To uczucie, kiedy budzisz się w piękny, słoneczny poranek i wiesz, że to będzie c-----y dzień. Od pierwszych chwil, kiedy mija zaspanie czujesz się jak bezwartościowe g---o i ludzki ściek. Próbujesz "uśmiechnąć się, przestać być smutnym i mocno chcieć", ale po sekundzie, gdy przestajesz się na tym skupiać tak mocno, że aż wstrzymujesz oddech, nadal jesteś ściekiem. Kiedy zamias się cieszyć z majówki i odpocząć specjalnie bierzesz pracę do domu i planujesz naukę na wszystkie przedmioty, żeby zabić poczucie pustki, beznadzei, smutku i samotności pomimo tego, że masz oddanych przyjaciół, którzy p----------i dla Ciebie 150 km w jedną stronę po kilka razy, żeby Cię odwiedzić za murami psychiatryka. Kiedy na myśl o tym, że musisz wyjść z pokoju ogarnia niepokój, ściskający klatkę piersiową a ręce zaczynają latać jak parkinsoniście, chociaż wszyscy kojarzą Cię jako wręcz nachalnie towarzyską osobę. Te poranki, kiedy od samej pobudki masz ochotę założyć piękny krawacik z lnianego sznura i znaleźć jakąś wytrzymałą gałązkę w lesie.
@nielechuj: usiądzie taki Ty przed mirko i z ekranu wyczyta cała historię człowieka, jego osobowość, problemy, rozgryzie całą zagadkę jednym, błyskotliwym podsumowaniem. Proponuję pracę analityka w wywiadzie.
@nielechuj: to w takim razie wyjaśnij mi, bo jak stwierdziłeś, jestem n---------y i oświeć mnie swoim geniuszem, bo widocznie nie potrafię pojąć logiki Twoich wypowiedzi. O co Ci w końcu chodzi? Z czym masz problem? Z tym, że podzieliłem się swoim problemem? Z tym, że nic nie robię tylko narzekam (o czym c---a możesz wiedzieć, koleżko)? Czy z tym, że coś robię, i "narzekam", dzieląc się tym, co mnie gryzie
@avvar: Kolego, daj spokój, szkoda twoich nerwów, ten gość jest nie tylko kompletnym głąbem ale też ma ewidentne problemy z panowaniem nad swoimi emocjami. Nie dotrzesz do niego w żaden sposób. Najepiej zgłosić jego posty za spam i pójść dalej. :)
@Paj0nk: powiedziało dziecko co mnie śledzi, żeby się 'pośmiać' mimo, iż nie zawsze piszę bzdury bo staram się tego nie robić xD prawda jest taka, że ci ludzie robią sobie jaja z własnej choroby i tyle...
@nielechuj: Ja cię śledzę? Tak się składa, że obserwuję tag depresja, a ty notorycznie pod tym tagiem umieszczasz treści o bardzo wątpliwej wartości, często zachowujesz się agresywnie w stosunku do innych, nic nie wnosząc do tematu. Wrzuca sobie taki @avvar wpis, żeby zebrać kilka porad, normalnie porozmawiać, a ty wyskakujesz z tekstami o "zawracaniu d--y". Osobniki takie jak ty to największy rak tego portalu. Usuń konto.
![Demonstracja przepływu wód gruntowych [ENG]](https://wykop.pl/cdn/c3397993/eac695f9febf8e3f4f3a5c97e9655ddbc4123d7b47a7cc40a6ebab89dab2315a,q80.jpg)
To uczucie, kiedy budzisz się w piękny, słoneczny poranek i wiesz, że to będzie c-----y dzień. Od pierwszych chwil, kiedy mija zaspanie czujesz się jak bezwartościowe g---o i ludzki ściek. Próbujesz "uśmiechnąć się, przestać być smutnym i mocno chcieć", ale po sekundzie, gdy przestajesz się na tym skupiać tak mocno, że aż wstrzymujesz oddech, nadal jesteś ściekiem. Kiedy zamias się cieszyć z majówki i odpocząć specjalnie bierzesz pracę do domu i planujesz naukę na wszystkie przedmioty, żeby zabić poczucie pustki, beznadzei, smutku i samotności pomimo tego, że masz oddanych przyjaciół, którzy p----------i dla Ciebie 150 km w jedną stronę po kilka razy, żeby Cię odwiedzić za murami psychiatryka. Kiedy na myśl o tym, że musisz wyjść z pokoju ogarnia niepokój, ściskający klatkę piersiową a ręce zaczynają latać jak parkinsoniście, chociaż wszyscy kojarzą Cię jako wręcz nachalnie towarzyską osobę. Te poranki, kiedy od samej pobudki masz ochotę założyć piękny krawacik z lnianego sznura i znaleźć jakąś wytrzymałą gałązkę w lesie.
La vita è bella, eh?