Wpis z mikrobloga

Stoi na stacji lokomotywa
Zacna, potężna, siłą godziwa
Już tam zwiadowca gwizdek dobywa
Co tchu ma w płucach dmucha - start się odbywa!

Silniki pracują, opary wzlatują
Drzwi już zawierają, okna domykają
Lecz lokomotywa stoi...
Ekipa remontowa dziwi się i boi
O co teraz chodzi pociąg cały stoi?

Wnet na stacje wbiega pasażer zziajany
Gdzie ten pociąg zmierza czy kierunek znany?!
Patrzą znów na siebie - o co pyta młody?
O co mu tam chodzi, takie znów wywody?
Czy wiemy dokąd jechać o to się nas pyta?
Kolejne przystanki wiedza jest ukryta.

Tymczasem droga prosta maszynista ciska gaz
I za naszą zgodą wiezie wszystkich nas
Do kolejnych stacji pełnych Prawdy zdań
Nowych możliwości, inspiracji dań
Które po spożyciu prócz świetnego smaku
Niosą też korzyści posłuchaj rodaku

Pociąg dalej stoi bo napęd ma w Tobie
Za włożoną pracę ochrona i zdrowie
W zamian za tą Miłość obfitość i szczęście
Tak by na przystanku witali zwycięzcę

Czasy się zmieniają jak te ciężkie myśli silniki stalowe
Wydajnością słabe kiedy idzie nowe
Sprawna elektryka jak uczuciem napędzana
Z klasycznego koła na magnetyzm wymieniana

Napęd dla pociągu stanowią dziś uczucia
Wytyczne sumienia chronią od zepsucia
Dodają rozmachu przełożenia intuicji
Wartości duchowe każdemu w dyspozycji

To jest oczywiste że ewolucja trwa
Siła płynie z ducha - na zewnątrz przejaw wnętrza
Chętna do działania rozsądna ekipa
To jak Maglevem przejazd 300 km/h heja

Wróćmy więc na stacje lokomotywa stoi
Ekipa remontowa się dwoi i troi
Być może się ogarną, naprawią co się da
Lecz napędem właściwym jesteśmy Ty i ja.
  • Odpowiedz