[laoong]

31. David Kellner (1670–1748)
Czas na trzydziesty pierwszy odcinek cyklu spod tagu #rokzlutniabarokowa a w nim dość ciekawa postać Davida Kellnera.
David urodził się nieopodal Lipska około 1670 roku, jednak po osiągnięciu pełnoletności emigruje za swoimi starszymi braćmi do Szwecji. Po studiach stara się o posadę organisty w Turku, jednak zostaje zaciągnięty do wojska na Trzecią Wojnę Północną, na której spędza dziesięć lat. Po powrocie znajduje w Sztokholmie posadę jako organista oraz “osoba grająca na dzwonach karylionowych”. Wykazuje duże zainteresowanie teorią muzyki i w 1732 roku publikuje traktat o basso continuo p.t. Treulicher Unterricht im General-Baß, który zyskuje zawrotną popularność i staje się najważniejszą pozycją w temacie w XVIII wieku z wieloma wznowieniami. I tu jest ciekawa części, bo przy braku jakichkolwiek przesłanek na zainteresowanie Davida lutnią, ani dowodów, że na lutni grał, czy komponował, pod koniec życia postanawia wydać wybór swoich szesnastu (chociaż właściwie osiemnastu) utworów lutniowych p.t. XVI. auserlesene Lauten-Stücke, bestehend in Phantasien, Chaconnen, Rondeau, Giga, Pastorel, Passepied, Campanella, Sarabande, Aria & Gavotte. Muzyka wydana już w dobie stylu galant ma bardzo archaiczny styl zakorzeniony w poprzedniej epoce - Kellner mógł wtedy mieć już 80 lat, więc na pewno swoje zainteresowanie lutnią musiał zdobyć wiele dekad wcześniej, a fakt wydania zbioru mógł stanowić zwieńczenie jego muzycznej drogi.
W załączniku dwie Fantazje w wykonaniu Hany Alivodić


#bojowkalutnibarokowej
#muzyka #muzykadawna #muzykabarokowa #lutnia
#muzykaklasyczna

[laoong]

Campanella w wykonaniu Petera Crotona (w której może doszukiwać się hołdu grze na karylionach)

[laoong]

Oraz monumentalna Chaconna z dwudziestoma siedmioma wariacjami zajmująca ćwierć całego zbioru (w wykonaniu Miguela Yisraela)