Brytyjscy urzędnicy przez długi czas bagatelizowali dramat rozgrywający się na wschodzie kolonii. W dużej mierze wynikało to z ich oderwania od rzeczywistości. Większość przebywających w kolonii Brytyjczyków mieszkała w odseparowanych od biedoty dzielnicach większych miast, a warunki w interiorze oceniali na podstawie podsuwanych im prognoz i statystyk. Oficjalne wyliczenia były często bardzo niedokładne lub zupełnie błędne - brakowało wiedzy, metodologii i środków do prowadzenia rzetelnych badań. Wielu urzędników miało też tendencję do zawyżania istotnych liczb, by w lepszym świetle przedstawić swoją pracę.
W rezultacie nawet w szczycie kryzysu, gdy reporterzy pisali już o masowo znajdowanych zwłokach z żołądkami wypchanymi trawą i kamieniami, w Londynie ciągle wierzono, że Bengal - statystycznie - może z nadwyżką wykarmić się sam. Ocena sytuacji była tak błędna, że prowincja nadal musiała eksportować żywność do Europy i brytyjskiej bazy na Cejlonie, a Brytyjczycy odrzucili amerykańskie i kanadyjskie propozycje pomocy.
@BojWhucie: Kapitaliści odpowiadają za liczne głody. Suma ofiar (nie licząc wojen) kapitalizmu to jakieś 80 milionów, a prawicowego komunizmu 8 milionów, z czego 7,7 miliona to ZSRR.
#historia #neuropa #antykapitalizm
PS będziesz się udzielał na ama z Bosakiem?