#!$%@?,mirki,napisanie tego zajęło mi chyba z dwie godziny,ale w końcu się udało.Przed wami niepublikowany dotąd fragment „Dziadów cz.III".Oczywiście napisany...A to już nie będę spoilerować.Powiem tylko,że to wersja,jaką napisałby Adaś,gdyby żył dzisiaj i widział takie zjawisko,jak okapu.
Ekhem...
USTĘP
W lecie jest niczym marzenie,głęboko skrywane Wstanie z rana,umycie,potem wyjście na spacer tak wyczekiwane.
Pan otak na włościach wstał już i obleśnie się rozciągnął Dojrzeć w klatkach siędzących tych prześladowanych, Tych opluwanych,tych wyniszczanych,tych których niedolą się zachłysnął i zaśmiał.Potem podszedł do jednego z wybranych, na oko dwunastoletniego,niewinnego,tego,co chciał obejrzeć normalnie anime,bez znajomych w kostium przebranych, po prostu chciał w coś ambitnego wejrzeć i się rozejrzeć. Pan na włościach pyta biedaka „Dlaczego ty,kochany,nie oglądałeś nowych tytanów? Wolałeś babrać się w ghiblim pierdzie? A może wolałeś oglądać to zwierzęce gówno,gnoju zasrany? Te „Wilcze bachory",te „#!$%@?"? Odpowiadaj, Psi pomiocie, jak pan ciebie pyta!"
Chłopak nie odpowiada, Pan już się nachyla,rękę podnosi,do uderzenia się zanosi,uderza. Chłopak nie będąc winnym,dostał srogie baty. Krew się leje,spływa na powierzchnię klatki,kraty. Chłopak wychudzony przytomność traci, ostatni widok przed tą utratą to ziemia i woda zastała, to polskie Mazury,Warszawa, to Kraków i całe jego życie,jego sukcesy,jego przegrane, Jego Wzloty,Jego Upadki,słowem,jego miasto ukochane Podchodzi do niego mężczyzna. Nagle okazuje się,że to nie Kraków,a Tokio wybrukowane,nowoczesne,ale przez otaków #!$%@?. Podchodzi do niego ochroniarz Pana,ciągnie go gdzieś przed siebie. Dokąd,nie wiadomo,jedyne co chłopak widzi,to czterdzieści i dwa,czterdzieści i dwa,tę liczbę koniec wskazującą,będącą początkiem końca.
Gdzie chłopak się podział,nie wiadomo,podobno ktoś go gdzieś widział,ale porywacza nie znaleziono. Jedyne co odnaleziono,to kurtę jego,a w niej kartkę z zapisem „czterdzieści dwa,dwa i dziesięć...Ego principium et finis, principium et finis omnium chaos.Dirua forma novum condiderunt orbis". #tworczoscwlasna #wiersz #otakucwele #mickiewiczstyle #amino #sztukawspolczesna
![Awdijiwka kosztowała Rosję więcej niż Afganistan ZSRR [ENG]](https://wykop.pl/cdn/c3397993/10f23e12b8c10ed2396511b8b8a94654227b33dfa435109be6385c5ea09a9e39,q70.jpg)
Ekhem...
USTĘP
W lecie jest niczym marzenie,głęboko skrywane
Wstanie z rana,umycie,potem wyjście na spacer tak wyczekiwane.
Pan otak na włościach wstał już i obleśnie się rozciągnął
Dojrzeć w klatkach siędzących tych prześladowanych,
Tych opluwanych,tych wyniszczanych,tych których niedolą
się zachłysnął i zaśmiał.Potem podszedł do jednego z wybranych,
na oko dwunastoletniego,niewinnego,tego,co chciał obejrzeć normalnie anime,bez znajomych w kostium przebranych,
po prostu chciał w coś ambitnego wejrzeć i się rozejrzeć.
Pan na włościach pyta biedaka „Dlaczego ty,kochany,nie oglądałeś nowych tytanów? Wolałeś babrać się w ghiblim pierdzie?
A może wolałeś oglądać to zwierzęce gówno,gnoju zasrany?
Te „Wilcze bachory",te „#!$%@?"?
Odpowiadaj, Psi pomiocie, jak pan ciebie pyta!"
Chłopak nie odpowiada,
Pan już się nachyla,rękę podnosi,do uderzenia się zanosi,uderza.
Chłopak nie będąc winnym,dostał srogie baty.
Krew się leje,spływa na powierzchnię klatki,kraty.
Chłopak wychudzony przytomność traci,
ostatni widok przed tą utratą to ziemia i woda zastała,
to polskie Mazury,Warszawa,
to Kraków i całe jego życie,jego sukcesy,jego przegrane,
Jego Wzloty,Jego Upadki,słowem,jego miasto ukochane
Podchodzi do niego mężczyzna.
Nagle okazuje się,że to nie Kraków,a Tokio wybrukowane,nowoczesne,ale przez otaków #!$%@?.
Podchodzi do niego ochroniarz Pana,ciągnie go gdzieś przed siebie.
Dokąd,nie wiadomo,jedyne co chłopak widzi,to czterdzieści i dwa,czterdzieści i dwa,tę liczbę koniec wskazującą,będącą początkiem końca.
Gdzie chłopak się podział,nie wiadomo,podobno ktoś go gdzieś widział,ale porywacza nie znaleziono.
Jedyne co odnaleziono,to kurtę jego,a w niej kartkę z zapisem „czterdzieści dwa,dwa i dziesięć...Ego principium et finis, principium et finis omnium chaos.Dirua forma novum condiderunt orbis".
#tworczoscwlasna #wiersz #otakucwele #mickiewiczstyle #amino #sztukawspolczesna