@smuteczek2000s: plan lekcji oglądałem dzisiaj. Przyjemny, sensacyjny polski film. "Nocy w przedszkolu" nie polecam, bo jesteś jeszcze "bezdzietną lambadziarą" i może być mało śmieszny dla Ciebie ( ͡º͜ʖ͡º)
@smuteczek2000s: Polecam przegladniecie swoich wysrywow ktore produkujesz, moje ulubione to te gdzie zawsze musisz zrobic z siebie ofiare i flexowac zaburzeniami psychicznymi dla poklasku albo pytasz o podstawowe rzeczy, za kazdym razem szukajac tego samego czyli walidacji xD Mysle ze wszystko sie tam znajdzie - Dramat, psychologiczny, komedia (To najbardziej),ale przede wszystkim cringe i parcie na szklo.
@smuteczek2000s: I kto to mówi? xDD Był jakiś wpis gdzie pisałaś że płakałaś w pracy bo nie mogłaś zrobić jakieś banalnej czynności - powiedz sobie to samo następnym razem.
@smuteczek2000s: Niczego innego nie oczekiwałem od ciebie, obróć kota ogonem xD. Sam mam hiperestezję więc doskonale wiem czym są emocje. Różnica jest taka że można nad nimi panować (Dziwne że twój terapeuta tego ci nie powiedział), a flexowanie tym żeby wzbudzić litość jest naprawdę strasznie słabe, no już pomijając że nie wróży to zbyt dobrze na przyszłość skoro złe zrobienie kawy jest już powodem do płaczu.
@Skatedog: wzruszające. Noszę na swoich barkach tak dużo, dążąc do perfekcjonalizmu, więc zdarza mi się płakać nad prostą rzeczą, której nie umiem wykonać.
"Nocy w przedszkolu" nie polecam, bo jesteś jeszcze "bezdzietną lambadziarą" i może być mało śmieszny dla Ciebie
( ͡º ͜ʖ͡º)
To tak po spojrzeniu co ostatnio oglądałam, te 3 były najlepsze
Mysle ze wszystko sie tam znajdzie - Dramat, psychologiczny, komedia (To najbardziej),ale przede wszystkim cringe i parcie na szklo.
Był jakiś wpis gdzie pisałaś że płakałaś w pracy bo nie mogłaś zrobić jakieś banalnej czynności - powiedz sobie to samo następnym razem.
Różnica jest taka że można nad nimi panować (Dziwne że twój terapeuta tego ci nie powiedział), a flexowanie tym żeby wzbudzić litość jest naprawdę strasznie słabe, no już pomijając że nie wróży to zbyt dobrze na przyszłość skoro złe zrobienie kawy jest już powodem do płaczu.
Noszę na swoich barkach tak dużo, dążąc do perfekcjonalizmu, więc zdarza mi się płakać nad prostą rzeczą, której nie umiem wykonać.