[Al-3_x]

Žižek: Kobiety, życie, wolność i lewica

W filmie do wrogów Agojie zaliczają się handlarze niewolników kierowani przez Santo Ferreirę, fikcyjnego bohatera luźno inspirowanego postacią Francisco Félixa de Sousy. Tyle że tak naprawdę de Sousa był brazylijskim handlarzem niewolników, który pomógł zdobyć Ghezo władzę, a Dahomej był królestwem, które podbijało inne państwa afrykańskie i sprzedawało ich mieszkańców w niewolę.

Królowa wojownik promuje tym samym tę formę feminizmu, którą najbardziej lubi liberalna klasa średnia Zachodu. Niczym współczesne feministki ruchu #metoo, wojownicze amazonki z Dahomeju potępią bezwzględnie wszelkie formy binarnej logiki, patriarchatu czy ślady rasizmu w języku codziennym; będą jednak bardzo ostrożne, by nie zakłócić głębszych form wyzysku, jakie podpierają nowoczesny kapitalizm globalny i uporczywe trwanie rasizmu.

Na tym przykładzie widać bagatelizację dwóch podstawowych faktów na temat niewolnictwa. Po pierwsze, biali handlarze często nie musieli nawet postawić stopy na afrykańskiej ziemi, gdyż uprzywilejowani Afrykanie (jak np. królestwo Dahomeju) zapewniali im obfite dostawy świeżych niewolników. Po drugie, handel niewolnikami był rozpowszechniony nie tylko w Afryce Zachodniej, ale także w jej wschodnich częściach, gdzie miliony ludzi zniewolili Arabowie i gdzie instytucja ta trwała dłużej niż na Zachodzie (Arabia Saudyjska formalnie zniosła niewolnictwo dopiero w 1962 roku).

Nawet prawica powinna szanować Žižka za celne wskazywanie słabości i hipokryzji współczesnej, zliberalizowanej lewicy i budowaniu fałszywych mitów walki rasowej czy płciowej która jedynie przykrywa dużą głębszy problem walki klasowej.

#revoltagainsthemodernworld #antykapitalizm #polityka #zizek