Wpis z mikrobloga

Jestem przeraźliwie nieszczęśliwym człowiekiem i obawiam się, że to nie jest choroba - po prostu taki jestem. Ciężar ludzkiej egzystencji wraz z wiekiem staje się nie do zniesienia samemu. Może trzeba się nim z kimś podzielić? Doskwiera mi wieczne niezadowolenie i permanentne poczucie pustki. Czuję się obco we własnym ciele.
#feels #depresja ##!$%@? #przegryw
  • 4
  • Odpowiedz
Wiem że to porada rodem z amerykańskich seriali ale czasem wygadanie się ze smutku u terapeutki może serio pomóc - mniejsza o to, że za opłatą. Zawsze też możesz znaleźć przyjaciół w kręgu osób połączonych wspólnym, konkretnym hobby. Przykro mi że jest Ci ciężko ale pamiętaj że Bóg Cię kocha. Nie powstałeś z nicości podobnie jak wszechświat z niej nie powstał. Twój początek jest w Twoim przyjacielu Bogu w którego wiara da
  • Odpowiedz