[Wypok2]

2270 + 1 = 2271

Tytuł: Czarny obelisk
Autor: Erich Maria Remarque
Gatunek: literatura piękna
ISBN: 9788375106329
Tłumacz: Adam Kaska
Wydawnictwo: Rebis
Liczba stron: 408
Ocena: ★★★★★★★☆☆☆

Musiałam sobie zrobić krótką przerwę od Remarque’a, bo ciągiem przeczytałam trzy jego inne książki i zaczynałam odczuwać, że ciągle czytam tę samą powieść. Świetną, przybliżającą realia okołowojenne, emocjonalną, przepełnioną humanizmem i humanitaryzmem, z błyskotliwymi dialogami i bohaterami, ale jednak tę samą powieść. „Czarny obelisk” jest chyba najbardziej odmienny od książek, które do tej pory przeczytałam

Akcja rozgrywa się po I WŚ. Niemcy pogrążone są w ruinie gospodarczej, szaleje inflacja, a Hitler zyskuje jeszcze większe poparcie. Głównym bohaterem jest młody pracownik firmy pogrzebowej, który żyje swoim beztroskim życie. W książce poznajemy jego pracę, znajomych, ludzi, którzy z dnia na dzień zostali bez niczego i tych, którzy na kryzysie zyskali, jego liczne kochanki i szereg innych osobliwych charakterów.

Fabuła stoi humorem, charakterystycznymi postaciami i dialogami. Ta pierwsza rzecz i fakt, że w tym przypadku główny bohater korzysta z życia i stara się zapomnieć o wojnie, wyróżniają „Czarny obelisk” od innych książek Remarque’a, przynajmniej tych, które do tej pory poznałam. Mam co do tego mieszane uczucia. Z jednej strony miło wreszcie przeczytać coś innego, z drugiej wolę jednak tego poważnego Remarque’a. Humor jest też dość nierówny, od żartów, przy których trzeba mieć min. 300 iq, żeby je zrozumieć i jak je rozumiesz, to jesteś z siebie dumny, po wyciąganie gwoździ ze ściany dupą, sikanie na groby i próbę uwiedzenia panny za pomocą kartoflanki i pasztetu, korzystając z kupionego za bezcen abonamentu obiadowego (co w sumie było trochę zabawne, bo było najbardziej niemiecką rzeczą, jaką mogłam sobie w tej chwili wyobrazić).

Charakterystycznie dla tego autora mamy ponownie rozmyślania teologoiczno-egzystencjalno-moralne, przybliżenie sytuacji Niemców, którzy nie są tylko zwykłymi zbrodniarzami, a pionkami w grze politycznej, kpienie z nacjonalistów i ogólnie z konserwatystów (szczególnie spodobał mi się cytat, że „dla Henryka komunistą jest każdy, kto nie stoi na skrajnej prawicy”), sporo romansu i związanych z nim dram.

Fajna książka, może nie wybitna, ale pozwala wkręcić się w klimat międzywojennych Niemiec, co bardzo lubię w twórczości tego autora. Mogłaby mieć w sobie trochę więcej głębi, humor mnie chwilami irytował, ale ogólnie nie jest źle. Fani Remarque’a będą zadowoleni.

Wpis dodany za pomocą tego skryptu

#bookmeter #ksiazki #czytajzwykopem

[T.....l]

Informacje nt. książki z tagu #bookmeter:

Średnia ocena z Wykopu: ★★★★★★★☆☆☆ (7.0 / 10) (1 recenzji)
Następne podsumowanie tagu: 2022-01-01 12:00 tag z historią podsumowań »
Kategoria książki: literatura, poeci, gatunki
Liczba stron książki: 408

Jesteś pierwszym recenzentem tej książki tutaj :)

Podobne książki:
1\. Rudowłosa (Orhan Pamuk) - najnowsza recenzja usera LebronAntetokounmpo ★★★★★ (9.0 / 10) - Wpis »
2\. Czerń i purpura (Wojciech Dutka) - najnowsza