Aktywne Wpisy
Ataxia +63
Ten mityczny gracz pc z podłączonym kompem i wygodnie grający na kanapie to jest jedna z legend, nikt nigdy nie widział, bo każdy po podłączeniu raz ma dość, się tyle narobić musiał. Mityczne podłączanie PC pod tv następuje mniej więcej w wieku 13 lat, gdy starzy wychodzą do wujków, jarasz się, odpinasz, nigdy nie powtarzasz.
Chwale się że jestem tym mitycznym graczem pc który gra na padzie w salonie - gdzie odebrać
źródło: temp_file4531695067027556975
Pobierz
źródło: 1000002868
Pobierz
Kłótnia trwała nadal. Rozejrzałem się z niedowierzaniem, wszyscy dookoła mnie się kłócili. Popatrzyłem na ludzi wokół, popatrzyłem na stertę listów na biurku, wlepiłem pusty wzrok w już ułożone przesyłki. Złapałem się za głowę i niczym na filmach, wymamrotałem pod nosem:
"Co ja tu #!$%@? robię... co ja tu robię"
Coś we mnie pękło. To, co działo się właśnie działo, przelało czarę goryczy. Osiągnąłem swoją masę krytyczną. Chwyciłem za papierosy, za telefon, wstałem i wyszedłem zapalić. Zadzwoniłem do żony, poinformować ją co się stało, że mam już dość i dłużej nie dam rady. Tego dnia podjąłem jedną z najważniejszych decyzji w swoim życiu. Decyzję o zmianie.
Kilka tygodni później złożyłem wypowiedzenie.
Jak dobrze wiecie, kocham swoją pracę. Uwielbiam jej etos, uwielbiam być listonoszem. Uwielbiam swoich klientów i to właśnie ich będzie mi brakowało najbardziej. To właśnie dla nich pracowałem przez ostatnie miesiące. Gdy wieść o moim odejściu rozniosła się po Rejonie, usłyszałem wiele miłych słów. Nawet ludzie, z którymi zamieniłem tylko kilka zdań przez siedem lat pracy, nagle się otworzyli. Niesamowite doświadczenie.
Czynników, które wpłynęły na moją decyzję, jest wiele. Nie chcę tego wywlekać, bo to bez sensu. Nie raz już o tym pisałem. Po prosty przez bardzo długi czas je spychałem i ignorowałem. Musiałem dojrzeć do decyzji. Co dalej? No cóż... bilet kupiony, mieszkanie czeka. Nie była to łatwa decyzja, ale jest to tylko przystanek do realizacji innego celu. Zresztą kto wie... może z tego też wyjdzie coś dobrego.
Co dalej z #postmanstories? Pewnie osoby obserwujące ten tag, zauważyły, że od dłuższego czasu pojawiają się wpisy, związane nie tylko z pracą listonosza. Nigdy nie chciałem, aby ten tag ograniczał się tylko do historii z pracy. Piszę trochę innych rzeczy i chciałem się nimi podzielić. To dzięki wam się do tego przekonałem i to właśnie wam zawdzięczam, że nabrałem w tym pewności siebie. Dziękuję.
Pewnie w przyszłości pojawią się inne historie, będę w nowym miejscu, będę poznawał nowych ludzi, będę wysłuchiwał nowych opowieści. Nigdy nie będą to jednak opowieści o problemach emigranta. Wyjeżdżałem już za granicę więc nie jest to dla mnie nowość. Mam jeszcze sporo nieopublikowanych historii z Rejonu, sporo jeszcze nieopisanych, na które nie było czasu. Teraz będą to bardziej wspomnienia z Rejonu :)
Jednym z planów, jest zebranie wszystkich historii w jednym miejscu. To za waszą namową przekonałem się, że jest to dobry pomysł. Nie wiem, kiedy to nastąpi... może za miesiąc, może za dwa, może za rok. Nie jest to łatwe przedsięwzięcie i wymaga sporo pracy, jednak chcę, aby listonoszowe #postmanstories pojawiły się na papierze. Nie chodzi o to, aby na tym zarobić, a o spełnienie się, o możliwość powiedzenia sobie za kilka lat: "Spełniłem swoje marzenie".
Nie mogę zrobić AMA z prawdziwego zdarzenia, ale jeśli ktoś chce mnie o coś zapytać, to śmiało. Tylko jedna prośba. Czytajcie wcześniejsze komentarze, aby nie powielać pytań. Nie na wszystkie pytania będę mógł odpowiedzieć, bo jak wiecie, staram się utrzymać pewną anonimowość, a i nadal obowiązują mnie NDA z Pocztą.
źródło: comment_7NS8XmUXqJ2W2b5RkToAcSuqm9m3pKsf.jpg
PobierzKomentarz usunięty przez autora
@zapoznalem: Śpię słodko co noc :)
@Old_Postman: W zasadzie jest tylko jeden główny element który musiałbyś do opowieści wprowadzić ( ͡° ͜ʖ ͡°)
Najlepszego, obyś wspominał jako jedną z najlepszych decyzji.
@robin_caraway: Do UK. Mam tam brata, który już dawno temu chciał mnie ściągnąć.
@jast: Nie żałuję swoich decyzji, a ta była bardzo dobrą decyzją. To co się wyprawia na moim urzędzie przez ostatnie tygodnie tylko mnie w tym upewniło :)
chociaż w sumie powiem Ci, że teściowa pracuje na poczcie i jak się czasem posłucha jak to wygląda od środka, to aż szkoda gadać.