[K.....z]

Co sądzicie o twórczości Houellebecqua? Czytałem jego Serotoninę, i szczerze podobała mi się bardziej, niż bym się spodziewał. Myślałem, że to będzie coś bardziej kontrowersyjnego, a chociaż sam autor pewnie by się nie zgodził, czułem filozofię egzystencjalną

#ksiazki

[Kawana]

@Karl_Franz: Cząstki Elementarne przeczytaj ;)

[SonoIo]

@Karl_Franz: IMO Serotonina to najsłabsza z jego powieści. Polecam gorąco wszystkie pozostałe, a szczególnie Uległość. Po przeczytaniu Serotoniny już wiesz, czego można się spodziewać - dekadencji i szeroko pojętego zastanowienia się nad kondycją zachodniego świata :)

[K.....z]

@SonoIo: No właśnie obawiam się podejścia do tego, bo nie zgadzam się z tym nurtem twierdzącym o dekadencji Zachodu.
Będąc szczerym - tak, pesymizm jest obecny, dekadencja też. Ale to nie problem kulturowy wielkiej skali, najwyżej spora zadra.

A o ile w Serotoninie są te wątki widoczne, to są... hmm, stonowane? No i z Serotoniny paradoksalnie polubiłem jeden wątek.

[CzerstwaBulka]

@Karl_Franz: egzystencjalizm w dobrym wydaniu , obnaza nas bezpardonowo czasami moze nieco nawet za bardzo

[Dect]

@Karl_Franz czytałem mapa i terytorium, uległość i platforma, książki bardzo do siebie podobne, ta sama historia, ten sam bohater, te same problemy. Po latach nawet nie pamietałem dobrze tytułów. Kontrowersje wokół pisarza są związane z trudnymi dla zachodu tematami i bardzo wulgarnymi, pornograficznymi opisami. IMO nie warto czytać wszystkiego, autor zbyt odtwórczy, szkoda czasu.

[w__k]

@Dect: Rzeczywiście klimat we wszystkich powieściach jest podobny, ale są jego amatorzy, a może chodzi tylko o chichranie się z tych wszystkich obsceniczności. :) Wyróżniają się trochę "Cząstki elementarne" i "Możliwość wyspy", bo tam są wątki o charakterze SF, tzn. oprócz narracji współczesnej są wizje przyszłego społeczeństwa czy nawet odrębnej cywilizacji o zmienionym porządku.

[emmanatorr]

@Karl_Franz: O ile lubię wątki egzystencjalne, mnie jego książki nudzą. Przez serotoninę jeszcze przebrnąłem dzięki audiobookowi, ale cząstki odpuściłem już sobie po przeczytaniu kilkudziesięciu stron