Wersja: Beta v 1 #lwow #kresy #turystyka #podroze #majowka #ukra... (@szczebrzeszyn09)

Wersja:
Beta v 1

#lwow #kresy #turystyka #podroze #majowka #ukraina #polska #lwowfaq #podroze #podrozujzwykopem #kresyfaq

Stanisławów był kiedyś trzecim co do znaczenia i wielkości miastem Galicji (po Lwowie i Krakowie). Pojawiają się kontrowersję co do nazwy miasta które całkowicie są zbędne. Nazwa ukraińska miasta to Stanislau lub Stanyslaviv. W 1962 roku Chruszczow miał taki dziwaczny pomysł aby miastu nadać nową nazwę jak pomyślał tak zrobił. Obecnie Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej uznaje nazwę Stanisławów jako egzonim wariantowy polskiej nazwy tego miasta.Tak czy inaczej według polskich przepisów oraz logiki dziejowej, Stanisławów jest Stanisławowem. Co ciekawe nazwa Stanisławów jest żywa wśród mieszkańców i nikogo nie dziwi kiedy używasz tej formy.

Zanim przyjadę

Proszę zapoznaj się z #lwowfaq wcześniej aby sprawdzić jakie niezbędne dokumenty są niezbędne do przyjazdu na Ukrainę. Znajdziesz tam także inne potrzebne informacje dla podróżujących.

Jak dojechać

Z Polski: jest masa autobusów których trasa wiedzie przez Stanisławów tak więc sprawdź na dworcu autobusowym lub na https://www.busradar.pl/ .
Ze Lwowa: Mamy do wyboru dwie opcje
1. pociąg – jeżeli możesz wybierz taką formę. Nie ma ich zbyt wiele i trzeba kupić bilet wcześniej ale za to komfort większy. Możesz kupić bilet także przez neta http://booking.uz.gov.ua/en/
Pociąg jedzie około 1:47 minut i jest najszybszą formą przemieszczenia się.

2. marszrutka – jeżeli lubisz przygody to czemu nie bilet około 70 UAH jeżeli dobrze pamiętam. Wyjazd ze Stryjskiego dworca (jest daleko od centrum) lub też marszrutką sprzed dworca kolejowego. UWAGA !!!! Należy spytać się gdzie autobus będzie stawał w Stanisławowie jeżeli pod dworcem kolejowym to wysiadaj. Czasami nie staje tam i jedzie na podmiejski bezpośrednio, wtedy musisz się ratować taksówką albo autobusem.

3. Samochodem – drogę ostatnio wyremontowano, może nie jest to autostrada ale jest o niebo lepiej. Poruszamy się drogą H02 an następnie na Rochatyń i Halicz H09. Mamy do przebycia około 134 km w 2h30min

Trochę historii

Miasto zostało założone przez 7 maja 1662 przez Andrzeja Potockiego, a nazwane zostało na cześć jego ojca. Od samego początku stanowiło miasto warowne. Do dnia dzisiejszego można podziwiać jej pozostałości. Od założenia miasto było wieloetniczne tak więc oprócz Polaków (którzy dominowali liczebnie w mieście) mieszkali tam, Żydzi, Ormianie oraz Rusini (Ukraińcy). Twierdza stanisławowska oparła się atakom Turków - 1676. Stanowiła ona wraz z Haliczem ona najważniejsze punkty oporu od czasu kiedy Kamieniec Podolski znalazł się w rękach Turków.
W czasie zaborów Austriacy zniszczyli mury miasta. W czasie wojny polsko-ukraińskiej znajdowały się tam władze Zachodnioukraińskiej Republiki Ludowej. W II RP miasto stało się siedzibą władz wojewódzkich. W mieście znajdowały się 5 kościołów rzymskokatolickich, 1 ormiański, 5 greckokatolickich oraz 1 zbór protestancki. Edukacja przedstawiała się następująco: przedszkoli - 6, szkół powszechnych publicznych - 12, społecznych - 5, prywatnych - 1, gimnazjów ogólnokształcących państwowych – 5 prywatnych – 6, liceów państwowych - 5, prywatnych - 5. Ponadto istniało również szkolnictwo zawodowe i dokształcające. W mieście funkcjonowało Seminarium Duchowne Greckokatolickie. Stanisławów posiadał teatr im Moniuszki, 6 kinoteatrów. Muzeum Pokuckie, Bibliotekę im W. Smagłowskiego (35 tys. tomów) i 10 czytelni.
W 1939 roku miasto zostało włączone do Sowietów którzy wywieźli znaczą część mieszkańców na wschód.
Potem kiedy przyszli Niemcy zostało włączone do Generalnej Guberni. Niemcy przy pomocy ukraińskich nacjonalistów wymordowali Żydów. Korzystając tej samej pomocy Niemcy wymordowali polską inteligencję w tak zwanym Czarnym Lesie. W lipcu 1944 roku powtórnie przyszli Sowieci a miasto znało się Ukraińskiej SRR. Ukraińcy komuniści dopuścili się profanacji kościołów oraz innych budynków sakralnych. W tym kolegiaty w której Sienkiewicz umieścił opis pogrzebu Pana Wołodyjowskiego

Więcej znajdziesz:

https://pl.wikipedia.org/wiki/Iwano-Frankiwsk

https://pl.wikipedia.org/wiki/Mord_w_Czarnym_Lesie

http://www.sztetl.org.pl/pl/city/stanislawow-obecnie-iwanofrankowsk-/

http://stanislawow.net/wspomnienia/losy_stanislawowa.htm

Zabytki

Ratusz z 1695 r. z kramami z 1871 r., czterokrotnie niszczony przez pożar, przebudowany w okresie II Rzeczypospolitej w stylu konstruktywistycznym w latach 1929-1932 z planem umieszczenia w ratuszu „Muzeum Pokuckiego”;
Kościół pw. NMP, farny i dekanalny, zbudowany w latach 1672-1703 m.in. według projektów F. Corazziego, sanktuarium rodu Potockich, po II wojnie światowej znajdowały się tutaj warsztaty stolarskie i ślusarskie, obecnie (od 1979) muzeum sztuki (głównie malarstwo sakralne). W powieści Pan Wołodyjowski miało tu miejsce nabożeństwo żałobne po śmierci Michała Wołodyjowskiego;
Kościół pw. Niepokalanego Poczęcia NMP i klasztor pojezuicki z lat 1753-1761, w stylu barokowym projektu Pawła Giżyckiego; obecnie greckokatolicki Sobór Zmartwychwstania Chrystusa. Po zakończeniu budowy wskutek błędów konstrukcyjnych pierwotny kościół z l. 1720-29 rozebrano i zbudowano ponownie;
Kolegium jezuitów, w którym kształcił się Franciszek Karpiński – obecnie akademia medyczna;
Kościół ormiański pw. Niepokalanego Poczęcia NMP z 1743 r. w stylu włoskiego baroku, z otoczonym kultem obrazem Matki Bożej – kopią Madonny Częstochowskiej; na obrazie 22 VIII 1742 pojawiły się łzy; obecnie w Gdańsku w kościele św. Piotra i Pawła. Po II wojnie światowej muzeum ateizmu, obecnie – katedra Ukraińskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego;
Kościół i klasztor Trynitarzy z 1738 roku, fundacji pułkownika Pawła Nitosławskiego (w 1868 roku został rozebrany);
Kościół Chrystusa Króla z 1927 r. Obecnie jedyna świątynia rzymskokatolicka na terenie miasta (ul. Wowczyniecka, 92);
Stanisławowski browar z 1767 roku w stylu barokowym;
Synagoga Tempel (Wilhelm Stiasny, 1895–99);
Dawny pałac Potockich z 1622-1682, przebudowany w I połowie XVIII w., dziś szpital wojskowy;
pomnik Adama Mickiewicza (Tadeusz Błotnicki, 1898) – (w czasie II wojny światowej ukryty przed Niemcami w obawie przed jego przetopieniem);
park z pozostałościami zniszczonego w okresie Ukraińskiej RR przez władze radzieckie cmentarza miejskiego przy ul. Sapieżyńskiej ze zrekonstruowanym nagrobkiem Maurycego Gosławskiego.

KONIECZNIE

Nie można ominąć przy zwiedzaniu rynku oraz ratusza. Dla mnie kawał pięknej oszałamiającej architektury. Wygląda tak https://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:StanislawowRatusz2009.JPG
Jego ostateczna bryła została ustalona w 1932 roku.

Jedzenie i piwerko

Mam oczywiście swoje miejsca w Stanisławowie i mi się tam podoba. Dla was może być to miejsce trochę szokujące dlatego też mała lista miejsc.

Generalnie szukajcie miejsc w okolicach pasażu Gartenberga. Tuż obok znajdują się pozostał

Jedzenie:

Wojceh Kneipe - Chornovola vul. 5, kuchnia tradycyjna

Familia - Nezalezhnost_ St.,31
Fabbrica Virmenska vul. 1

Piwerko:
Copper Head. Beer Workshop - Mazeli St., 6

Kluby:
Plaza Club - Pivnichniy Blvd, 2a

Hoob

07.05.2017, 19:52:56

@szczebrzeszyn09: Fajne te Twoje mini-przewodniki. Nie wiem, jak wielu Wykopków interesują, ale mnie się bardzo podobają. Mógłbyś w wolnym czasie coś jeszcze naskrobać: może o miastach i miasteczkach, do których można przyjechać w 2-3 godziny ze Lwowa, a które mają polską historię (Drohobycz? Beresteczko? Czy tam coś jest do zwiedzenia?). W każdym razie wybieram się na Ukrainę i na pewno będę korzystał z Twoich opisów Lwowa i Stanisławowa.