**StarCrawlers** Tag autorski: #lisaroscontent Wpis na blogu: https:/... (@Lisaros)

StarCrawlers

Tag autorski: #lisaroscontent
Wpis na blogu: https://lisaroscrpg.blogspot.com/2023/01/starcrawlers.html
Discord crpg: https://discord.gg/yDJq7Nk

Koncepcja dungeon crawlera jest prosta - wybierasz drużynę śmiałków i wchodzisz nimi do lochu, przemieszczasz się coraz dalej, napotykasz po drodze różne przeszkody - głównie puzzle i wrogów - gospodarujesz zasobami drużyny. Tak się zaczynał słynny Dungeon Master - gra z 1987 roku, która mocno spopularyzowała gatunek i miała wielki wpływ na jego rozwój. Powstało wiele klonów i rozwinięć samej koncepcji takiej gry. W nowym wydaniu można było zagrać w Legend of Grimrock z 2012 roku (prawie 30 po premierze Dungeon Mastera!), czy też w niedawno opisywanym na łamach bloga Vaporum, które stanowi unowocześnienie koncepcji takiego właśnie klasycznego dungeon crawlera w klimacie steam-punk. W tym wszystkim powstaje jednak pytanie - ile można chodzić po samym lochu? A może by tak nieco poeksperymentować trochę z tym gatunkiem? Tak postanowili zrobić twórcy StarCrawlers, którzy nie tylko pozmieniali kilka rzeczy w znanej od lat formule, ale też osadzili grę w nietypowym dla gatunku settingu - sci-fi in spaaaaaaaaaaaaaaace!

Wraz z naszą panią pilot Luną lądujemy na stacji kosmicznej o nazwie Terminus IX, czy też bardziej potocznie nazywanej przez jej lokalną społeczność - STIX. Jest to stacja głęboko nigdzie, na której musimy poszukać pracy, bo jak nasza pilot nam przypomniała - jeść za coś trzeba i statek utrzymywać też. Nie żebyśmy mieli jakąś mechanikę latania tym statkiem, czy wydawania kasy na jedzenie, no ale wiecie, o co mi chodzi. Podejmujemy się zatem pracy jako jeden z "crawlerów", czyli ludzi od mokrej roboty dla korporacji i organizacji działających na stacji. Na jednej z pierwszych misji natrafiamy na ślad wielkiego statku kolonizacyjnego "Stella Marin", którego załoga i pasażerowie... tajemniczo zaginęli, wszyscy. Jako odkrywcy tego niewygodnego dla wielu faktu i jak się okazało jako skuteczni crawlerzy zostajemy wciągnięci w wir wydarzeń mających na celu wyjaśnienie całej tej tajemnicy.

Wiem, wiem - Lisaros, czy to jest na pewno dungeon crawler? Cały akapit wstępu o zastanej sytuacji, żadne "wchodzimy do lochu i jazda!"? Cóż, StarCrawlers to pozycja dość nietypowa. Twórcy gry podeszli do tematu niezwykle ambitnie i w grze znalazło się wiele elementów, które można znaleźć w crpg, ale już niekoniecznie w dungeon crawlerach. Jedną z nich jest fabuła, która nie sprowadza się do "idź i zabił zło!", czy też "zobacz, co się tutaj stało". Na stacji mamy bowiem szereg organizacji, które knują między sobą i wszczynają intrygi. Cała sprawa zaginięcia kolonistów i załogi statku nie jest jasna, a aż 3 organizacje są tym bezpośrednio bardzo zainteresowane. Droga do poznania prawdy będzie stanowiła główną oś gry i możemy się na końcu nieźle zdziwić, zwłaszcza jak dokonamy pewnych wyborów.

Tak jest - wybory! To kolejny niespotykany raczej motyw w tym podgatunku. Od razu muszę trochę ostudzić emocje, bowiem c&c zwykle jest mało znaczące - ot, dostajemy inne dialogi, możemy iść w inne miejsca lub wręcz pewne obszary będą dla nas zamknięte, czekają nas inne starcia. Niemniej c&c są, a wraz z możliwością zmieniania stron w trakcie gry, czy też dotrzymywania lojalności w wątku głównym przyznaję, że przyczyniło się to do pewnego przywiązania emocjonalnego z moim pracodawcą. Pojawiło się też w pewnych momentach miłe uczucie, gdzie moja postawa zaprocentowała. No i jest jeszcze sprawa tego, że przedstawicielka sojuszniczego korpo była hot waifu xD

Jak już wspomniałem, lądujemy na stacji, która będzie dla nas hubem. W lokalnym barze będziemy mogli zamienić kilka słów nie tylko z barmanem, który oczywiście wie wiele, co się na stacji dzieje, ale też z innymi osobami, z tym że to będą tylko ustawione dialogi, nie tak że mamy jakiś wybór, do kogo tam zagadać, a do kogo nie. Tam też możemy chodzić na misje. Tych są dwa rodzaje:

1. misje główne - te są dopracowane, deweloper postarał się, by każda z nich była w jakiś sposób wyjątkowa, napotykamy tam nie tylko na wrogów, ale też na tak charakterystyczne dla dungeon crawlerów zagadki. Można powiedzieć, że to część gry najbardziej zbliżona do klasyki podgatunku. Lokacje potrafią być całkiem spore. Kolejne misje są coraz trudniejsze i przy każdej jest sugerowany poziom postaci w drużynie, który jest optymalny do zrobienia danej misji. Niektóre misje były naprawdę super i zapadły mi w pamięć,

2. misje poboczne - te są generowane losowo i za każdym razem są nieco inne. Jest kilka podstawowych typów misji, które mają pewne cechy wspólne, w tym wygląd lokacji, lecz sama konstrukcja poziomu różni się od siebie za każdym razem. Misje te robimy dla poszczególnych organizacji i często jest tak, że jak je zrobimy dla zleceniodawcy, to wzrasta nam u niego reputacja, ale spada u innych organizacji - rywali naszego mocodawcy.

Tak jest - organizacji. Są to głównie korporacje, które zajmują się poszczególnymi działami biznesu - firmy zbrojeniowe, metalurgiczne, biochemiczne itd. Są też inne organizacje, jak te działające na rzecz pracowników, czy też klimatu. Część organizacji jest zrzeszonych w większym sojuszu. Największy z nich to UFD skupiający ważne korporacje na stacji. O wiele mniejszy to Anarchiści, którzy, jak to społeczniacy, chcą, by było dobrze. Pozostali są niezrzeszeni, ale mogę już zdradzić, że sytuacja... może się zmieniać w trakcie gry. Każda organizacja ma określone nastawienie względem nas. Jak dla nich pracujemy, robimy coś po ich myśli, to nasza reputacja się polepsza, a jak włamujemy się do nich, czy kradniemy ich rzeczy, no to się pogarsza. Możemy polepszyć naszą reputację na tyle, by mieć z tego pewne korzyści w postaci możliwości wykonania dla nich ściśle im przypisanego zadania/zadań, by uzyskać od nich przysługi, które z kolei możemy wymienić na konkretne benefity - im lepsza reputacja, tym dostęp do lepszych benefitów, które z kolei kosztują więcej przysług. Dodam, że deweloperzy starali się, by każda organizacja się wyróżniała - inaczej to nich się dzwoni, mają innych reprezentantów, zajmują się czymś innym... a tych organizacji w grze jest ponad 20, DWADZIEŚCIA!

Zanim jednak w ogóle trafimy na stację, to trzeba stworzyć postać, czyli wybrać którąś z 7 dostępnych klas: Soldier, Force Psyker, Smuggler, Hacker, Cyberninja, Void Psyker, Engineer. Ja wybrałem Smugglera, ponieważ jest zręczny, umie się targować, celnie strzela pistoletami, a poza tym to śmieszek poza kontrolo! Możemy później zrekrutować kolejnych członków drużyny, po jednym z każdej klasy plus potencjalnie jeszcze jedną osobę, która ma własną klasę postaci (czyli razem 8). Możemy, ale najlepiej wybrać jeszcze 3 osoby/klasy i tej podstawowej czwórki się trzymać, inaczej trzeba by spędzić o wieeeeeele więcej czasu, by powoooooli levelować wszystkich. Jak gra była jeszcze w EA, to w party miałem Smugglera, Engineera, Soldiera i tajemniczą postać. Tym razem wziąłem Smugglera, Hackera i wybierając pomiędzy Void Psykerem a Force Psykerem wziąłem w końcu... obu.

Deweloperzy postarali się i tutaj, by każda klasa jakoś się wyróżniała i to w dwojaki sposób - poza walką i w walce. Poza walką część klas jest bardzo przydatna, bo może np. hakować różne rzeczy, targować się, otwierać zamki. Mają też wiele interakcji podczas zwiedzania. Z kolei jeżeli chodzi o walkę, to każda klasa walczy nieco inaczej. I tak na przykład Force Psyker zaczyna każdą walkę ze 100 energii, jego moce kosztują określoną ilość energii (zwykle coś 20/25), która się stopniowo odnawia. Jest to klasa skierowana na ochronę drużyny, może na przykład tworzyć prismy różnego rodzaju, które np. skupiają na sobie ciosy, by nie dosięgnęły innych członków drużyny, czy też czyszczą rzucone na nas debuffy. Void Psyker z kolei gromadzi też swoją "energię" poprzez stosowanie niektórych mocy, by z kolei wydać tę "energię" na inne moce. Istnieje też ryzyko, że wybuchnie w walce i się ogłuszy, no ale bez ryzyka nie ma zabawy. Hacker ma z kolei wiele buffów, które pomagają drużynie, a także debuffów na wrogóe. W walce odstawać może jedynie Engineer, którego konstrukty po prostu nie są tak silne i przydatne w późniejszych fazach gry.

Jakby tego było mało, to każda klasa ma 3 grupy skilli, po 7 na każdą grupę, które są swoistymi podklasami, lecz nie trzeba wybierać jakiejś z nich, skille podnosi się swobodnie miedzy grupami. Jakby TEGO było mało, to KAŻDY skill ma 3 ranki, czyli poziomy jego mocy. Im wyższy poziom, tym skill wydajniejszy. Czasami opłaca się odblokować tylko skill na 1 ranku i go nie rozwijać, by móc wziąć dalszy skill i ten z kolei rozwijać. To jest coś imponującego. Zwłaszcza, że deweloperzy starali się bardzo mocno, by klasy pasowały do specyficznego settingu, tak samo jak używane przez nie skille i w mojej ocenie udało im się to bardzo dobrze.

1/2 bo nowy wykop ma chyba jakiś gorszy limit znaków xD

#lisaroscontent #crpg #rpg #gry #grypc #dungeoncrawler

#lisaroscontent

Lisaros

16.02.2023, 13:19:30 via Wykop

Klasa determinuje też rodzaj pancerza, jaki można nosić. Taki Force Psyker, czy też Soldier to pakery, co to mogą nosić wieeeelkie pancerze, a taki Void Psyker to paaaanie, na co to komu, uniki i lecimy z tematem! Oprócz slotów na pancerze mamy też sloty na: broń, tarcze i accessory, które to dają nam różne bonusy. Każde z tych przedmiotów ma wiele parametrów, mają też swoje poziomy odpowiadające poziomom postaci. Na szczęście nie