Wpis z mikrobloga

Krótkie wprowadzenie do systemów naprowadzania rakiet:

Pocisk cały czas wie, gdzie jest. Wie to, ponieważ wie, gdzie go nie ma. Odejmując to, gdzie on jest, od tego, gdzie go nie ma, lub to, gdzie go nie ma, od tego, gdzie jest (w zależności od tego, która wartość jest większa), uzyskuje się różnicę lub odchylenie. Podsystem naprowadzania wykorzystuje odchylenia do generowania poleceń korygujących w celu przemieszczenia pocisku z pozycji, w której on jest, do pozycji, w której go nie ma, i dotarcia do pozycji, w której go nie było, a teraz jest. W konsekwencji pozycja, w której on jest, jest teraz pozycją, w której go nie było, i wynika z tego, że pozycja, w której on był, jest teraz pozycją, w której go nie ma.

W przypadku, gdy pozycja, w której pocisk jest, nie jest pozycją, w której go nie było, system uzyskał zmienność, która jest różnicą między miejscem, w którym pocisk jest, a miejscem, w którym go nie było. Jeśli zmienność zostanie uznana za istotny czynnik, GEA również może ją skorygować. Jednak pocisk musi wtedy też wiedzieć, gdzie on jest.

Scenariusz z komputerem naprowadzającym pocisk przebiega w następujący sposób: Ponieważ zmienność zmodyfikowała część informacji uzyskanych przez pocisk, nie jest on pewien, gdzie jest. Jest jednak pewien, gdzie go nie ma, w granicach rozsądku i wie, gdzie był. Wtedy odejmuje to, gdzie powinien być, od tego, gdzie go nie było, lub odwrotnie, i porównując to do sumy algebraicznej tego, gdzie go nie powinno być, i tego, gdzie on był, jest w stanie uzyskać odchylenie i jego zmienność, którą nazywa się błędem.

#pasta #wojsko #heheszki
vytah - Krótkie wprowadzenie do systemów naprowadzania rakiet:

Pocisk cały czas wi...
  • 2