Tytuł:Dygot Autor:Jakub Małecki Gatunek:literatura piękna ISBN:9788382102192 Wydawnictwo:Sine Qua Non Liczba stron:320 Ocena: ★★★★★★☆☆☆☆
Moja 4 książka tego autora i chyba niestety najsłabsza.
Z jednej strony prowincja i typowe studium zachowań człowieka, z drugiej opowiadanie dla samego opowiadania, czyli w teorii dokładnie to co lubię w książkach, natomiast jakoś mnie to nie porwało. Styl autora jest ciekawy i wciągający (bardzo ale to bardzo chciałem się dowiedzieć, co będzie dalej), ale nie ma on daru przekonywania, to nie jest pan Myśliwski, który potrafi pasjonująco opisywać zakup kapelusza w sklepie i zapewniać mnie, że faktycznie miało to miejsce. Moim poprzednim zarzutem do autora była powtarzalność protagonisty i mam wrażenie, że tu jest odrobinę lepiej, ale dalej główny bohater mierzy się z przeszłością, która nie chce go opuścić i przychodzi w snach. Ten sam oklepany motyw, podany jednak w lepszej formie.
Historia małej prowincji, ludzi, którzy żyją w niej zamknięci i mają swoje przywary. Małomiasteczkowość, klątwy, morderstwa i chaos to jedne z tych określeń, które jako pierwsze cisną mi się na usta, gdy mówię o tej książce. Historia 2 rodzin i 2 nietypowych dzieci: chłopca albinosa i okaleczonej dziewczynki. Ich losy w pewnym momencie się przetną. To ta dwójka jest najlepiej wykreowana i to oni ciągną tą książkę za uszy, może niepotrzebnie autor skupia się również na innych bohaterach, którzy wypadają gorzej.
Dodatkowo ogromny plus za zmianę okładki i ujednolicenie szaty graficznej (prawie wszystkich) książek tego autora w nowym wydaniu. Poprzednio był totalny chaos, a teraz jest miło i przyjemnie dla oka.
Trudno mi ją polecić, bo fanom autora pewnie i tak się spodoba, a inni, którzy szukają podobnego klimatu i fabuły znajdą dużo lepszych autorów z Myśliwskim, Szostakiem i Stasiukiem na czele.
Średnia ocena z Wykopu: ★★★★★★★★★☆ (8.4 / 10) (7 recenzji) Następne podsumowanie tagu: 2022-02-01 12:00 tag z historią podsumowań » Kategoria książki: literatura, poeci, gatunki Gatunek
@ali3en: To chyba była moja największa pomyłka w ocenie w tamtym roku. Dałem 10. Czytałem to w lutym, a dziś już nawet nie pamiętam o co w tej książce chodziło. W zasadzie w ogóle prawie jej nie pamiętam oprócz może trzech scen.
Ale ja to w ogóle mam problem z tymi numerkami. A jak pod koniec roku patrzyłem na niektóry tytuły i co tam tych gwiazdek nadawałem, to się łapałem
@George_Stark: Zaraz po napisaniu recenzji sprawdziłem wpis Trzmiela i byłem mocno zaskoczony wysoką oceną tej książki - 8.4, a już szczególnie dyszką od Ciebie ;)
Mam straszny problem z tym autorem, szczególnie po przeczytaniu więcej jego książek, bo gdyby to była moja pierwsza, to pewnie oceniłbym ją blisko 8. Ale po 4 mam wrażenie, że jego schematy się za często powtarzają i o ile bardzo łatwo się je czyta, to
@ali3en: moja pierwsza książka tego autora i porwała mnie. Może dlatego, że gdy ją czytałam byłam na dość emocjonalnym etapie mojego życia, a Dygot dodatkowo mnie poruszył. Choć z drugiej strony jak pisał @George_Stark dziś już nie do końca pamiętam o czym była, w każdym razie nie szczegółowo. Mocna obyczajówka, nie jakieś pitu pitu i miłostkach-tyle zapamiętałam. Uległam też niejako modzie na Małeckiego i kupiłam jeszcze Rdzę i Nikt
@Zuleyka_z_Koviru: niestety nie czytałem Rdzy i Nikt nie idzie, oprócz Dygotu czytałem Dżozefa, Saturnina i Święto ognia. Dwie pierwsze były mocno powtarzalne, z resztą ten zarzut dość często przewija się w recenzjach.
@Zuleyka_z_Koviru: trudno mi to ocenić, bo nie skupiałem się za bardzo na stylu autora. Z tych 4 Święto ognia jest najbardziej dojrzałe, albo inaczej, dla bardziej dojrzałego czytelnika, niż poprzednie książki. Ale to może być tylko moje wrażenie.
PERFEKCYJNA DZIEWCZYNA ? Faceci jak ona wam sie podoba ? Kobiety, co myslicie o takim stylu ? Te brwi, usta, rzesy, makijaz, piersy itd. Ocencie jej wyglad
Z racji że dziś wychodzę za mąż to małe #rozdajo. Pół litra wódeczki będzie rozlosowane wśród plusujących! Wysyłka na mój koszt ( ͡°͜ʖ͡°) #slub #wesele
Tytuł:
DygotAutor:
Jakub MałeckiGatunek:
literatura pięknaISBN:
9788382102192Wydawnictwo:
Sine Qua NonLiczba stron:
320Ocena: ★★★★★★☆☆☆☆
Moja 4 książka tego autora i chyba niestety najsłabsza.
Z jednej strony prowincja i typowe studium zachowań człowieka, z drugiej opowiadanie dla samego opowiadania, czyli w teorii dokładnie to co lubię w książkach, natomiast jakoś mnie to nie porwało. Styl autora jest ciekawy i wciągający (bardzo ale to bardzo chciałem się dowiedzieć, co będzie dalej), ale nie ma on daru przekonywania, to nie jest pan Myśliwski, który potrafi pasjonująco opisywać zakup kapelusza w sklepie i zapewniać mnie, że faktycznie miało to miejsce. Moim poprzednim zarzutem do autora była powtarzalność protagonisty i mam wrażenie, że tu jest odrobinę lepiej, ale dalej główny bohater mierzy się z przeszłością, która nie chce go opuścić i przychodzi w snach. Ten sam oklepany motyw, podany jednak w lepszej formie.
Historia małej prowincji, ludzi, którzy żyją w niej zamknięci i mają swoje przywary. Małomiasteczkowość, klątwy, morderstwa i chaos to jedne z tych określeń, które jako pierwsze cisną mi się na usta, gdy mówię o tej książce. Historia 2 rodzin i 2 nietypowych dzieci: chłopca albinosa i okaleczonej dziewczynki. Ich losy w pewnym momencie się przetną. To ta dwójka jest najlepiej wykreowana i to oni ciągną tą książkę za uszy, może niepotrzebnie autor skupia się również na innych bohaterach, którzy wypadają gorzej.
Dodatkowo ogromny plus za zmianę okładki i ujednolicenie szaty graficznej (prawie wszystkich) książek tego autora w nowym wydaniu. Poprzednio był totalny chaos, a teraz jest miło i przyjemnie dla oka.
Trudno mi ją polecić, bo fanom autora pewnie i tak się spodoba, a inni, którzy szukają podobnego klimatu i fabuły znajdą dużo lepszych autorów z Myśliwskim, Szostakiem i Stasiukiem na czele.
Wpis dodany za pomocą tego skryptu
7/128
#bookmeter #czytajzwykopem #legimi #literaturapieknabookmeter
źródło: comment_1641546160MpfmKnpn2fBxtd8f9H8cyG.jpg
PobierzŚrednia ocena z Wykopu: ★★★★★★★★★☆ (8.4 / 10) (7 recenzji)
Następne podsumowanie tagu: 2022-02-01 12:00 tag z historią podsumowań »
Kategoria książki: literatura, poeci, gatunki
Gatunek
Ale ja to w ogóle mam problem z tymi numerkami. A jak pod koniec roku patrzyłem na niektóry tytuły i co tam tych gwiazdek nadawałem, to się łapałem
Mam straszny problem z tym autorem, szczególnie po przeczytaniu więcej jego książek, bo gdyby to była moja pierwsza, to pewnie oceniłbym ją blisko 8. Ale po 4 mam wrażenie, że jego schematy się za często powtarzają i o ile bardzo łatwo się je czyta, to
@George_Stark dziś już nie do końca pamiętam o czym była, w każdym razie nie szczegółowo. Mocna obyczajówka, nie jakieś pitu pitu i miłostkach-tyle zapamiętałam. Uległam też niejako modzie na Małeckiego i kupiłam jeszcze Rdzę i Nikt