[p.....a]

Kurde ale mnie wzieło na #nostalgia , byłem wczoraj z synem na placu zabaw i zauważyłem że starsze dzieciaki bawią się w chowanego. Ale to była nudna zabawa, szukający spokojnie szukał i chodził gdzie chciał, a ofiary tylko czekały aż zostaną wytropione. Gdy ja bawiłem się w chowanego, ustalaliśmy z resztą gdzie ma być punkt tzw odpukań. Szukający musiał zgłaszać odnalezienie ofiary właśnie przy tym punkcie. Wiązało się to też z ryzykiem bo żeby odnaleźć tych lepiej schowanych trzeba było się oddalić od "budki" , a często kończyło się to tak że ktoś do niej przybiagał i krzyczał odpukany , no i zabawa od nowa. Ten kto został odnaleziony jako pierwszy i nikt go nie odpukał, musiał szukać innych w nastepnej rundzie. Jak to było u Was Mireczki?
#pytanie #oswiadczeniezdupy #gimbynieznajo

[Dobry_Ziemniak]

@piotria: podobnie, z tym że była strefa "ochronna", żeby nie chować się za plecami szukającego, albo tuż za rogiem budynku, itp. Ale szukający musiał powiedzieć "pałka zapałka...", inaczej prawo ochrony nie działało :D

[Kamil10445]

@piotria: u mnie każdy sam musiał lecieć się zaklepać jak został wykryty. Albo i nie został tylko szukający się oddalił od miejsca zaklepki :)

[wisniowySz]

@piotria wybieraliśmy szukającego, potem on w "domku" odliczał z zamkniętymi oczami - w tym czasie wszyscy się chowali. Potem następował etap poszukiwań, w którym berek chodził po terenie zabawy i szukał, jak kogoś wypatrzył, to musiał krzyknąć gdzie jest ta osoba - w czasie poszukiwania można było pobiec po kryjomu do domu i odpukać. Bardzo rzadko udawało się mnie znaleźć :)

[pioootrek95]

@piotria Gdy pierwszy zaklepany miał szukać to po zaklepaniu go przez szukającego reszta przestawała się starać i można było grać od nowa. Dlatego częściej graliśmy tak, że to ostatnia znaleźona i zaklepana osoba szuka.

[majkson]

@piotria: no i te poscigi jak szukajacy sie oddalil i znalazl kogos (albo lepiej cala grupe) metr od siebie, koniec konspiracji i wszyscy zapier**laja sprintem przez osiedle 200-300m, cos pieknego.

No i dosyc ciekawe rozwiazanie taktyczne, czesto na osiedlu byly osoby (zwlaszcza grupy dziewczyn) ktore nie bawily sie z nami tylko sie przygladaly. Czesta praktyka bylo pozyczenie bluzy z kapturem od takiej osoby i siadanie na hustawce tylem itd :)

Dodatkowo

[janekkasnik]

@piotria: u mnie było identycznie jak w Twoim opisie

[Zekker]

@piotria: Podobnie, z tym, ze u mnie gralo się w wykopańca. Stawialismy pilke, wykopywalismy, szukajacy biegl za nia i wracal tylem, my mielismy czas by sie schowac. Kazdego zaklepanego trzeba bylo przyklepac dotylajac noga pilki - raz dwa trzy jasiek za czarnym nissanem xd

Po przyklepaniu wszystkich pierwszy zaklepany stawal sie szukajacym.

No i kazdy mial mozliwosc zaklepania sie gdy szukajacy odszedl od pilki - raz dwa trzy za siebie i

[r.....e]

@piotria: u mnie to było "zaklepany", krzyczało się "raz dwa trzy za siebie", albo "raz dwa trzy Tomek", jeśli szukający kogoś złapał. ;) No i szukający przed liczeniem krzyczał "nie ma za mną, pode mną, obok, na skos..." żeby się nie chować od razu obok punktu i nie zaklepywać bezpośrednio po rozpoczęciu rundy. ^^

[Master21]

@ronette: dokładnie! Mówiło się raz dwa trzy i imię :D I często znalazł się ktoś, kto nie bawił się i podpowiadał szukającemu gdzie są pochowani. Potem ten bulwers i krzyczenie, że pobite gary :D

[p.....a]

@majkson:
@Master21: było było teraz sobie wszystko przypomniałem , pobite gary jak się źle kogoś odklepało

[r.....e]

@Master21: tak, albo ktoś był wkurzony, że został złapany jako pierwszy i będzie szukał i wszystkich wydawał. :D My jeszcze bawiliśmy się często po zmroku, zamieniliśmy się bluzami czy jakimiś kurtkami i zasłanialiśmy sobie twarze, żeby szukający nie mógł zaklepać, bo nie było dokładnie widać kto to. :D Często były pomylone gary i się nie liczyło. ;)

[Lord_Gold]

@piotria: U mnie trzeba było podbiec do tej strefy, klepnąć 3 razy i powiedzieć "raz, dwa, trzy wolny" jak ktoś miał wadę wymowy, albo wolno mówił, to szukający go mógł przeklepać, bo szybciej mówił :P A jak się kogoś znalazło, to trza było krzyknąć "raz, dwa, trzy np. Stefan" i dodać gdzie się chowa.

[e.....m]

@piotria: Dokładnie tak jak opisałeś

[chce_miec_psa]

@piotria: u nas tez była funkcja "potłuczone gary" czyli jak odklepalam ze znalazłam Asie, a to był Michał to szukałam od nowa :( często sie zamienili bluzami czy cos wiec bardzo nie lubiłam tej zasady

[rzuffiq]

@Zekker: u mnie na wsi było coś podobnego, ale nazywało się "pięć cegieł" lub "pięć patyków". Ten kto szukał liczył aż wszyscy się schowają, po czym układał stosik z pięciu patyków o dł. ok 30cm. Dwa na dole, na nich dwóch w poprzek kolejne dwa, a na tych dwóch jeden. Tylko jeśli stosik był ułożony, mógł odnajdywać pozostałych i zaklepywać przez położenie stopy na tym górnym patyku. Smaczek polegał na tym,

[n.....s]

@piotria: tak samo tyle, że u nas to się leśnik nazywało. ;)

[e.....m]

@Zekker: u nas było tak samo z piłką, ale dwie małe różnice. Krył nie pierwszy, bo wtedy na początku zabawy wiadomo kto będzie krył w następnej i było funu. A dwa że ktoś zaklepujac się samemu mógł piłkę wykopać i tym samym uratować resztę a runda zaczynała się od początku

[2.....n]

@piotria: "Potłuczone gary" się wołało ;p

[michalind]

@piotria: mówisz o wersji znanej mi jako "podchody".
Tylko w podchodach trzeba było jeszcze rysować strzałki ;)

[n.....r]

@piotria: U mnie na osiedlu w tym okresie pojawiały się pierwsze ksywki, żeby krócej można było wykrzyczeć "RAZ DWA TRZY [ktośtam] BIEGNIE" (czy jak to tam było, w sumie nie pamiętam :< ). Najczęściej bawiliśmy się na terenie przedszkola, gdzie był ochroniarz, co dodawało dodatkowego smaczka do gry - czasem facet wychodził i starał się nas złapać, więc w takich przypadkach musieliśmy uciekać z terenu przedszkola i kto ostatni dobiegł pod