Wpis z mikrobloga

Nazwy państw w Esperanto są chyba najmniej przemyślaną częścią języka (obok płci), państwa dzielą się na 2 grupy:

1. Kraje, których nazwy tworzy się przez dodanie końcówki -uj- (pojemnik) do nazwy narodowości, np. Polujo, co znaczy dosłownie "pojemnik na Polaków', zostało to chyba zaczerpnięte z Volapuka.

2. Kraje których nazwy są rdzeniami, a obywateli tworzy się dodając -an-, np. Usono - USA, Usonano - obywatel USA (Amerykanin).

Jeszcze dochodzą (nowe) sufiksy -i-