Wpis z mikrobloga

Za każdym razem, niezależnie czy gdzieś jadę, odbieram kogoś czy przypadkiem przechodzę przez dworzec czuję to samo.

Jakby świat zatrzymał się na początku wieku. Smutni ludzie, smutne ściany, fetor zmieszanego moczu, potu i brudu. Akademik dla bezdomnych. Dźwięk niewyraźnego spikera, którego nikt nie rozumie. Kiosk z gazetami i McDonalds jako powiew zachodu.

#wyznanie #przemyslenia #nostalgia #pkp #pociagi #smutnazaba
  • 1
  • Odpowiedz