Aktywne Wpisy
Kupamilosci +5
Co was #programista25k (i trochę #programista15k) pracujących 100% zdalnie trzyma w Polsce?
Jeśli nie pracujesz zdalnie możesz napisać co by trzymało jeśli byś pracował zdalnie.
Zadaje sobie to pytanie od jakiegoś roku bo jeszcze przed covidem fajnie się tu żyło gdy wszystko było tańsze niż na zachodzie ale niestety jak ostatnio wszystko zaczęło się #!$%@?ć i licząc sobie wyszło mi, że taniej by mi było kupić dom w Hiszpanii/Włoszech (120-150m) niż
Jeśli nie pracujesz zdalnie możesz napisać co by trzymało jeśli byś pracował zdalnie.
Zadaje sobie to pytanie od jakiegoś roku bo jeszcze przed covidem fajnie się tu żyło gdy wszystko było tańsze niż na zachodzie ale niestety jak ostatnio wszystko zaczęło się #!$%@?ć i licząc sobie wyszło mi, że taniej by mi było kupić dom w Hiszpanii/Włoszech (120-150m) niż
wykop +31
Mamy przyjemność poinformować Was o wprowadzeniu zmian, które najczęściej pojawiały się w ostatnim czasie w Waszych zgłoszeniach i sugestiach. Te zmiany to:
- poprawiliśmy automatyczne odczytywanie powiadomień z tagu po wejściu w niego;
- usprawniliśmy możliwość usunięcia wszystkich aktywnych sesji użytkownika - teraz możecie zrobić to za pomocą opcji "usuń wszystkie pozostałe sesje", którą znajdziecie w ustawieniach konta, w zakładce "dostęp do konta";
- dodaliśmy możliwość dodawania filmów poprzez Ctrl+V
- poprawiliśmy automatyczne odczytywanie powiadomień z tagu po wejściu w niego;
- usprawniliśmy możliwość usunięcia wszystkich aktywnych sesji użytkownika - teraz możecie zrobić to za pomocą opcji "usuń wszystkie pozostałe sesje", którą znajdziecie w ustawieniach konta, w zakładce "dostęp do konta";
- dodaliśmy możliwość dodawania filmów poprzez Ctrl+V
źródło: Wykop
Pobierz
Aktywne Znaleziska
Gdzie się podziali ci rebelianci? Losy oryginalnej Wolnej Armii Syryjskiej
W końcu napisałem, to, co planowałem już parę dni temu, częstujcie się, wyszło trochę bardziej chaotycznie niż chciałem, ale mam nadzieję, że nie przeszkodzi to w odbiorze tekstu
Wolna Armia Syryjska, jej umiarkowanie, kontakty z organizacjami terrorystycznymi oraz wpływ na bieg wydarzeń w ogarniętej wojną domową w Syrii pozostaje tematem kontrowersji. Jedni argumentują, że organizacja nie istnieje jako samodzielna grupa bojowa znajdując się pod silnym wpływem sojuszniczych jednostek o ideologii islamistycznej lub dżihadystycznej, inni widzą w niej ostatnią ostoję ideałów które przyświecały protestującym przeciwko rządom prezydenta Baszara al-Assada od wiosny 2011 roku.
Nieudolne tłumienie protestów w wykonaniu syryjskiej armii połączone było z falą dezercji. 9 czerwca podpułkownik Hussein Harmoush, dowódca 11. Batalionu ogłosił swoją dezercję oraz dołączenie do szeregów „Wolnej Syryjskiej Armii Arabskiej”. Co ciekawe, w trakcie oświadczenia Harmoush występował na tle czerwono-biało-czarnej flagi Syryjskiej Republiki Arabskiej. Jego dezercja dała początek Ruchowi Wolnych Oficerów (Harakat ad-Dubbat al-Ahrar). 29 lipca, kolejny z dezerterów, pułkownik syryjskiego lotnictwa Riad Al-Assad (zbieżność nazwisk przypadkowa), wraz z sześcioma innymi oficerami ogłosił powstanie Wolnej Armii Syryjskiej (znanej później pod swoim angielskim skrótem – FSA – Free Syrian Army), której pierwszym celem miała być ochrona protestujących cywilów przed siłami rządowymi.
2 miesiące później, we wrześniu, FSA połączyła się z Ruchem Wolnych Oficerów, natomiast w listopadzie organizacja przeszła zmianę wizerunkową rezygnując z używania flagi Syryjskiej Republiki Arabskiej na rzecz flagi Republiki Syryjskiej używanej w latach 1930-1958, czyli przed połączeniem Syrii i Egiptu w Zjednoczoną Republikę Arabską (po rozpadzie tej krótkotrwałej unii Syria przyjęła jej flagę jako własną w 1980 roku, przedtem używając jej wariantu z trzema gwiazdami, podobnie jak swego czasu Irak). Dalsze dezercje spowodowały że pod koniec roku 2011 FSA liczyć miała nawet do 25 tys. żołnierzy.
W skład oryginalnej FSA wchodziły początkowo cztery bataliony – Hamza al-Hatib, Wolność, Saladyn oraz Al-Qasas. W dalszej części postaram się opisać co stało się z ludźmi oraz jednostkami zakładającymi Wolną Armię Syryjską w latach następujących po 2011 roku a także kilka innych znaczących przypadków które spotkały ludzi powiązanych ze środowiskiem syryjskich rebeliantów. Nie zamierzam tu poruszać kwestii zasadności podjętego przez nich buntu ani oceniać czy faktycznie ich celem było zaprowadzenie w Syrii demokracji.
Podpułkownik Hussein Harmoush został pojmany 29 sierpnia 2011 przez siły rządowe. 15 września wystąpił w syryjskiej telewizji, gdzie w „wywiadzie” odwołał swoje słowa o tym jakoby siły rządowe miały otrzymać rozkaz strzelania do protestujących i oskarżył Bractwo Muzułmańskie o sprowokowanie konfliktu. Następnie został osadzony w niesławnym więzieniu Sednaya pod Damaszkiem. W tzw. Raporcie Cezara opublikowanym w 2014 roku znajduje się on liście osób na których wykonano egzekucję.
Pułkownik Riad Al-Assad, pierwszy przywódca FSA, padł z kolei ofiarą walk frakcyjnych wewnątrz organizacji i w 2012 roku został zastąpiony przez popieranego przez Katar generała brygady Salima Idrisa i od tego momentu nie pełnił już żadnej znaczącej funkcji. W 2013 roku przeżył zamach na swoje życie, w wyniku wybuchu stracił jednak prawą nogę. Wedle wszelkiego prawdopodobieństwa za zamach odpowiedzialny był Front Al-Nusra, syryjska odnoga Al-Kaidy. Jego następca z kolei został zmuszony do ucieczki z Syrii do Kataru, po tym gdy w grudniu 2013 siedziba FSA w północnej Syrii została zaatakowana przez wspierany przez Arabię Saudyjską Front Islamski.
Pułkownik Ahmad Dijazi, pierwszy zastępca dowódcy Wolnej Armii Syryjskiej, w 2012 roku uciekł do Turcji, od 2013 roku nie pełnił żadnej funkcji.
Major Maher Ismail al-Naimi, zdezerterował we wrześniu 2011-ego i następnie objął funkcję rzecznika prasowego FSA by w przeciągu kolejnych miesięcy zostać zastępcą dowódcy całej organizacji. W 2013 roku pozbawiony wszystkich wpływów.
Generał brygady Mustafa al-Sheikh, zdezerterował z syryjskiej armii w styczniu 2012 roku i pozostawał na stanowisku szefa Wysokiej Wojskowej Rady Wolnej Armii Syryjskiej do grudnia tego roku. W listopadzie 2013 roku opuścił Syrię prosząc o azyl polityczny w Szwecji. Swoją decyzję uzasadniał „przemianą rebeliantów w terrorystów”.
Porucznik Khaldoun Zinedine – pierwszy druzyjski oficer, który zdezerterował z armii syryjskiej tworząc w As-Suwajda w grudniu 2011 roku Batalion Sułtana al-Atrasza, nazwany tak na cześć syryjskiego bohatera narodowego z okresu walk o wyzwolenie kraju spod władzy Francji. Zginął 11 stycznia 2012 roku a jego oddział został zniszczony przez Front Al-Nusra na przełomie 2013 i 2014 roku.
Brygada Sokołów Lewantu (Suqour al-Sham) powstała 17 listopada 2011 roku, początkowo pozostowała częścią Wolnej Armii Syryjskiej i uznawała Syryjską Radę Narodową (Syrian National Council, SNC) jako syryjski rząd na uchodźstwie. W 2012 roku zerwała jednak więzi z FSA tworząc Syryjski Front Wyzwolenia Islamu (Jabhat Tahrir Suriya al-Islamiyya), który w listopadzie następnego roku przestał unzawać władzę SNC i miesiąc później oficjalnie wystąpił z FSA tworząc Front Islamski. Brygada została poważnie osłabiona w walkach przeciwko Państwu Islamskiemu. W 2017 roku, po różnych zawirowaniach, Brygada jest częścią Ahrar asz-Szam.
Pułkownik Ali Hussein zdezerterował 29 listopada 2011 tworzac Batalion Męczenników Góry Zawija. Pojmany pod koniec konfliktu pomiędzy Frontem Al-Nusra a Syryjskim Frontem Rewolucyjnym, od tej pory brak jakichkolwiek wieści o jego dalszych losach.
6 grudnia 2011 roku powstaje Brygada Chalida ibn Al-Walida, jedna z najważniejszych jednostek Wolnej Armii Syryjskiej w muhafazie (prowincji) Homs w latach 2011-2012. W roku 2013 zostaje jednak rozbita przez dżihadystów z Frontu Al-Nusra.
18 grudnia 2011 to data powstania Batalionu Mu’tasim operujacego na południu Syrii, w Dara. W 2015 roku jednostka przeszła na stronę syryjskiego rządu, dołączając do Narodowych Sił Obrony (National Defence Forces, NDF) jako Regiment Golan.
Pułkownicy Jamil Ra’dun i Mohamed Kennawy utworzyli 11 lutego 2012 w północnej Hamie Batalion Leśnych Sokołów (Suqour al-Ghab). W 2015 Batalion stał się jedną z jednostek założycielskich Armii Zwycięstwa (Jaish al-Nasr). Pułkownik Ra’dun zginął jednak w wybuchu improwizowanego ładunku wybuchowego w sierpniu 2015 w Turcji. O dokonanie ataku podejrzewane są Front al-Nusra i pro-rządowy Syryjski Opór (Syrian Resistance, lewicowo-nacjonalistyczna bojówka).
25 lutego tego samego roku w Kafr Nabl powstaje Batalion Rycerzy Sprawiedliwości (Liwa Fursan Al-Haqq), założony przez porucznika Mohammada Khaleda Bayousha. Batalion z czasem wyewoluuje w Brygadę by po połączeniu się z innymi grupami rebelianckimi utworzyć Północną Dywizję. W 2015 i 2016 porucznik Bayoush przeżył dwie próby zamachu na jego zycie. Dywizja istnieje do dzisiaj, otrzymując wsparcie ze strony Stanów Zjednoczonych w postaci wyrzutni przeciwpancernych pocisków kierowanych BGM-71 TOW oraz finansowanie z Kataru. Jest częścią Wolnej Armii Idlib.
14 marca to dzień powstania Brygady Wolnej Zawiji. W grudniu 2013 dołączy ona do Syryjskiego Frontu Rewolucyjnego, by zostać zniszczoną przez Front Al-Nusra w końcu roku 2014.
Kwiecień 2012, powstaje Rada Wojskowa Idlib utworzona przez pułkownika Afifa Suleimana. W grudniu 2013 Rada dołącza do Syryjskiego Frontu Rewolucyjnego. 14 czerwca 2014 pułkownik Suleiman oraz osiem innych dowódców, również pułkowników lub poruczników, zrezygnowało z dalszego dowodzenia z powodu kłopotów finansowanych wynikających z braku wsparcia zagranicznych sponsorów. Suleiman powróci jednak do Syrii dwa lata później aby stać się jednym z dowódców nowo-utworzonej Wolnej Armii Idlib.
Jedną z ostatnich znaczących dezercji była ta z 20 lipca 2012. Wtedy to szeregi syryjskiego lotnictwa opuścili podpułkownik Fares Bayoush oraz kapitan Aladin Dhebe. Pierwszy z nich w przyszłości stanie się dowódcą wspominanej już Brygady Rycerzy Sprawiedliwości, Północnej Dywizji oraz Wolnej Armii Idlib. W styczniu 2017 zrezygnował z zajmowanych przez siebie funkcji jako powód podając „Czarne Sztandary nad Idlib”, co było aluzją do rosnącego znaczenia ugrupowań islamistycznych i dżihadistycznych.
W swoim opisie celowo pominąłem kilka innych ugrupowań powstałych w pierwszym roku syryjskiej rebelii, których historia ograniczała się do ogłoszenia swojego istnienia, by następnie popaść w zapomnienie lub totalną marginalizację. Pominąłem również kwestię Frontu Południowego FSA, jako że ten jako koalicja organizacji rebelianckich powstała dopiero w 2014 a większość oddziałów w skład niego wchodzących miała charakter bardziej lokalnych jednostek samoobrony tworzonych przez mieszkańców poszczególnych miejscowości, za wyjątkiem kilku jednostek o charakterze islamskim.
Z powyższego opisu wyłaniaja się następujące wnioski lub wzorce – większość oddziałów oryginalnej, stworzonej w 2011 roku, Wolnej Armii Syryjskiej zostało bądź to zniszczonych przez dżihadistyczny Front Al-Nusra, bądź inne oddziały rebelianckie o islamistycznym charakterze. Zdecentralizowany charakter organizacji doprowadził do rozluźnienia szyków, co w połączeniu z wewnętrznymi walkami do władzy doprowadziło do całkowitego usunięcia z kierownictwa ludzi odpowiedzialnych za jej założenie. Zasługującymi na szczególną uwagę pozostają jednostki zgrupowane obecnie w Wolnej Armii Idlib oraz Armia Zwycięstwa, lecz również i je dotykać zaczynają podobne problemy, zwłaszcza w obliczu otwartej współpracy z kolejnymi wcieleniami Frontu Al-Nusra oraz Ahrar asz-Szam, co w konsekwencji może doprowadzić do dalszego opuszczania ich szeregów przez ludzi takich jak podpułkownik Bayoush lub złapania ich w krzyżowym ogień ewentualnych walk o władzę pomiędzy Nusrą i Ahrarem.
TL; DR
źródło: comment_eNNGhvZu3t5SBq0usCWcbqNia7VfxvF3.jpg
Pobierzźródło: comment_hp7HhorcyPawgEEJoLKSMjHNL3i6WYkv.gif
PobierzWołam głównego zainteresowanego: @sniper12. ( ͡° ͜ʖ ͡°)
Tutaj właśnie, nie jestem biegły w głównej Wykopu xD
źródło: comment_CcMOWHasrN7WQrU8mjIzJ4gKG2ee51zN.jpg
PobierzMasz podobne informacje o historii al-Nusry czy Ahrar la-Sham?
Zawiera treści 18+
Ta treść została oznaczona jako materiał kontrowersyjny lub dla dorosłych.