Halski-patrol
Halski-patrol
  • 2
Totalnie hipotetyczna sytuacja: Dostajesz milon dolarów za zabicie losowej osoby i nie ponosisz za to konsekwencji, idziesz na taki układ? Ciekawy jestem jak bardzo konsekwencja kary odstrasza ludzi od takich zachowań.

#psychologia #prawo #policja #pytanie #kryminalne

Zabijam losowego człowieka za milion dolarów

  • Tak 51.0% (150)
  • Nie 49.0% (144)

Oddanych głosów: 294

  • 26
  • Odpowiedz

  • Otrzymuj powiadomienia
    o nowych komentarzach
Drill90
Drill90
  • 1
"Totalnie p**bany", przehajpowany średniak

Jestem na świeżo po seansie. I niestety jest to jeden z tych filmów, który zawiódł mnie strasznie. Ale chcę opisać to po kolei, żeby w tym wszystkim był jakiś porządek rzeczy. Więc zaczynamy…
Elizabeth Sparkle (Demi Moore) to nieco przebrzmiała już hollywoodzka gwiazdka z Oscarem na koncie i własną gwiazdą w alei sław w dorobku, której stuknęła niedawno pięćdziesiątka. Nie dostaje propozycji nowych ról, a jej źródłem utrzymania jest własny program fitness nagrywany dla jednego z kablowych kanałów. Niestety oglądalność spada z racji wieku pani Sparkle oraz jej mało atrakcyjnego wyglądu, więc szefostwo postanawia ją zwolnić. Zdruzgotana Elizabeth ulega wypadkowi samochodowemu w drodze do domu po tym, jak widzi zrywany billboard z jej podobizną na autostradzie, co jest jednocześnie metaforą jej przemijającej sławy… Ląduje w szpitalu, ale lekarz stwierdza, że nic poważnego jej nie jest, po czym rzuca uwagę że Elizabeth „jest kandydatką” i daje jej wypis. Elizabeth w drodze powrotnej ze szpitala w kieszeni płaszcza odnajduje tajemniczą kartkę owijającą pendrive z opisem „to zmieniło moje życie”…
Tyle o fabule. Za dużo spoilerów być nigdy nie może, choć te i tak się tu pojawią. Obejrzałem ten zacny film, i w sumie nie wiem co powiedzieć. Krytycy obiecywali nam Cronenberga, porównywali film do jego dzieł, pod względem obrzydliwości film miał przebijać „Martwicę mózgu” Petera Jacksona i… co? No więc spieszę z wyjaśnieniami. Wbrew sloganom – cytuję „totalnie po*ane” – które miały sugerować rollercoaster, hardkor, jazdę po bandzie i po prostu przynajmniej zniesmaczenie widza, dostaliśmy bardzo dziwny twór, który chyba nie do końca wie, czym chce być, podobnie jak w finalnych scenach monstrum na scenie. „Substancja” wbrew pozorom, nie jest antykulturą jak to niektórzy piszą niemalże spuszczając się nad tym filmem. Nie jest też filmem, który pod płaszczykiem kina grozy podejmowałby jakąś polemikę z tematyką, o której chce powiedzieć.
Tematy czy to seksualizacji telewizji, przemijania, niechęci pogodzenia się z tym czy ciśnięcia beki z branży filmowej zostały tu tak strywializowane, że to naprawdę aż boli. Do tego właśnie brak obrania właściwej ścieżki artystycznej dla tego filmu, który nie wie, czy miał być groteskową komedią grozy czy opowieścią na serio niestety mu nie pomaga, bo ani jednej, ani drugiej ramy się nie trzyma. Pani reżyser i scenarzystka jednocześnie nie miała do tego głowy. I nie zrozumcie mnie źle, są filmy kręcone przez kobiety, które naprawdę są bardzo dobre – mamy przecież „Dziwne Dni” od Kathryn Bigelow, „Saint Maud” od Rose Glass, Sofię Coppolę, której choć rola Mary Corleone w „Ojcu Chrzestnym III” nie wyszła, to jako reżyserka radzi sobie naprawdę dobrze (choćby „Między słowami”). Więc to nie jest tak, że się nie da… Tutaj – no
Drill90 - "Totalnie p**bany", przehajpowany średniak Jestem na świeżo po seansie. I ...

źródło: 1

Pobierz
  • 5
  • Odpowiedz

  • Otrzymuj powiadomienia
    o nowych komentarzach
Pioter_Polanski
Pioter_Polanski
  • 0
@Drill90:

Nie wiem, czy oglądałeś ten film z otwartym umysłem, ale mam wrażenie, że całkowicie nie doceniłeś jego głębi i wyjątkowości. „Substancja” to jedno z tych dzieł, które wykraczają poza prostą klasyfikację „przereklamowanego średniaka”. Zaryzykowałbym stwierdzenie, że film ociera się o arcydzieło współczesnego body horroru – zarówno pod względem artystycznym, jak i w swojej niezwykle trafnej krytyce współczesnej kultury.

Przede wszystkim, twierdzenie, że film „nie wie, czym chce być”, świadczy o niezrozumieniu jego celowej wieloznaczności. „Substancja” balansuje na granicy groteski, czarnego humoru i horroru, ale to właśnie ta mieszanka nadaje mu siłę. Elizabeth Sparkle (kapitalnie zagrana przez Demi Moore) to postać tragiczna, której przemijająca uroda staje się metaforą dla całego przemijania w świecie showbiznesu. Nie mamy tu do czynienia z płytką satyrą na branżę, jak sugerujesz. To bardziej alegoria egzystencjalnego horroru, który czeka na każdego, kto próbuje zatrzymać czas w świecie, który fetyszyzuje młodość i
  • Odpowiedz
Pioter_Polanski
Pioter_Polanski
  • 0
@Drill90:

Co do body horroru - masz rację, że japońskie kino, szczególnie w kontekście tego gatunku, potrafi być ekstremalne. Jednak nie uważam, że intensywność gore czy przerażenia jest jedynym wskaźnikiem body horroru. W „Substancji” mamy do czynienia z czymś bardziej subtelnym, zdecydowanie nie tak skrajnym, jak w dziełach typu "Tetsuo". Transformacja Elizabeth Sparkle nie opiera się jedynie na wizualnej deformacji, ale na powolnym, psychologicznym rozkładzie, co w mojej ocenie jest kluczowym elementem body horroru - ukazaniem, jak ciało staje się polem bitwy dla wewnętrznych i zewnętrznych sił.

Piszesz, że „Substancja” nie jest filmem o ludziach takich jak my, bo odnosi się do świata showbiznesu, ale prawda jest taka, że wielu z nas - może nawet większość - w pewnym stopniu marzy o lepszym, bardziej ekscytującym życiu, jak to, które widzimy na ekranie. Niezależnie od tego, czy to sława, sukces, czy po prostu utrzymanie wiecznej młodości, showbiznes działa jak lustro dla naszych pragnień. Film, mimo że opowiada o celebrytach, mówi o uniwersalnych ludzkich ambicjach i lękach. W końcu wszyscy, na jakimś poziomie, zmagamy się z presją wyglądu, akceptacji i przemijania, choć może w mniej spektakularny
  • Odpowiedz
Aokx
Aokx
  • 0
Myślę że świat sobie jest, później technologia się rozrasta, ludzie mają wszystko, nudzą się więc tworzą symulacje życia w komputerze i tak powstaje nowy świat i tak w kółko. #filozofia
  • 8
  • Odpowiedz

  • Otrzymuj powiadomienia
    o nowych komentarzach
  • Coś jeszcze?

Osiągnięcia