967 - 1 =966 Tomasz Lem, _Awantury na tle powszechnego ciążenia_, B... (@Vivec)

967 - 1 =966

Tomasz Lem, Awantury na tle powszechnego ciążenia, Biografia

Wspomnienia o Stanisławie Lemie napisane przez jego syna. Z książki czytelnik dowiedzieć się może o prywatnym życiu autora Cyberiady. M.in. o jego miłości do słodyczy, narciarskich przygodach, potyczkach z motoryzacją, o gabinecie w którym pracował czy też problemach z cenzurą, lub wojennych przeżyciach we Lwowie. Autor przytacza liczne anegdoty, zamieszcza krótkie fragmenty listów które Lem pisał i wywiadów których udzielał. Z książki wyłania się obraz autora jako niezwykle inteligentnego człowieka, ale też nieporadnego w kontaktach towarzyskich.

Przeczytać możemy o tym jak podczas odwiedzin Lemów przez Wisławę Szymborską i Ewę Lipską:

ojciec, wskazując na talerz z ciastkami z Cracovii, jednej z niewielu krakowskich cukierni, której wyroby w tamtych czasach można było podać bez niepokoju o los gości, rzekł:

– Uważam, że do tych ciastek należałoby powtykać karteczki z cenami, żebyście panie wiedziały, jak bardzo się dla was wykosztowaliśmy! – Po czym, zwracając się do żony, dodał tym samym uprzejmym tonem, niewinnie, choć z lekkim wyrzutem: – Basiu, dlaczego mnie kopiesz pod stołem?

Czy też o jego życiu wewnętrznym:

Kiedy mój syn studiował fizykę w Princeton (…) utrzymywałem z nim dość intensywną korespondencję. I on skarżył się matce w liście, że ojciec, zamiast pisać o swoim życiu wewnętrznym albo pytać o jego nastroje, pisze o galaktykach, o czarnych dziurach, o zakrzywieniu przestrzeni. Żona moja odpowiedziała (…): „życiem wewnętrznym twojego ojca są właśnie czarne dziury i galaktyki”.

O jego oderwaniu od rzeczywistości:

Schodząc po schodach, ojciec zajrzał kiedyś do pokoju szwagierki, a widząc w nim tylko starego, ślepego jamnika Beja, zgasił światło.

– Zgasiłem u ciebie światło – mówił po chwili – bo niepotrzebnie się paliło.

– To szkoda, bo tam był Bej – odparła szwagierka.

– A po co mu światło?

– On sobie wieczorami lubi czasem poczytać.

– Poczytać? – zdumiał się ojciec. – Jak to poczytać? Przecież on jest ślepy!!

Książka napisana jest szczerze i wyczuć w niej możemy miłość i podziw syna do ojca. Biografia ta przeznaczona jest głównie dla miłośników twórczości autora Solaris, ale sięgnąć po nią może każdy. Jest to krótka(niestety) opowieść o kimś niezwykłym. Szczerze polecam!

#bookmeter