Odilo Globocnik (SS-Gruppenführer/dowódca policji i SS na dystrykt lubelski)
Urodzony 21 kwietnia 1904 roku w Trieście. Rodzice mieli austriacko-słoweńskie korzenie, jednak w domu posługiwano się tylko językiem niemieckim. Odilo jako młody chłopak nie chciał zostać wojskowym jak jego ojciec, bardziej ciągnęło go do polityki. W 1931 roku wstąpił do NSDAP, a trzy lata pózniej wszedł w szeregi austriackiej SS. Był ambitny, szybko awansował w hierarchii. Miał bardzo duży udział w aneksji Austrii do III Rzeszy. W 1938 roku został mianowany przez Hitlera na gauleitera Wiednia. Gauleiterzy mieli bardzo duże wpływy i władze w danym okręgu politycznym.
Odilo wykorzystując swoje wysokie stanowisko doprowadzał do rożnych malwersacji, szczególnie finansowych. Dwa miesiące przed rozpoczęciem II wojny światowej za sprawą Hermanna Göringa, Odilo Globocnik zostaje zdegradowany ze stanowiska gauleitera. Jednak Odilo nie daje za wygraną i zgłasza się na ochotnika do Wafen SS, gdzie uczestniczy w napadzie na Polskę wykazując się niezwykłą odwagą, która zostaje nagrodzona licznymi medalami.
9 listopada 1939 roku Himmler powołał Globocnika na stanowisko dowódcy SS i policji w dystrykcie lubelskim Generalnego Gubernatorstwa. Siedziba Globocnika znajdowała się przy dzisiejszej ulicy Bocznej Lubomelskiej w Lublinie. Odilo już rok po objęciu stanowiska utworzył obóz pracy znajdujący się przy ulicy Lipowej w Lublinie, jak i dokonał czystek inteligencji polskiej na terenie dystryktu. Globocnik był odpowiedzialny za budowę "placówek SS i policji na nowych obszarach wschodnich", bardzo sobie cenił ziemie lubelskie, marzył o kolonizacji Lubelszczyzny. Na rozkaz Globocnika wysiedlono dwa tysiące ludzi z powiatu zamojskiego, a na ich miejsce sprowadzono volksdeutschów. W 1941 roku Himmler osobiście rozkazał Globocnikowi budowę pierwszego obozu zagłady, który miał pomieścić około 50 tysięcy więźniów.
Na początku 1942 roku rozpoczęto akcje o kryptonimie "Reinhardt". Sztab znajdował się w dzisiejszym budynku Collegium Iuridicum KUL w Lublinie, a nadzorował nim Odilo Globocnik. Akcja zakładała masową zagładę Żydów w trzech obozach: Bełżcu, Sobiborze i Treblince. Łącznie pod nadzorem Odilo Globocnika wymordowano około 2 miliony ludzi pochodzenia żydowskiego. Po całej akcji do Globocnika napisał Himmler: "Wyrażam Panu moje podziękowanie i uznanie za Pańskie wielkie i jedyne w swoim rodzaju zasługi położone dla całego narodu niemieckiego przy wykonaniu "operacji Reinhardt"
W 1943 roku Niemcy postanowili całkowicie "oczyścić" tereny Zamojszczyzny z Polaków. Wysiedlono około 300 tysięcy osób. W sierpniu tego samego roku miejscowa ludność zaczęła się buntować i doszło do powstania zamojskiego. Wtedy też wezwano oddziały Wermachtu, którymi dowodził Globocnik. Akcja nosiła kryptonim "Wilkołak". Podczas akcji wymordowano 8 tysięcy osób, nie licząc grabieży, gwałtów i podpaleń dokonywanych przez jednostki Globocnika.
We wrześniu 1943 Odilo Globocnik został przeniesiony do regionu Friuli-Venezia Giulia w niemieckiej strefie okupacyjnej we Włoszech. W swoim rodzinnym mieście został mianowany Wyższym Dowódcą SS i policji. Jego zadaniem była walka z partyzantką, jednak bardziej niż partyzantki nienawidził Żydów i to ich prześladował nadużywając swojego stanowiska. Gdy siły alianckie zdobywały Włochy uciekł do austriackiej Karyntii, gdzie ukrywał się w górach niedaleko Weissensee.
31 maja 1945 roku został schwytany przez Brytyjczyków. Zostawiony sam popełnił samobójstwo rozgryzając kapsułkę z cyjankiem.
Po Globocniku została "Teczka Globocnika", która posłużyła jako dowód w procesach przeciwko SS-manom. Czytamy w niej, że wszystkie instytucje niemieckie, łącznie z Bankiem Rzeszy i Ministerstwem Gospodarki korzystały finansowo i materialne z "Akcji Reinhardt". Sprawozdanie Globocnika do Hansa Franka z 4 listopada 1943 roku mówi o rzeczach zrabowanych pomordowanym, a wartość łączna zrabowanych rzeczy podana jest w 178 milionach marek.
Willa przy ul. Bocznej Lubomelskiej w Lublinie, którą Globocnik wybrał jako swoją rezydencję. Zaprojektowana przez arch. Tadeusza Witkowskiego. Pierwotnymi właścicielami była dwójka lubelskich aptekarzy.
a Żydzi domagają się od Polski zwrotów zagrabionego podczas wojny mienia #fucklogic
@Wesoly_Kartofelek naziści nieruchomości raczej nie zrabowali i nie wywieźli do Rzeszy, a o łańcuszki czy inne mienie ruchome od Polski się nie domagają (chyba że masz źródło, czym to "mienie" jest)
@a8110aac8b: a gdzie mieszkali sprowadzeni volksdeutsche? W luksusowych niemieckich namiotach postawionych przed np. willami byłych właścicieli, Żydów?
@Wesoly_Kartofelek: oni domagają się zwrotu pieniędzy za nieruchomości które po wojnie przeszły na własność polaków, albo skarbu państwa. Ja tam wole żebyśmy im zapłacili zamiast reprywatyzować bo będą takie cyrki jak w wawie.
Urodzony 21 kwietnia 1904 roku w Trieście. Rodzice mieli austriacko-słoweńskie korzenie, jednak w domu posługiwano się tylko językiem niemieckim. Odilo jako młody chłopak nie chciał zostać wojskowym jak jego ojciec, bardziej ciągnęło go do polityki. W 1931 roku wstąpił do NSDAP, a trzy lata pózniej wszedł w szeregi austriackiej SS. Był ambitny, szybko awansował w hierarchii. Miał bardzo duży udział w aneksji Austrii do III Rzeszy. W 1938 roku został mianowany przez Hitlera na gauleitera Wiednia. Gauleiterzy mieli bardzo duże wpływy i władze w danym okręgu politycznym.
Odilo wykorzystując swoje wysokie stanowisko doprowadzał do rożnych malwersacji, szczególnie finansowych. Dwa miesiące przed rozpoczęciem II wojny światowej za sprawą Hermanna Göringa, Odilo Globocnik zostaje zdegradowany ze stanowiska gauleitera. Jednak Odilo nie daje za wygraną i zgłasza się na ochotnika do Wafen SS, gdzie uczestniczy w napadzie na Polskę wykazując się niezwykłą odwagą, która zostaje nagrodzona licznymi medalami.
9 listopada 1939 roku Himmler powołał Globocnika na stanowisko dowódcy SS i policji w dystrykcie lubelskim Generalnego Gubernatorstwa. Siedziba Globocnika znajdowała się przy dzisiejszej ulicy Bocznej Lubomelskiej w Lublinie. Odilo już rok po objęciu stanowiska utworzył obóz pracy znajdujący się przy ulicy Lipowej w Lublinie, jak i dokonał czystek inteligencji polskiej na terenie dystryktu. Globocnik był odpowiedzialny za budowę "placówek SS i policji na nowych obszarach wschodnich", bardzo sobie cenił ziemie lubelskie, marzył o kolonizacji Lubelszczyzny. Na rozkaz Globocnika wysiedlono dwa tysiące ludzi z powiatu zamojskiego, a na ich miejsce sprowadzono volksdeutschów. W 1941 roku Himmler osobiście rozkazał Globocnikowi budowę pierwszego obozu zagłady, który miał pomieścić około 50 tysięcy więźniów.
Na początku 1942 roku rozpoczęto akcje o kryptonimie "Reinhardt". Sztab znajdował się w dzisiejszym budynku Collegium Iuridicum KUL w Lublinie, a nadzorował nim Odilo Globocnik. Akcja zakładała masową zagładę Żydów w trzech obozach: Bełżcu, Sobiborze i Treblince. Łącznie pod nadzorem Odilo Globocnika wymordowano około 2 miliony ludzi pochodzenia żydowskiego. Po całej akcji do Globocnika napisał Himmler: "Wyrażam Panu moje podziękowanie i uznanie za Pańskie wielkie i jedyne w swoim rodzaju zasługi położone dla całego narodu niemieckiego przy wykonaniu "operacji Reinhardt"
W 1943 roku Niemcy postanowili całkowicie "oczyścić" tereny Zamojszczyzny z Polaków. Wysiedlono około 300 tysięcy osób. W sierpniu tego samego roku miejscowa ludność zaczęła się buntować i doszło do powstania zamojskiego. Wtedy też wezwano oddziały Wermachtu, którymi dowodził Globocnik. Akcja nosiła kryptonim "Wilkołak". Podczas akcji wymordowano 8 tysięcy osób, nie licząc grabieży, gwałtów i podpaleń dokonywanych przez jednostki Globocnika.
We wrześniu 1943 Odilo Globocnik został przeniesiony do regionu Friuli-Venezia Giulia w niemieckiej strefie okupacyjnej we Włoszech. W swoim rodzinnym mieście został mianowany Wyższym Dowódcą SS i policji. Jego zadaniem była walka z partyzantką, jednak bardziej niż partyzantki nienawidził Żydów i to ich prześladował nadużywając swojego stanowiska. Gdy siły alianckie zdobywały Włochy uciekł do austriackiej Karyntii, gdzie ukrywał się w górach niedaleko Weissensee.
31 maja 1945 roku został schwytany przez Brytyjczyków. Zostawiony sam popełnił samobójstwo rozgryzając kapsułkę z cyjankiem.
Po Globocniku została "Teczka Globocnika", która posłużyła jako dowód w procesach przeciwko SS-manom. Czytamy w niej, że wszystkie instytucje niemieckie, łącznie z Bankiem Rzeszy i Ministerstwem Gospodarki korzystały finansowo i materialne z "Akcji Reinhardt".
Sprawozdanie Globocnika do Hansa Franka z 4 listopada 1943 roku mówi o rzeczach zrabowanych pomordowanym, a wartość łączna zrabowanych rzeczy podana jest w 178 milionach marek.
#historiajednejfotografii #fotohistoria #iiwojnaswiatowa
#zbrodniarzewojny - zapraszam do śledzenia tagu
źródło: comment_QkddhRTwBDX39X0qTmUYTmgrA9TaTHwA.jpg
Pobierz@Patrizio: a Żydzi domagają się od Polski zwrotów zagrabionego podczas wojny mienia #fucklogic
źródło: comment_cRwNrXRV3eZ2VkUzfWrQ3ZhFEkR3US3W.jpg
Pobierz@Wesoly_Kartofelek naziści nieruchomości raczej nie zrabowali i nie wywieźli do Rzeszy, a o łańcuszki czy inne mienie ruchome od Polski się nie domagają (chyba że masz źródło, czym to "mienie" jest)
@a8110aac8b: a gdzie mieszkali sprowadzeni volksdeutsche? W luksusowych niemieckich namiotach postawionych przed np. willami byłych właścicieli, Żydów?
Nośne hasła, że Żydzi nam zabierają "majątki" i nic więcej. Od zasadności roszczeń jest sąd, a nie niezalezna.peel
@Patrizio: Pytanie do rodowitych mieszkańców #lublin - to było tam gdzie jest dzisiaj Plaza?