39 754 - 4 = 39 750

Pasażerka (1963) – 7/10
W tłumie turystów zapełniających pokład transatlantyckiego statku znajduje się niemieckie małżeństwo, Walter i Liza. W jednym z portów, do których zawijają podczas rejsu, na statek wsiada kobieta, która przypomina Lizie kogoś, kogo poznała przed laty, służąc w kobiecych formacjach SS w Oświęcimiu. Lizę nawiedzają wspomnienia z obozowej przeszłości, a wraz z nimi pamięć o jednej z więźniarek, na której Liza próbowała esesmańskich „metod wychowawczych".

Tragiczna śmierć reżysera 20 września 1961 r. przerwała kręcenie zdjęć do dobrze rokującej produkcji. Munk zdążył zrealizować tylko drugą, retrospektywną część - zbiór scen, które miały być przeplecione z partiami rozgrywającymi się na pokładzie statku pasażerskiego. Po śmierci Munka żaden z jego kolegów nie zdecydował się dokończyć za niego dzieła. Podjęto natomiast próbę scalenia, powiązania gotowych już fragmentów w jednorodną całość dokładając kilka scen składających się z nieruchomych ujęć, klatek zdjęciowych. To sprawiło, że konstrukcja filmu jest na swój sposób wyjątkowa.Pokaż całość

40 664 - 4 = 40 660

Obcego, ani jego kontynuacji nigdy nie oglądałem, nie jestem zresztą fanem sci-fi. Chciałem się jednak dowiedzieć skąd się wziął fenomen tej serii. Przyznam, że o ile kontynuacje w pewnym sensie były nieco wtórne, przewidywalne i w niektórych momentach kiczowate, to film z 1979 robi naprawdę przyzwoite wrażenie. Szanuję twórców za bardzo dopracowaną scenografię, wykreowanie postaci Obcego i stworzenie tak znakomitego kostiumu.

O ile pierwszą część tej tetralogii mógłbym jeszcze polecić, to pozostałe trzy filmy niczym szczególnym się już nie wyróżniają (chyba powinienem otagować to jako #niepopularnaopinia ;s). Dodam jeszcze tylko, że za każdym razem oglądałem wersje reżyserskie.

AlienPokaż całość

40 717 - 4 = 40 713

Cztery bardzo dobre filmy. Zdecydowanie polecam "Wyrok w Norymberdze". "Prawdę" Cluzota również warto obejrzeć (dobrze sprawdza się podczas seansów z dziewczyną).

La vérité (1960) – 8/10

DramatPokaż całość

40 798 - 4 = 40 794

Wziąłem się za dramaty sądowe, których swego czasu powstawało całkiem sporo. Oczywiście najznamienitszym dziełem tego gatunku jest „Dwunastu gniewnych ludzi” Sidneya Lumeta (polecam jeszcze rosyjską wersję – „12”, o której zresztą już pisałem ;p), ale kilka z późniejszych filmów również zasługuje na uwagę. Z poniższej czwórki zdecydowanie polecam „Kto sieje wiatr”.

The Paradine Case (1947) – 5/10

MadelainePokaż całość

40 819 - 4 = 40 815

Wszystkie dzieła Felliniego już za mną, niestety ostatnie cztery jego filmy nie zrobiły już na mnie takiego wrażenia jak większość jego poprzednich dzieł. Z tej czwórki warto obejrzeć „Wywiad”, który można potraktować jako uzupełnienie „Osiem i pół”. BTW polecam książkę Marii Kornatowskiej „Fellini” ;)

E la nave va (1983) – 5/10

FilmPokaż całość

40 841 - 4 = 40 837

Kino jest formą sztuki, a jednocześnie cyrkiem, lunaparkiem, podróżą na pokładzie „statku szaleńców”, przygodą, iluzją, mirażem.

~ Fellini

AmarcordPokaż całość

40 853 - 4 = 40 849

Kino jest formą sztuki, a jednocześnie cyrkiem, lunaparkiem, podróżą na pokładzie „statku szaleńców”, przygodą, iluzją, mirażem.

~ Fellini

Bloc-notesPokaż całość

40 864 - 4 = 40 860

Początkowo uprawiałem kino raczej paraliterackie niż plastyczne. Z biegiem czasu zawierzyłem obrazowi.

~ Fellini

BoccaccioPokaż całość

40 906 - 4 = 40 902

Filmografia Felliniego, część II.



NiePokaż całość

40 369 - 4 = 40 365

Czas zacząć nadrabiać zaległości z wrzucaniem obejrzanych filmów. Na początek cztery filmy Federico Felliniego - te najstarsze, z początkowego okresu jego twórczości. Szczególnie mocno polecam "Wałkoni".



WażącPokaż całość

40 636 - 4 = 40 632

Całkiem fajne cztery filmy. Wielbicielom starego kina szczególnie polecam "Furmana śmierci".

Körkarlen (1921) – 8/10

JestPokaż całość

40 692 - 4 = 40 688 [poprawny wynik, wcześniejszy był błędny]

Dawno nic nie wrzucałem pod taga, ale dziś jest okazja. W piątek na TVP Kultura zakończył się cykl filmów Carlosa Saury. Z piątki, którą emitowali nie oglądałem tylko znakomitego „Nakarmić kruki”, z którym zapoznałem się kilka tygodni wcześniej. Ciekawy reżyser. W tym okresie jego twórczości, który został przybliżony (końcówka lat 60. i lata 70.) celnie komentował w swoich filmach realia ówczesnej Hiszpanii.

Peppermint Frappé (1967) – 7/10

ThrillerPokaż całość

40 768 - 4 = 40 764

Cztery filmy francuskiej Nowej Fali, w tym trzy najbardziej znane, charakterystyczne dla tego nurtu. Dla miłośników kina pozycje obowiązkowe ;>



WPokaż całość

40 792 - 4 = 40 788

Genialny film Carlosa Saury, oryginalny thriller z lat 50. + na dokładkę dwa filmy, które stanowiły zapowiedź francuskiej nowej fali. Te ostatnie mają dużo wspólnego z nowofalową estetyką, jednak nie realizują jej założeń tak dokładnie jak dzieła uznawane za sztandarowe i najbardziej reprezentatywne - „Czterysta batów” François Truffauta, „Do utraty tchu” Jeana-Luca Godarda i „Hiroszima, moja miłość” Alaina Resnaisa.

Cria cuervos (1976) – 9/10

BardzoPokaż całość

40 797 - 4 = 40 793

Kilka bardziej rozpoznawalnych filmów powstałych w okresie włoskiego neorealizmu. Polecam je wszystkie, bo czas dość łagodnie się z nimi obszedł ;s



NeorealizmPokaż całość

40 816 - 4 = 40 812

Changelling (2008) – 6,5/10

Oparta na prawdziwych wydarzeniach historia. Momentami ciężko było uwierzyć, że wszystko wyglądało aż tak bezczelnie (wciśnięcie podstawionego dziecka czy wysłanie Christine do psychiatryka). Plusem są świetne stroje oraz dopracowana scenografia, pięknie przedstawiająca Nowy Jork lat dwudziestych. Dobrze wypadli też aktorzy – grająca główną rolę Jolie i wcielający się w postać pastora Briegleba Malkovich.

Niestety,Pokaż całość

40 826 - 4 = 40 822

Mała porcja animacji - z tej czwórki szczególnie polecam "Walc z Baszirem".

Vals im Bashir (2008) – 8,5/10

Ciekawy,Pokaż całość

40 837 - 4 = 40 833

Belle de jour (1967) – 7,5/10

Po Bunuelu można by się spodziewać większej ilości elementów stricte surrealistycznych, które w „Piękności dnia” ograniczają się do marzeń sennych Severine. Podobała mi się eteryczna, trochę chłodna Catherine Deneuve, grająca główną rolę. Warto ten film obejrzeć chociażby dla niej oraz jej przepięknych kostiumów, zaprojektowanych przez YSL i będących kwintesencją mody damskiej z lat 60.

MotywyPokaż całość

40 858 - 4 = 40 854

Nareszcie mi się udało obejrzeć "Casabalnkę" i parę innych klasyków ;s

All Quiet on the Western Front (1930) – 8,5/10

ZdobywcaPokaż całość

40 872 - 4 = 40 868

Cztery filmy Béli Tarra, który wg krytyków jest jednym z najlepszych twórców współczesnego kina awangardowego. W swoich dziełach najczęściej meandruje wśród metafizyki, psychologii i kwestii społecznych (przypomina trochę taki reżyserów jak Tarkowski, Antonini czy Angelopoulus). Początkowo tematami jego filmów były problemy społeczne, z jakimi borykały się Węgry w latach 80-tych, a głównymi bohaterami – ludzie z marginesu społecznego. Z czasem jednak Béla Tarr zaczął skupiać się zazwyczaj na problemach natury ludzkiej, samotności i deformacji psychiki.

Tarr operuje własnym, niepowtarzalnym językiem: pół-dokumentalną narracją, alinearną formą opowiadania historii, zamiłowaniem do długich, mrocznych, hipnotycznych, czarno-białych, naturalistycznych ujęć oraz ogromną wrażliwością wizualną. Najchętniej współpracuje z aktorami-amatorami, często też stosuje improwizację. Tarr jest mało znany poza granicami Węgier (niestety). Tutaj jest ciekawy artykuł o jego twórczości.

NiePokaż całość