Poświęciłem się i obejrzałem całe wystąpienie Putina w telewizji. Najlepsze są bowiem źródła w oryginale, a nie przekładzie.
Najciekawsze było przedstawienie rysu historycznego Ukrainy, która skojarzyła mi się z przedwojenną Czechosłowacją.
Według Putina Ukraina zawdzięcza swoje istnienie w obecnym kształcie Leninowi. Bolszewicy chcieli za wszelką cenę utrzymać władzę nawet kosztem interesów Rosji. Dlatego przegrywającym już wojnę Niemcom w 1918 roku oddali część terytorium i zawarli z nimi pokój brzeski. Oraz stworzyli Ukrainę przyłączając do niej czysto rosyjskie ziemie. Potem kontynuował to Stalin przyłączając ziemie Polski, Słowacji, Węgier i Rumunii. Potem Sowiety się rozpadły i Ukraina fuksem dostała swoje terytorium. Czyli Ukraina zawdzięcza swoje istnienie Leninowi i sowietom, a nie ukraińskim nacjonalistom - jak zaznaczył Putin. Na dodatek Ukraina dziś ruguje rosyjskość z historycznie zamieszkiwanych przez Rosjan ziem.
Jak się czyta ukraińskie komentarze wychwalające Banderę za wywalczenie niepodległej Ukrainy to można nawet zrozumieć Putina i przyznać mu rację.
W sumie to nasuwa się porównanie z historią Czechosłowacji i pretensjami Niemców. Niemcy zamieszkiwali tereny Sudetów od prawie tysiąca lat i nagle nie wiadomo skąd pojawiła się tam Czechosłowacja odbierając dodatkowo prawa zamieszkującym tam Niemcom. Mało kto o tym wie, że w Czechosłowacji po jej powstaniu więcej było Niemców niż Słowaków, powinna więc się nazywać Czechoniemcy.
Narodowości Czechosłowacji w 1921 r.
Czesi 6,335 mln 47,0 % Niemcy 3,747 mln 27,4 % Słowacy 1,702 mln 12,5 % Węgrzy 1,071 mln 7,9 %
Naród, który sprawiał rządowi w Pradze najwięcej zmartwień, to Niemcy. Chociaż obecnie zawęża się ówczesny problem niemiecki w Czechach do istnienia zwartych skupisk ludności tuż przy granicach państwa, to jednak równie istotna była obecność Niemców wewnątrz państwa. W drugiej połowie XIX wieku Praga była miastem zdominowanym przez język niemiecki, a jeszcze w połowie lat 20. wiele dokumentów magistratu praskiego redagowano w tym języku. Przed 1918 r. bardzo wielu mieszczan praskich uważało się za mówiących po niemiecku Czechów, lojalnych obywateli Austrii. Sytuacja narodowa była skomplikowana w niewiarygodnym stopniu: Żydzi w Czechach posługiwali się językiem niemieckim i Czesi traktowali ich jak Niemców, jednocześnie istniała znaczna grupa niemieckojęzycznej szlachty, która uważała się za Czechów i występowała przeciwko czeskim Niemcom.
Niemcy mieszkający w Czechach określani byli jako Czesi Niemieccy – „Deutschböhmen”. Termin „Sudetendeutsche” – „Niemcy Sudeccy” – pojawił się dopiero później, gdy niemiecka ludność Sudetów znalazła sobie protektora w Niemczech, a nie w Austrii. W pierwszych latach niepodległości CSR Czesi Niemieccy szukali jednak opieki w Austrii, co spotkało się z krwawymi represjami już w listopadzie 1918 r. W marcu 1919 r. wybuchło nawet krótkotrwałe powstanie, w którym zginęło 58 Niemców (czy też Czechów Niemieckich). Represje trwały przez kilka kolejnych lat; często – jak na przykład w listopadzie 1920 r. w mieście Asz – niosły one śmierć. Przez kolejnych kilkanaście lat prawa mniejszości niemieckiej były regularnie łamane przez administrację państwową, co sprawiało, że mniejszość niemiecka w Czechach była wrogo nastawiona do państwa, głośno wyrażała swoje niezadowolenie i szukała ochrony u potężnych sąsiadów. Ostatecznie działalność Niemców Sudeckich stała się przyczyną upadku potęgi CSR jesienią 1938 r.
Słowacy – jako część „narodu czechosłowackiego” – nie mieli statusu mniejszości, jednak ich potencjał gospodarczy i polityczny był dużo mniejszy niż niemiecki. Niektórzy zostali również dopuszczeni do pełnienia funkcji politycznych, co uniemożliwiało oskarżenie rządu w Pradze o dyskryminowanie Słowaków. Słowacy nie mieli również protektorów na zewnątrz: Niemcy byli zbyt daleko, Austria – zbyt osłabiona, Polacy nie byli zainteresowani, a Węgrów – powszechnie i słusznie – uznawano za wrogów. Słowacy mieli również niewielkie doświadczenie polityczne, toteż długo tolerowali brak równouprawnienia. Sytuacja zaczęła się zmieniać pod koniec lat dwudziestych, zarówno ze względu na rosnące doświadczenia wyborców, jak i na skutek niekorzystnej dla Słowaków reformy rolnej. Ogłoszenie niepodległości przez Słowację w marcu 1939 r. stało się formalnym końcem CSR.
Najciekawsze było przedstawienie rysu historycznego Ukrainy, która skojarzyła mi się z przedwojenną Czechosłowacją.
Według Putina Ukraina zawdzięcza swoje istnienie w obecnym kształcie Leninowi. Bolszewicy chcieli za wszelką cenę utrzymać władzę nawet kosztem interesów Rosji. Dlatego przegrywającym już wojnę Niemcom w 1918 roku oddali część terytorium i zawarli z nimi pokój brzeski. Oraz stworzyli Ukrainę przyłączając do niej czysto rosyjskie ziemie. Potem kontynuował to Stalin przyłączając ziemie Polski, Słowacji, Węgier i Rumunii. Potem Sowiety się rozpadły i Ukraina fuksem dostała swoje terytorium. Czyli Ukraina zawdzięcza swoje istnienie Leninowi i sowietom, a nie ukraińskim nacjonalistom - jak zaznaczył Putin. Na dodatek Ukraina dziś ruguje rosyjskość z historycznie zamieszkiwanych przez Rosjan ziem.
Jak się czyta ukraińskie komentarze wychwalające Banderę za wywalczenie niepodległej Ukrainy to można nawet zrozumieć Putina i przyznać mu rację.
W sumie to nasuwa się porównanie z historią Czechosłowacji i pretensjami Niemców. Niemcy zamieszkiwali tereny Sudetów od prawie tysiąca lat i nagle nie wiadomo skąd pojawiła się tam Czechosłowacja odbierając dodatkowo prawa zamieszkującym tam Niemcom. Mało kto o tym wie, że w Czechosłowacji po jej powstaniu więcej było Niemców niż Słowaków, powinna więc się nazywać Czechoniemcy.
Narodowości Czechosłowacji w 1921 r.
Czesi 6,335 mln 47,0 %
Niemcy 3,747 mln 27,4 %
Słowacy 1,702 mln 12,5 %
Węgrzy 1,071 mln 7,9 %
https://zbiam.pl/artykuly/przedwojenna-czechoslowacja/
Ciekawe czy historia kołem się toczy?
#ukraina
#czechoslowacja
#rosja
#iiirzesza
Komentarz usunięty przez moderatora