Wpis z mikrobloga

Stoicyzm na dziś - 8 marca - Nie oddawaj pochopnie swojej wolności

„Jeśli ktoś oddałby twe ciało przypadkowemu przechodniowi, wpadłbyś we wściekłość. Jednak sam oddajesz swój umysł każdemu, kogo spotkasz, przez co może cię obrazić, tak że stajesz się wzburzony i zmartwiony. Nie wstyd ci z tego powodu?”.— Epiktet, Enchiridion, 28

Instynktownie chronimy naszą fizyczność. Nie pozwalamy, by inni nas dotykali, popychali, kontrolowali nasze kroki. Jednak jeśli chodzi o umysł, jesteśmy mniej zdyscyplinowani. Ochoczo oddajemy go we władanie mediów społecznościowych, telewizji,poddajemy się temu, co inni robią, myślą lub mówią. Zasiadamy do pracy i nagle zauważamy, że przeglądamy strony internetowe. Zbieramy się w rodzinnym gronie i po kilku minutach wyciągamy telefon. Siadamy spokojnie w parku, ale zamiast zajrzeć w głąb siebie, oceniamy mijające nas osoby. Nie zdajemy sobie nawet sprawy z tego, że to robimy. Nie dostrzegamy, jak wielkie jest to marnotrawstwo, jak niewydajni i rozproszeni się stajemy. Co gorsza, nikt nas do tego nie zmusza. Jest to wyłącznie nasz wybór. Dla stoików jest to nie do przyjęcia. Wiedzą oni, że świat może kontrolować nasze ciała. Możemy zostać wtrąceni do więzienia lub pokonani przez pogodę. Jednak umysł? Ten należy do nas.Musimy go chronić. Wedle stoików powinniśmy kontrolować umysł i to, jak postrzegamy świat. To nasze najcenniejsze dobra.

#dailystoic

#motywacja #rozwojosobisty #stoicyzm

Na podstawie "Daily Stoic" Ryan Holiday Kup książkę
Tłumaczenie cytatu "Stoicyzm na każdy dzień roku"
  • 23
  • Odpowiedz
@jalop: Chyba ten z 6 grudnia

Miecz wisi nad Tobą
„Nie zachowuj się tak, jakbyś miał żyć wiecznie. Los wisi nad tobą. Jak długo żyjesz i jak długo możesz,bądź dobry”.— Marek Aureliusz, Rozmyślania, 4.17
W znanej antycznej historii dworzanin bagatelizował obowiązki króla. Król, aby udowodnić podwładnemu błąd, zamienił się znim miejscami. Dzięki temu dworzanin mógł doświadczyć tego,jak to jest być władcą. Król wprowadził jednak pewną modyfikację — nad tronem zawiesił na włosie miecz, aby podkreślić zagrożenia i ciężar panowania, a także nieustanny lęk przed zabójstwem. To wiszące przypomnienie o śmierci i trudnościach nazywamy mieczem Demoklesa.W rzeczywistości podobny miecz wisi nad każdym z nas. W każdej chwili możemy stracić życie. To zagrożenie może popchnąć nas w dwóch kierunkach: możemy bać się i lękać śmierci, a możemy też wykorzystać je jako motywację — do czynienia dobra, do bycia dobrym. Ponieważ wisi nad nami miecz i niczym innym nie trzeba się przejmować. Czy wolałbyś,aby spadł na Ciebie w trakcie popełniania karygodnych i egoistycznych czynów? Chciałbyś, aby trafił Cię, gdy czekasz na to, by być dobrym w
  • Odpowiedz