznie złożonych języków) powala. Wszystko tutaj aż kipi pasją, sercem, kreatywnością, nie widać żadnej rzemieślniczej pracy, szlifów deadline'u. Postacie, mimo niemodnego dziś podziału na dobro i zło z brakiem tzw. szarości (widzę Cię Geralcie) powalają. Treść kilkukrotnie rozszerza przekaz filmowy, nawiązuje do poprzednich er, znacznie lepiej spaja wszystko w całość i ukazuje motywacje bohaterów. Nie ujmuję dziełom Jacksona, ciężko, chyba nawet niemożliwym jest, przekazać głębię kilkuset stron w nawet czterogodzinnym obrazie. Nie wiem za bardzo co napisać, lubię fantasy umiarkowanie, zwykle przedstawiciele tego gatunku, to lekko ujmując, dość miałkie pozycje. Tu jest zupełnie inaczej. Książka mnie pochłonęła, zabrała do Śródziemia, bolesna była każda konieczna przerwa od słuchania. Zabieram się za Dwie Wieże i Powrót Króla, jeśli poziom będzie utrzymany to pójdę gonić za Morgothem i Silmarillami, a może wezmę się za Dzieci Hurina i Niedokończone Opowieści. Ale to będzie minimum za kilka miesięcy, dużo stron, a właściwie godzin nagrania przede mną. P.S. Tak, to reaktywacja tagu po 9 miesiącach. ( ͡°͜ʖ͡°)
95
J.R.R. Tolkien - Drużyna Pierścienia
Od dziecka wracam do filmowych adaptacji Lotra co kilka lar. Szczytem mojego poświęcenia był całodniowy maraton edycji super rozszerzonych z blu reja ze trzy lata temu(ponad 13h!). Problemem książek była dla mnie ich objętość. Były zwyczajnie za długie, a ja nigdy nie miałem czasu. Odpadłem min. w połowie Silmarilliona i tytułowej Drużyny. Z pomocą przyszły mi audiobooki, dzięki którym gdziekolwiek idę, cokolwiek robię (także w pracy) przycisk play zabiera mnie do niesamowitości Śródziemia. Dwadzieścia godzin audiobooka to i tak sporo, więc przesłuchanie całości zajęło mi jakieś dwa tygodnie.
Co tu dużo mówić, książka jest piękna, a Tolkien był geniuszem. Każdy opis, każda nazwa ma swoje znaczenie, fonetyczne odniesienia, cały background word-buildingu (15 gramatycznie złożonych języków) powala. Wszystko tutaj aż kipi pasją, sercem, kreatywnością, nie widać żadnej rzemieślniczej pracy, szlifów deadline'u. Postacie, mimo niemodnego dziś podziału na dobro i zło z brakiem tzw. szarości (widzę Cię Geralcie) powalają. Treść kilkukrotnie rozszerza przekaz filmowy, nawiązuje do poprzednich er, znacznie lepiej spaja wszystko w całość i ukazuje motywacje bohaterów. Nie ujmuję dziełom Jacksona, ciężko, chyba nawet niemożliwym jest, przekazać głębię kilkuset stron w nawet czterogodzinnym obrazie.
Nie wiem za bardzo co napisać, lubię fantasy umiarkowanie, zwykle przedstawiciele tego gatunku, to lekko ujmując, dość miałkie pozycje. Tu jest zupełnie inaczej. Książka mnie pochłonęła, zabrała do Śródziemia, bolesna była każda konieczna przerwa od słuchania.
Zabieram się za Dwie Wieże i Powrót Króla, jeśli poziom będzie utrzymany to pójdę gonić za Morgothem i Silmarillami, a może wezmę się za Dzieci Hurina i Niedokończone Opowieści. Ale to będzie minimum za kilka miesięcy, dużo stron, a właściwie godzin nagrania przede mną.
P.S. Tak, to reaktywacja tagu po 9 miesiącach. ( ͡° ͜ʖ ͡°)