Ciemna materia w fizyce to zjawisko, gdy fizycy zaczynają zauważać, że nie mogą wyjaśnić obserwowalnej rzeczywistości za pomocą obecnej teorii naukowej, i zaczynają wyczarowywać nowe teorie z dodawaniem wymiarów, które same na siebie się zamykają, bezwstydnie wiążąc struny ku wszystkiemu, a potem jeszcze znajdują pretensjonalnie nazywaną ciemną energię, która wyjaśni ciemną materii, dość wygodnie.
Można zauważyć, że ta sama sytuacja ostatnio dominuje też w naukach społecznych, gdzie dla każdego rozsądnego obserwatora porównanie obecnej rzeczywistości do oficjalnej wersji historii lub konceptów socjologicznych, nie mówiąc nawet o ideologicznie obciążonych badaniach, wszystkie te porównania wysyłają obserwatora w stan lekkiego zawrotu głowy lub ciężkiego niezadowolenia z powodu oczywistego istnienia jakiejś ciemnej materii w dziejach człowieczeństwa, która znieksztalca rzeczywistość.
Fizycy wymyślają swoje śmieszne teorie o strunach, próbując zapchać tę lukę w rzeczywistości, zwykły człowiek próbuje rozwiązać oczywiste niezgodności rzeczywistości z tym, co się o niej mówi, wymyślając teorie spiskowe. Tam, gdzie fizycy otrzymują nagrody, foliarzy otrzymują drwiny.
Dzięki rozwojowi Internetu wszyscy zdali sobie sprawę, że pierwsza osoba w państwie jest nieco umowna. Jasne jest, że w USA Biden podejmuje dokładnie zero decyzji państwowych, podczas gdy w Rosji rządzi prawdopodobnie już trzeci Putin. Dlaczego nie mielibyśmy założyć, że dokładnie te same zjawiska istniały też w przeszłości, tylko teraz są bardziej zauważalne. Na przykład, że Reagan był tak naprawdę tylko aktorem grającym prezydenta, a Stalin również miał sobowtórów, niektórzy z których również rządzili podczas jego prawie trzydziestoletniej kadencji.
Z jednej strony rola pojedynczego człowieka w historii wydaje się maleć, a z drugiej strony coraz więcej dziwnych postaci staje się głowami państw. Dlaczego każdy prezydent nowoczesnego kraju nie może być tak nieskazitelny jak Duda? Dobrze wyglądający 50-letni mężczyzna tej samej narodowości i wyznania religijnego co większość populacji, z dobrym wykształceniem, z normalną rodziną. Dlaczego wciąż mamy Macronów.
Po uświadomieniu sobie, że na czele państwa często stoją fikcyjne osoby, kolejnym pytaniem jest, ile naprawdę niepodległych państw istnieje na świecie. Oczywiście jest ich o jeden rząd wielkości mniej niż te dwustu zarejestrowanych w Organizacji Narodów Zjednoczonych. Nawet w odniesieniu do wielu krajów europejskich istnieją poważne wątpliwości. To oczywiste, że Szwecja jest bardziej niezależna niż Finlandia, ale jeśli porównamy Niemcy i Czechy, nie będzie to już aż tak oczywiste.
I tu pojawia się ukryta ciemna masa, jeśli na wpół fikcyjnym państwem rządzi w pełni fikcyjna postać, to jaka grawitacja trzyma to wszystko razem, odpowiedź zależy od waszego gustu w teoriach spiskowych.
Ciemna materia w fizyce to zjawisko, gdy fizycy zaczynają zauważać, że nie mogą wyjaśnić obserwowalnej rzeczywistości za pomocą obecnej teorii naukowej, i zaczynają wyczarowywać nowe teorie z dodawaniem wymiarów, które same na siebie się zamykają, bezwstydnie wiążąc struny ku wszystkiemu, a potem jeszcze znajdują pretensjonalnie nazywaną ciemną energię, która wyjaśni ciemną materii, dość wygodnie.
Można zauważyć, że ta sama sytuacja ostatnio dominuje też w naukach społecznych, gdzie dla każdego rozsądnego obserwatora porównanie obecnej rzeczywistości do oficjalnej wersji historii lub konceptów socjologicznych, nie mówiąc nawet o ideologicznie obciążonych badaniach, wszystkie te porównania wysyłają obserwatora w stan lekkiego zawrotu głowy lub ciężkiego niezadowolenia z powodu oczywistego istnienia jakiejś ciemnej materii w dziejach człowieczeństwa, która znieksztalca rzeczywistość.
Fizycy wymyślają swoje śmieszne teorie o strunach, próbując zapchać tę lukę w rzeczywistości, zwykły człowiek próbuje rozwiązać oczywiste niezgodności rzeczywistości z tym, co się o niej mówi, wymyślając teorie spiskowe. Tam, gdzie fizycy otrzymują nagrody, foliarzy otrzymują drwiny.
Dzięki rozwojowi Internetu wszyscy zdali sobie sprawę, że pierwsza osoba w państwie jest nieco umowna. Jasne jest, że w USA Biden podejmuje dokładnie zero decyzji państwowych, podczas gdy w Rosji rządzi prawdopodobnie już trzeci Putin. Dlaczego nie mielibyśmy założyć, że dokładnie te same zjawiska istniały też w przeszłości, tylko teraz są bardziej zauważalne. Na przykład, że Reagan był tak naprawdę tylko aktorem grającym prezydenta, a Stalin również miał sobowtórów, niektórzy z których również rządzili podczas jego prawie trzydziestoletniej kadencji.
Z jednej strony rola pojedynczego człowieka w historii wydaje się maleć, a z drugiej strony coraz więcej dziwnych postaci staje się głowami państw. Dlaczego każdy prezydent nowoczesnego kraju nie może być tak nieskazitelny jak Duda? Dobrze wyglądający 50-letni mężczyzna tej samej narodowości i wyznania religijnego co większość populacji, z dobrym wykształceniem, z normalną rodziną. Dlaczego wciąż mamy Macronów.
Po uświadomieniu sobie, że na czele państwa często stoją fikcyjne osoby, kolejnym pytaniem jest, ile naprawdę niepodległych państw istnieje na świecie. Oczywiście jest ich o jeden rząd wielkości mniej niż te dwustu zarejestrowanych w Organizacji Narodów Zjednoczonych. Nawet w odniesieniu do wielu krajów europejskich istnieją poważne wątpliwości. To oczywiste, że Szwecja jest bardziej niezależna niż Finlandia, ale jeśli porównamy Niemcy i Czechy, nie będzie to już aż tak oczywiste.
I tu pojawia się ukryta ciemna masa, jeśli na wpół fikcyjnym państwem rządzi w pełni fikcyjna postać, to jaka grawitacja trzyma to wszystko razem, odpowiedź zależy od waszego gustu w teoriach spiskowych.
#teoriespiskowe #socjologia #gruparatowaniapoziomu