Sztuka fantazji – fantastyka sztuki. Performance inspirowany twórczością Stanisława Lema „Nauka objaśnia świat, ale pogodzić z nim może jedynie sztuka” - napisał Stanisław Lem w swojej bajce „Król Globares i mędrcy”, z cyklu „Bajki robotów”. Performance „Sztuka fantazji – fantastyka sztuki”, proponuje spotkanie sztuki z nauką w nadziei, że i tu jakaś zgoda jest możliwa… Cztery preludia estońskiego kompozytora Urmasa Sisaska ze zbioru „Gloria Patri”, wykonane przez Cracow Singers, interpretowane grafikami Kuby Woynarowskiego, stanowią punkt wyjścia do rozważań ściśle naukowych. Cykl figur niemożliwych Woynarowskiego, koresponduje z muzyką Sisaska, która złożona z dźwięków wydawanych przez planety krążące wokół Słońca, wydaje się być równie niemożliwa. A jednak kompozytor taką właśnie skalę stworzył dla swych dzieł. W jaki sposób niemożliwe stało się możliwym wyjaśnia prof. Piotr Zieliński z Instytutu Fizyki Jądrowej im. Henryka Niewodniczańskiego PAN (znany też studentom Politechniki Krakowskiej), przypominając przy okazji ciekawą historię odkrycia związków między drganiami przedmiotów i ich odgłosami. Przykładów dostarcza perkusista Tomas Celis Sanchez z Meksyku. Performance prowadzi do refleksji nad sztuką fantastyki naukowej spętaną ograniczonością wiedzy, którą jednak udaje się niekiedy przezwyciężać jednostkom wybitnym… Wykład: prof. dr hab. Piotr Zieliński Wizualizacje: dr Jakub Woynarowski Cracow Singers pod kier. Karola Kusza Instrumenty perkusyjne: Tomas Celis Sanchez Koncepcja projektu: Katarzyna Freiwald #sztuka #muzyka #fizyka #stanislawlem #lem
„Nauka objaśnia świat, ale pogodzić z nim może jedynie sztuka” - napisał Stanisław Lem w swojej bajce „Król Globares i mędrcy”, z cyklu „Bajki robotów”. Performance „Sztuka fantazji – fantastyka sztuki”, proponuje spotkanie sztuki z nauką w nadziei, że i tu jakaś zgoda jest możliwa…
Cztery preludia estońskiego kompozytora Urmasa Sisaska ze zbioru „Gloria Patri”, wykonane przez Cracow Singers, interpretowane grafikami Kuby Woynarowskiego, stanowią punkt wyjścia do rozważań ściśle naukowych.
Cykl figur niemożliwych Woynarowskiego, koresponduje z muzyką Sisaska, która złożona z dźwięków wydawanych przez planety krążące wokół Słońca, wydaje się być równie niemożliwa. A jednak kompozytor taką właśnie skalę stworzył dla swych dzieł. W jaki sposób niemożliwe stało się możliwym wyjaśnia prof. Piotr Zieliński z Instytutu Fizyki Jądrowej im. Henryka Niewodniczańskiego PAN (znany też studentom Politechniki Krakowskiej), przypominając przy okazji ciekawą historię odkrycia związków między drganiami przedmiotów i ich odgłosami. Przykładów dostarcza perkusista Tomas Celis Sanchez z Meksyku.
Performance prowadzi do refleksji nad sztuką fantastyki naukowej spętaną ograniczonością wiedzy, którą jednak udaje się niekiedy przezwyciężać jednostkom wybitnym…
Wykład: prof. dr hab. Piotr Zieliński
Wizualizacje: dr Jakub Woynarowski
Cracow Singers pod kier. Karola Kusza
Instrumenty perkusyjne: Tomas Celis Sanchez
Koncepcja projektu: Katarzyna Freiwald
#sztuka #muzyka #fizyka #stanislawlem #lem